Gisteravond kwam onvermijdelijk de man met de hamer voorbij... Ik zal eraan moeten geloven, ik neem ff een time out.
De vakantie, die weer veel te veel kilometers in beslag had genomen, was nog maar net voorbij of ik scheurde alweer door Nederland om hondjes bij de beste van de beste logeer adressen te mogen brengen. Met name de oudjes verdienen wat extra zorg en aandacht, en dan is alleen het beste goed genoeg! Vervolgens op reis naar de World Dogshow 2009 in Bratislava (Slowakije). De trip was beregezellig, maar helaas zonder successen voor zowel Chanel als voor onze reisgenootjes Monique met Whisper de sheltie. We hebben idiote dingen meegemaakt, die in de categorie "niet leuk om mee te maken, wel leuk om na te vertellen" vallen. Wat dacht je van een 60% uplift op de hotelkamer, omdat je voor de hondenshow komt? Dat er hele andere bedragen op de reservering staan maakt niets uit; "take it, or leave it" was het excuus. Tja, daar sta je dan in verweggistan... 21.000 honden/bezoekers in 1 stad, en natuurlijk geen enkele kans om een ander hotel te vinden. Dus er zit niets anders op. Of wat dacht je van het restaurant waar ze maar niet snappen dat als er 2 mensen soep bestellen, er ook 2 kommen soep gebracht moeten worden? En als er dan na 2 uur wachten uiteindelijk 1 steak wordt geserveerd, en er geen 2e meer nageleverd kan worden "omdat de kok al naar huis is".... tja, dan is na een lange hectische dag de maat vol voor ons.
De show was zo'n chaos, daar raakt men niet over uitgepraat. Toppunt (of dieptepunt) was wel het feit dat de 'tent' waar we de 2e dag de national show hadden, nog niet af was, en dus geen zijwanden bevatte. resultaat: in harde wind en binnen waaiende regen staan te rillen van de kou en proberen de spullen en de honden droog te houden... Nee, Bratislava kan mij in de toekomst gestolen worden... dergelijke shows horen niet in mijn fun programma. Want ja, het moet nog altijd wel leuk zijn om te doen. Het is en blijft een hobby.
Tijdens de afgelopen werkweek moest ik mijn 2 dagen afwezigheid natuurlijk 3 dubbel inhalen, en zou ik vrijdag ook nog op de show in Dortmund aanwezig zijn.. Hectiek in het kwadraat dus. De show in Dortmund was wel gezellig, maar geen echte successen voor Vincent en Chanel. Ze zitten nu echt in zo'n leeftijd van vachtwisselen, en dat zie ik terug in de resultaten. Vandaag zouden we in een tent moeten showen; er werd al warme kleding aanbevolen. hmmm... klinkt niet echt lollig, en toen ik gisteravond uitgeput op de bank neerviel besloot ik maar eens een weekend time out te nemen.
Dit betekende dat ik vanmorgen dus toch naar mijn fotografie cursus kon, het dames bezoek voor Vincent vanmiddag kon komen (ipv 's avonds als we moe zijn na de show) en de rest van het weekend lekker rustig aan kan doen. Ook wel eens lekker.
Nu maar hopen dat die opkomende verkoudheid niet dooorzet, en dat de komende weken het werk wat rustiger wordt. Ook de shows gaan weer op een laag pitje. Laat de jongelui eerst maar eens wat verder op vacht komen. En ik hoef me echt niet te vervelen, want er komen nog genoeg leuke dingen aan om me mee te vermaken. Maar daarover hopelijk volgende week meer nieuws...
zaterdag 17 oktober 2009
vrijdag 2 oktober 2009
mijn to-do lijstje
Gisteren realiseerde ik me dat het stilte voor de storm was...
Want vandaag moest ik werken, en dacht ik nog vroeg te kunnen stoppen na een meervoudig-fulltime werk week... het liep weer anders. Druk druk druk, en zojuist, nu net na de laatste meeting beloofde ik nog aan mijn manager dat ik op maandag 12 oktober weer fris-en-fruitig aanwezig zou zijn....
Nu ga ik dus Chanel wassen, en vanavond borstelen. Auto inpakken brood smeren, en ondertussen komt er nog bezoek om ff voer op te halen.
Morgen staan we op de show in Zwolle, dus om 5 uur loopt de wekker af.
