Na een drukke aanloop en strakke planning kon ik vrijdag mijn laptop uitzetten en de auto starten om naar Zwitserland te rijden. Voordat ik de laptop uitdeed, zag ik de email uit Zweden; Nanne en Hjalmar hebben perfecte heupen en dit maakt het totaal van 5 vd 7 pups uit 1 nest met 'excellent hips'. Deze 5 jonge honden zijn kinderen van onze Jack, oftewel onze Youandi Dom Perignon. Hopelijk worden de andere 2 ook binnenkort beoordeeld.
Na een vlotte trip met sleurhut en 4 boppers (3 bij vrienden ondergebracht, er was nl sneeuw en regen voorspeld... dus hoe minder natte honden in een sleurhut, hoe beter) was ik om 8 uur in Fribourg, Zwitserland. Lekker rustig; wat eten, boekje lezen. glaasje wijn en vroeg naar bed. Op zondag waren er 18 OES ingeschreven onder keurmeester Christina Bailey. Ze heeft mijn honden eerder gekeurd en heeft toen laten zien dat ze Chanel een toppertje vindt, Vincent wat minder. Ook is eerder uit ervaring gebleken dat ze de extreem geknipte honden prefereert... wat de mijne dus niet zijn. Een OES hoort volgens mij niet als een Bichon Frise geknipt te worden, en dat doe ik dus ook niet.
Ik had nog wel wat aan borstelwerk te doen, aangezien ik ivm mijn werk weinig tijd had gehad qua voorbereiding. Vroeg opstaan dus, en snel beginnen met borstelen. Mijn hand wilde niet meewerken, en na Chanel geborsteld te hebben en met 1 kant van Vincent klaar te zijnmoest ik mijn hand intapen en maar doorgaan.
Vincent stond met 3 honden in zijn klasse, waarvan 1 hem al meerdere keren verslagen heeft. Een geknipt amerikaans tiepje... mooie hond, super geshowd. Echter... mijn Vincent is nu wat ouder, en ziet er goed uit (vind ik) en tot mijn aangename verrassing werden we 1e! Daarna moesten we terug voor beste reu. De open klas reu (Amerikaans type) won het CACIB, en ondanks de knappe kampioens-reuen... werd Vincent aangewezen als reserve beste reu. Joepie!
Daarna mocht Chanel de ring in... altijd moeilijk als Vincent al zo´n overwinning binnen haalt, om dat nog eens met Chanel te doen. Ze werd 2e achter een leuke teef, wat absoluut geen schande is om van te verliezen. Ik was allang in mijn nopjes met nu 2 CAC's voor de Zwitserse titel in de pocket, terwijl ze net 20 maanden oud zijn!
Toen kwam de SMS binnen uit Zweden van Lene; Hjalmar en Nanne hadden het RCACIC, CACIB, BOB+ 5e in de groep gewonnen in Noorwegen! Onze dag kon niet meer stuk!!!!!
Zondag, op tijd opstaan en honden uitlaten in de sneeuw! Er was die nacht 10 cm gevallen, en de boppers vonde het super leuk. Jammer dat ik Vincent schoon moest houden. Een nieuwe showdag voor de boeg, andere keurmeester en enkele ander honden in de catalogus. Woody Nelson uit de USA zou keuren. Ik had er vooraf weinig vertrouwen in, en had Chanel dus niet eens ingeschreven voor deze dag. Vincent zit beter in vacht, dus hem wel. Amerikanen gaan nu eenmaal voor 'het plaatje'...dacht ik.
Vincent won wederom zijn klasse, over de geknipte 'blingbling' hond. Daarna won hij- nadat hij wel 10 had gevraagd hoe oud Vincent was, en we ongevveer 20 rondjes, en nog eens 10x recht op en neer hadden gelopen- zelfs beste reu (en dus het CACIB) over de geknipte Amerikaanse import hond. Ik kreeg hier de slappe lach van! Wat gebeurde hier nou? hahahaha Deze keurmeester keek toch meer naar handlers, ipv honden? ..en mannelijke handlers zijn bij hem toch in het voordeel????? Ik liep nota bene in een jeans!! (ik had immers toch geen kans op winnen, dus 'why bother'?)
De teven werden ook anders geplaatst als men had verwacht. Woody zocht gangwerk. Lopen, lopen en nog eens lopen. Toen mocht ik met mijn kleuter Vincent terug de ring in. Hij was zo moe... een dag in de auto, 2 dagen show... hij wilde gewoon lekker gaan liggen. De keurmeester wilde ons weer laten lopen... en lopen, en lopen en lopen. Vincent vond het best... zoals hij alles 'best vind' zolang we het maar samen doen, dan doet hij alles voor me. No problem. Dus lieten we op een 'easy way' zien hoe Vincent door de ring kan draven... en wonnen we Best of Breed!
dit was wel eeen klein feestje waard! Daarna werden we in de groepkeuring wel bij de beste 7 (uit 45 herders) geselecteerd, maar niet bij de beste 3 geplaatst. Prima, nu kon Vincent naar bed.
Inmiddels was het gaan dooien en was het op de parking waar we stonden een grote natte kledderboel. Toch de honden maar lekker laten dollen, dikke pret in de sneeuw restanten. Daarna uiteraard afdrogen, kachel aan en opdrogen. Aangezien ze in de caravan wel naast me op bed mogen slapen, was de laatste uitlaat ronde dan maar met laarzen aan. Ik had weinig zin in zoveel natte poten op mijn bed!
Voor hun geen probleem, en toch nog ff lekker een rondje lopen. Dit moest wel 2 aan 2...want helaas, ik had maar 2 paar laarzen bij me dus moesten ze in 2 ploegen naar buiten.
na een vermoeiende dag, is het heerlijk om een rustige avond te hebben en vroeg naar bed te gaan. Geen reis terug, gewoon rust.
De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan. De sneeuw was bijna weg, de straten schoon en konden we naar Zurich gaan. Daar zit het Zwitserse hoofdkantoor van mijn klant en zou ik een aantal mensen ontmoeten en vergaderingen hebben. Mooie combi van werk en plezier! Mijn manager was allang blij dat hij geen vlliegkosten op zijn budget kreeg, en ik hoefde niet op maandag ochtend in NL terug te zijn, maar werkte gewoon een dagje in Zwitserland.
Nu zijn we weer thuis, honden alweer opgehaald en inmiddels bezoek van Italiaanse collega´s. Ik kijk uit naar het aankomend weekend; dan blijf ik lekker thuis, en kan ik nagenieten...