Zondag alles voorbereiden, route plannen, hotel reserveringen uitprinten, en de auto nog ff schoonmaken voor volgende week. Om een uur of 4 hier vertrekken naar Apeldoorn om Muffin en Bo-Ghy weg te brengen, en daarna direct dooor naar Coevorden om Coco en Shanti weg te brengen.
Maandag werken, al afspraken en vergaderingen in de agenda van 9 uur tot half 7... en daar tussendoor natuurlijk nog wat mail en telefoon wegwerken.
Dinsdag wilde ik vrij nemen, maar mijn collega uit Zwitserland komt over, dus om 11 uur zal ik hem van utrecht CS afhalen... en om een uur of 5 kan ik Vincent en Babs in Oss brengen (uiteraard eerst langs huis om ze op te halen)
Eigenlijk heb ik 's avonds mijn cursus Frans, maar ik vrees dat ik die toch echt moet cancelen, want Chanel moet dan wel weer in bad en mijn koffertje moet worden ingepakt.
Woensdag ochtend samen met Monique en Shetlie Whisper naar Bratislava (1200km) waar we donderdag deelnemen aan de World Dogshow.
Vrijdag doen we ook mee aan de CAC show in Bratislava. We overnachten daarna 100km richting huis in Oostenrijk waarna we dus zaterdag avond thuiskomen.
Zondag alle honden (Oss, Apeldoorn, Coevorden) weer ophalen, en dus ja... hopelijk kan ik dan maandag weer fris en fruitig aan het werk.
Of dat gaat lukken??????
Soms denk ik wel eens dat 7 honden, een actieve show carriere voor de honden en een leuke job voor mij wel eens wat veel is.... of is het gewoon leuk?
Ja! Het is leuk, en ik verheug me op de komende week!!!
Want vandaag moest ik werken, en dacht ik nog vroeg te kunnen stoppen na een meervoudig-fulltime werk week... het liep weer anders. Druk druk druk, en zojuist, nu net na de laatste meeting beloofde ik nog aan mijn manager dat ik op maandag 12 oktober weer fris-en-fruitig aanwezig zou zijn....
Nu ga ik dus Chanel wassen, en vanavond borstelen. Auto inpakken brood smeren, en ondertussen komt er nog bezoek om ff voer op te halen.
Morgen staan we op de show in Zwolle, dus om 5 uur loopt de wekker af.
Zondag alles voorbereiden, route plannen, hotel reserveringen uitprinten, en de auto nog ff schoonmaken voor volgende week. Om een uur of 4 hier vertrekken naar Apeldoorn om Muffin en Bo-Ghy weg te brengen, en daarna direct dooor naar Coevorden om Coco en Shanti weg te brengen.
Maandag werken, al afspraken en vergaderingen in de agenda van 9 uur tot half 7... en daar tussendoor natuurlijk nog wat mail en telefoon wegwerken.
Dinsdag wilde ik vrij nemen, maar mijn collega uit Zwitserland komt over, dus om 11 uur zal ik hem van utrecht CS afhalen... en om een uur of 5 kan ik Vincent en Babs in Oss brengen (uiteraard eerst langs huis om ze op te halen)
Eigenlijk heb ik 's avonds mijn cursus Frans, maar ik vrees dat ik die toch echt moet cancelen, want Chanel moet dan wel weer in bad en mijn koffertje moet worden ingepakt.
Woensdag ochtend samen met Monique en Shetlie Whisper naar Bratislava (1200km) waar we donderdag deelnemen aan de World Dogshow.
Vrijdag doen we ook mee aan de CAC show in Bratislava. We overnachten daarna 100km richting huis in Oostenrijk waarna we dus zaterdag avond thuiskomen.
Zondag alle honden (Oss, Apeldoorn, Coevorden) weer ophalen, en dus ja... hopelijk kan ik dan maandag weer fris en fruitig aan het werk.
Of dat gaat lukken??????
Soms denk ik wel eens dat 7 honden, een actieve show carriere voor de honden en een leuke job voor mij wel eens wat veel is.... of is het gewoon leuk?
Ja! Het is leuk, en ik verheug me op de komende week!!!
maandag 28 september 2009
Vakantie en vrouwelijke hormonen...
Oh ja, ik moest nog ff verslag uitbrengen van onze vakantie... niet iets om zomaar te vergeten of om over het hoofd te zien. Even in vogelvlucht de highlights:
We begonnen met een show in Luxemburg, waar Vincent het CAC en RCACIB won, en daarmee is ook zijn 1e officiele kampioenstitel een feit. Joepie!!!! Hij is mijn 6e zelfgefokte kampioen :-)
Daarna zijn we lekker in Luxemburg gebleven en hebben we heerlijke bos- en bergwandelingen gemaakt. Wat ik het fijnste vond, is dat Coco al bij de aanblik van de camping en bos helemaal opleefde. Ze heeft tegen elke verwachting in veel gelopen, en zelfs mee bergwandelingen van bijna een uur gemaakt!! Ze zat toen we aankwamen op een lage dosis pijnstillers, maar ter plaatse heb ik de dosis toch weer wat opgevoerd... om de spierpijn voor haar te beperken!!
Na enkele dagen zijn we verder getrokken naar Tjechie, waar ik voor 2 clubshows had ingeschreven. Diverse bekenden uit de UK, Denemarken en NL zouden er ook zijn dus het zou een fun weekend worden. Nou, dat werd het zeker: met een BEST OF BREED overwinning over 31 Bobtails voor Chanel. Helaas, ik wacht nog steeds op foto's van deze glorieuze overwinning... maar hopelijk komen ze ooit nog zodat ik ze zelf ook kan zien (en publiceren) :-)
Na het leuke en zonnige weekend werd het weer slechter, en ben ik zuidwaards naar de zon in Croatie gereden. Op zich wel leuk, en warm... maar het feit dat alles daar per 1 september al op 'non seizoen' was aangepast, en het feit dat ik binnen een dag 5 knalrode boppers had van het rode zand en de klei, liet mijn plezier snel verdwijnen. Met mooi weer in Nederland in het verschiet, zijn we dus na 2 weken rondtouren lekker naar huis gegaan. Ja, onze vakantie was heerlijk, relaxed en ook nog eens succesvol!
De afgelopen week is het huis alweer vol gierende vrouwelijke hormonen van de loopse dames. De mannen hebben het er af en toe maar moeilijk mee en zitten gebroedelijk naar de meiden te gluren... Pien was hier de hele week, en samen met haar zusjes Chanel en Shanti lieten ze duidelijk merken dat er allerlei driften en emoties getemd moesten worden. De 3 meiden liepen elkaar afgelopen weekend harder achterna dan een reu ooit zou doen :-) De rollenspellen wisselden zich af en je vraagt je af waar 3 meiden de energie vandaan halen om elkaar de hele dag afwisselend te bespringen, te besnuffelen, achterna te zitten, af te katten en vervolgens weer overnieuw te beginnen.
Muffin is voor de gelegenheid maar even naar het 'jongens groepje' verbannen...ze is zo jaloers dat zij niet loops is.... En met de jongens kan ze gewoon voetballen en keten zonder onzin.
We begonnen met een show in Luxemburg, waar Vincent het CAC en RCACIB won, en daarmee is ook zijn 1e officiele kampioenstitel een feit. Joepie!!!! Hij is mijn 6e zelfgefokte kampioen :-)
Daarna zijn we lekker in Luxemburg gebleven en hebben we heerlijke bos- en bergwandelingen gemaakt. Wat ik het fijnste vond, is dat Coco al bij de aanblik van de camping en bos helemaal opleefde. Ze heeft tegen elke verwachting in veel gelopen, en zelfs mee bergwandelingen van bijna een uur gemaakt!! Ze zat toen we aankwamen op een lage dosis pijnstillers, maar ter plaatse heb ik de dosis toch weer wat opgevoerd... om de spierpijn voor haar te beperken!!
Na enkele dagen zijn we verder getrokken naar Tjechie, waar ik voor 2 clubshows had ingeschreven. Diverse bekenden uit de UK, Denemarken en NL zouden er ook zijn dus het zou een fun weekend worden. Nou, dat werd het zeker: met een BEST OF BREED overwinning over 31 Bobtails voor Chanel. Helaas, ik wacht nog steeds op foto's van deze glorieuze overwinning... maar hopelijk komen ze ooit nog zodat ik ze zelf ook kan zien (en publiceren) :-)
Na het leuke en zonnige weekend werd het weer slechter, en ben ik zuidwaards naar de zon in Croatie gereden. Op zich wel leuk, en warm... maar het feit dat alles daar per 1 september al op 'non seizoen' was aangepast, en het feit dat ik binnen een dag 5 knalrode boppers had van het rode zand en de klei, liet mijn plezier snel verdwijnen. Met mooi weer in Nederland in het verschiet, zijn we dus na 2 weken rondtouren lekker naar huis gegaan. Ja, onze vakantie was heerlijk, relaxed en ook nog eens succesvol!
De afgelopen week is het huis alweer vol gierende vrouwelijke hormonen van de loopse dames. De mannen hebben het er af en toe maar moeilijk mee en zitten gebroedelijk naar de meiden te gluren... Pien was hier de hele week, en samen met haar zusjes Chanel en Shanti lieten ze duidelijk merken dat er allerlei driften en emoties getemd moesten worden. De 3 meiden liepen elkaar afgelopen weekend harder achterna dan een reu ooit zou doen :-) De rollenspellen wisselden zich af en je vraagt je af waar 3 meiden de energie vandaan halen om elkaar de hele dag afwisselend te bespringen, te besnuffelen, achterna te zitten, af te katten en vervolgens weer overnieuw te beginnen.
Muffin is voor de gelegenheid maar even naar het 'jongens groepje' verbannen...ze is zo jaloers dat zij niet loops is.... En met de jongens kan ze gewoon voetballen en keten zonder onzin.
zaterdag 19 september 2009
Doelstellingen
we zijn weer terug van vakantie. Alle honden zijn weer thuis, en de vakantie boppers zijn weer schoon. Maar daarover later meer.
Als je terugkomt van vakantie ligt er een stapel post en een berg email te wachten. En wat je daarin tegenkomt...
Op 30 augustus werd Chanel "BEST IN SHOW' in Bergheim (Duitsland) Dit zijn niet alledaagse overwinningen als je over meer dan 200 honden wint! Ook de redactie van de OESCN hoorde het nieuws en zag mijn foto's waarna ze mij vroeg om een stukje voor in het OESCN blad te schrijven. Nu ben ik al een jaar of 4 geen lid meer van de rasvereniging, aangezien ik mij niet kon vinden in de handel en wandel van het bestuur.
Maar, de dame die nu de redactie doet heeft daar natuurlijk niets mee van doen en wil gewoon een leuk blad maken voor de leden. Vanuit dat oogpunt heb ik eerder dit jaar ook toegestemd in publicatie van mijn foto's (honden in de sneeuw, en van de Euro OES) En nu dus ook geen probleem om de redactie te helpen en het volgende stukje ingestuurd:
Youandi Mademoiselle Chanel Best In Show
Soms moeten we keuzes maken... en met alle shows in Europa, zal je zien dat er ook leuke shows op dezelfde dagen worden gepland in de diverse landen om ons heen. Ik vind het een sport om mijn honden in verschillende landen te showen, en kampioen te maken. Hierdoor moeten ze het steeds tegen andere honden opnemen, en ontmoet ik telkens nieuwe mensen.
Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ben ik eind augustus weer eens wat shows gaan bezoeken; In Hillerod (Denemarken) waar Vincent en Chanel beiden een 2e plaats wonnen. 2 weken later bleven we maar eens wat dichterbij: De Britse Herdershonden show in Bergheim, net over de grens in Duitsland. Op dezelfde dag was de CACIB show in Rotterdam, maar ik koos nu voor een wat kleinere show lekker in de buitenlucht. Mijn verwachtingen waren niet zo hoog, aangezien zowel Vincent als Chanel net 2 jaar zijn geworden en in de beruchte 'vacht wissel periode' zitten.
De keurmeester was John Wauben uit Nederland, die best heel kritisch is. Er waren heel mooie honden ingeschreven, en hoewel er niet veel bobtails waren.. de kwaliteit was er zeker wel! Tot mijn grote verbazing won Chanel haar klasse, en daarna werd ze aangewezen als Beste van het Ras!
Later op de dag moesten alle Britse Herders die beste van het ras waren geworden tegen elkaar strijden voor de titel Best in Show. De keurmeester Mw Heidi Muller uit Duitsland zou de mooiste aanwijzen. Zij heeft zelf ook altijd Bobtails gefokt, en was zeer stellig in haar keuze: Chanel was de mooiste van de dag, en werd dus Best in Show!
Poeh he.... wat ben ik trots op mijn meiske! Chanel vond het wel leuk om zo in het middelpunt te staan, maar vond het ook net zo leuk om thuis met haar broer door de tuin te rennen en daarna moe en voldaan bij mij op de bank in slaap te vallen.
Met vriendelijke groet,
Inge van Engelen
Youandi Old English Sheepdogs
The Netherlands
www.youandi.eu
Oke, wie het weet mag het nu zeggen.... wat was er mis mmet deze tekst? (neem gerust de tijd om het nogmaals door te lezen!)
Tja, ik zou me diep moeten schamen, dat ik zo goedkoop reclame wil maken! Althans, dat vindt het bestuur. Het stuk is gecensureerd, want ik mag niet schrijven dat ik Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ik eind augustus weer eens wat shows ben gaan bezoeken
Nee FOEI! Ik mag natuurlijk niet zeggen dat ik pups heb gehad! (...??)
Foei foei foei toch. Als ik zoiets wil schrijven, moet ik daarvoor betalen.(!) Tja, wat stom van me! Ook mijn kennelnaam mag niet genoemd worden. ...Maar helaas draagt Chanel toch echt mijn kennelnaam, en wordt het wel erg vreemd als ik een stuk zonder mijn naam, of naam van mijn hond moet schrijven. Schei toch uit....
Met 1000 excuses aan de redactie (die staat hier echt buiten, en maakt een mooi clubblad) heb ik vandaag dus de volgende reactie aan het hele bestuur gestuurd:
Beste redactie en bestuur,
Onlangs werd ik door de redactie gevraagd om wat te schrijven over het succes wat mijn hond(en) in het buitenland behalen. Aangezien ik weet hoe moeilijk het voor een redactie is om een clubblad telkens weer te vullen, en het leuk is om mee te werken aan het feit dat Nederlandse successen in het buitenland eens onder de aandacht worden gebracht, heb ik toegestemd.
Ik heb een heel normaal kort stukje geschreven, en foto's beschikbaar gesteld. Nu krijg ik de terugkoppeling dat het bestuur censuur uitoefent omdat ik schrijf dat ik "Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ben ik eind augustus weer eens wat shows gaan bezoeken."
Het feit dat het bestuur blijkbaar zo paranoide is dat hier iets verkeerds in wordt gelezen, waardoor deze tekst én de melding van mijn kennelnaam verwijderd moet worden uit de tekst, heeft mij doen besluiten niet in te stemmen met enige publicatie van dit of andere artikelen en/of foto's.
Ik weet dat ook mijn foto's van de Euro Show en 'sneeuwpret' gebruikt zijn in eerdere clubbladen: ook dit zal in de toekomst niet meer gebeuren.
Jammer.
Zo jammer dat het bestuur zich niet beseft dat het maken van een clubblad niet eenvoudig is, en men blij is met inzendingen. Jammer, dat leden van de OESCN informatie over Nederlandse successen in het buitenland en alllerlei leuke foto's onthouden wordt.
Jammer, dat het bestuur zich niet realiseert dat de leden hier de dupe van zijn. En waarom??
Er is in al die jaren dus nog steeds niets veranderd....
Met vriendelijke groet/ Kind regards,
Inge van Engelen
Youandi Old English Sheepdogs
The Netherlands
www.youandi.eu
Ik vraag me toch nog steeds af... en misschien kan iemand mij helpen en me vertellen wat het doel van de OESCN is? En wat het bestuur doet om bij te dragen aan die doelstellingen?
oh ja, afgelopen week werd Chanel BEST in Show op de Clubspecialty in Tsjechie!!! Ik heb leuke verhalen en fantastische foto's van de boppers in het oude kasteel en onze overwinningen.... ze zullen asap hier op de website, op Hyves, Facebook en in het Internationale OES magazine te zien zijn.... zonder censuur :-)
Als je terugkomt van vakantie ligt er een stapel post en een berg email te wachten. En wat je daarin tegenkomt...
Op 30 augustus werd Chanel "BEST IN SHOW' in Bergheim (Duitsland) Dit zijn niet alledaagse overwinningen als je over meer dan 200 honden wint! Ook de redactie van de OESCN hoorde het nieuws en zag mijn foto's waarna ze mij vroeg om een stukje voor in het OESCN blad te schrijven. Nu ben ik al een jaar of 4 geen lid meer van de rasvereniging, aangezien ik mij niet kon vinden in de handel en wandel van het bestuur.
Maar, de dame die nu de redactie doet heeft daar natuurlijk niets mee van doen en wil gewoon een leuk blad maken voor de leden. Vanuit dat oogpunt heb ik eerder dit jaar ook toegestemd in publicatie van mijn foto's (honden in de sneeuw, en van de Euro OES) En nu dus ook geen probleem om de redactie te helpen en het volgende stukje ingestuurd:
Youandi Mademoiselle Chanel Best In Show
Soms moeten we keuzes maken... en met alle shows in Europa, zal je zien dat er ook leuke shows op dezelfde dagen worden gepland in de diverse landen om ons heen. Ik vind het een sport om mijn honden in verschillende landen te showen, en kampioen te maken. Hierdoor moeten ze het steeds tegen andere honden opnemen, en ontmoet ik telkens nieuwe mensen.
Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ben ik eind augustus weer eens wat shows gaan bezoeken; In Hillerod (Denemarken) waar Vincent en Chanel beiden een 2e plaats wonnen. 2 weken later bleven we maar eens wat dichterbij: De Britse Herdershonden show in Bergheim, net over de grens in Duitsland. Op dezelfde dag was de CACIB show in Rotterdam, maar ik koos nu voor een wat kleinere show lekker in de buitenlucht. Mijn verwachtingen waren niet zo hoog, aangezien zowel Vincent als Chanel net 2 jaar zijn geworden en in de beruchte 'vacht wissel periode' zitten.
De keurmeester was John Wauben uit Nederland, die best heel kritisch is. Er waren heel mooie honden ingeschreven, en hoewel er niet veel bobtails waren.. de kwaliteit was er zeker wel! Tot mijn grote verbazing won Chanel haar klasse, en daarna werd ze aangewezen als Beste van het Ras!
Later op de dag moesten alle Britse Herders die beste van het ras waren geworden tegen elkaar strijden voor de titel Best in Show. De keurmeester Mw Heidi Muller uit Duitsland zou de mooiste aanwijzen. Zij heeft zelf ook altijd Bobtails gefokt, en was zeer stellig in haar keuze: Chanel was de mooiste van de dag, en werd dus Best in Show!
Poeh he.... wat ben ik trots op mijn meiske! Chanel vond het wel leuk om zo in het middelpunt te staan, maar vond het ook net zo leuk om thuis met haar broer door de tuin te rennen en daarna moe en voldaan bij mij op de bank in slaap te vallen.
Met vriendelijke groet,
Inge van Engelen
Youandi Old English Sheepdogs
The Netherlands
www.youandi.eu
Oke, wie het weet mag het nu zeggen.... wat was er mis mmet deze tekst? (neem gerust de tijd om het nogmaals door te lezen!)
Tja, ik zou me diep moeten schamen, dat ik zo goedkoop reclame wil maken! Althans, dat vindt het bestuur. Het stuk is gecensureerd, want ik mag niet schrijven dat ik Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ik eind augustus weer eens wat shows ben gaan bezoeken
Nee FOEI! Ik mag natuurlijk niet zeggen dat ik pups heb gehad! (...??)
Foei foei foei toch. Als ik zoiets wil schrijven, moet ik daarvoor betalen.(!) Tja, wat stom van me! Ook mijn kennelnaam mag niet genoemd worden. ...Maar helaas draagt Chanel toch echt mijn kennelnaam, en wordt het wel erg vreemd als ik een stuk zonder mijn naam, of naam van mijn hond moet schrijven. Schei toch uit....
Met 1000 excuses aan de redactie (die staat hier echt buiten, en maakt een mooi clubblad) heb ik vandaag dus de volgende reactie aan het hele bestuur gestuurd:
Beste redactie en bestuur,
Onlangs werd ik door de redactie gevraagd om wat te schrijven over het succes wat mijn hond(en) in het buitenland behalen. Aangezien ik weet hoe moeilijk het voor een redactie is om een clubblad telkens weer te vullen, en het leuk is om mee te werken aan het feit dat Nederlandse successen in het buitenland eens onder de aandacht worden gebracht, heb ik toegestemd.
Ik heb een heel normaal kort stukje geschreven, en foto's beschikbaar gesteld. Nu krijg ik de terugkoppeling dat het bestuur censuur uitoefent omdat ik schrijf dat ik "Na een wat rustige tijd (mbt showen) omdat er thuis pups geboren waren, ben ik eind augustus weer eens wat shows gaan bezoeken."
Het feit dat het bestuur blijkbaar zo paranoide is dat hier iets verkeerds in wordt gelezen, waardoor deze tekst én de melding van mijn kennelnaam verwijderd moet worden uit de tekst, heeft mij doen besluiten niet in te stemmen met enige publicatie van dit of andere artikelen en/of foto's.
Ik weet dat ook mijn foto's van de Euro Show en 'sneeuwpret' gebruikt zijn in eerdere clubbladen: ook dit zal in de toekomst niet meer gebeuren.
Jammer.
Zo jammer dat het bestuur zich niet beseft dat het maken van een clubblad niet eenvoudig is, en men blij is met inzendingen. Jammer, dat leden van de OESCN informatie over Nederlandse successen in het buitenland en alllerlei leuke foto's onthouden wordt.
Jammer, dat het bestuur zich niet realiseert dat de leden hier de dupe van zijn. En waarom??
Er is in al die jaren dus nog steeds niets veranderd....
Met vriendelijke groet/ Kind regards,
Inge van Engelen
Youandi Old English Sheepdogs
The Netherlands
www.youandi.eu
Ik vraag me toch nog steeds af... en misschien kan iemand mij helpen en me vertellen wat het doel van de OESCN is? En wat het bestuur doet om bij te dragen aan die doelstellingen?
oh ja, afgelopen week werd Chanel BEST in Show op de Clubspecialty in Tsjechie!!! Ik heb leuke verhalen en fantastische foto's van de boppers in het oude kasteel en onze overwinningen.... ze zullen asap hier op de website, op Hyves, Facebook en in het Internationale OES magazine te zien zijn.... zonder censuur :-)
woensdag 2 september 2009
Coco-Cadeautje-Update
Ik heb er altijd een hekel aan als mensen alleen maar contact opnemen als het niet goed gaat met honden, en vergeten te melden als het weer goed gaat. Ja geloof me... elke fokker kent de drama-verhalen van honden aan zware diaree, ongelukken, doodziek en koorts. We worden bij nacht en ontij uit ons bed gebeld, staan onze 'puppy' eigenaren bij met raad (en daad..voor zover als mogelijk) Maar vervolgens vergeet men vaak een dag later te melden dat het weer beter gaat, en zit de fokker vaak onterecht nog onverdiend lang in de rats.
oeps, nu merk dat ik dat ik ook zelf bijna doe... Ik meldde een tijdje terug over mijn zorgen en de behandeling van Coco. Ik gaf laatst wel een korte update, maar ik moet nu toch hoognodig wel weer het goede nieuws brengen!
Coco begint weer steeds meer haar 'oude ik' te laten zien. Joepie!
Ze begon op 4 pijnstillers en therapeutische wandelingetjes. Dat gaf snel verbetering. Daarna ging ik de pillen afbouwen naar 3. So far so good. Helaas kreeg ze een terugval toen ze op 2 pijnstillers per dag moest leven.
Dat was een tegenslag, en voor mij weer een zorg erbij. Ik weet nl ook wat de bijwerkingen zijn van dit medicijn... :-(
2 a 3 weken terug ging het zo slecht, dat ik haar telkens eten gaf met vlees erbij, en zo at ze een paar happen. Anders at ze helemaal niets. Nu is Coco altijd wel een beetje 'een doos' geweest, en naar mate honden ouder worden, versterken al dat soort karakter eigenschappen van nature. (heb ik ook bij Emme en Raggles meegemaakt.
Tijdens de trip naar Hillerod at ze ook slecht, maar bleek ze de bak van Chanel wel interessant te vinden. (Vincent en Chanel eten lam-rijst brokken, itt de anderen)
Thuis aangekomen voelde ik er weinig voor om Coco dagelijks met het kunst en vliegwerk aan het eten te houden; met bv blikvoer, en andere lekker-maak-extra's door de brokken. Elke dag verwachtte ze wat anders in haar bak! Coco weigerde haar kale brokken stellig, en heb ik haar maar weer eens de lam/rijst brokken gegeven. Dat had ik al eerder geprobeerd (afwisseling wil nog wel eens helpen) maar dat had toen geen effect op haar eetlust. Deze keer bleek het wel tot hare majesteit haar genoegen, want sindsdien eet ze weer! Soms haar bak schoon leeg, en soms voor 80%. Maar dat is prima, en het is nog altijd beter dan niets of met alle lekkere/ omkoop/ slijm/ push methodes!
Ik merk sinds een week ook weer dat ze levendiger wordt. Ze komt weer schooien om een koekje of probeert mijn boterham tijdens de lunch te jatten, kruipt 's avonds weer zelf bij me op de bank, en vanmorgen bereikten we weer een mijlpaal: ze blafte weer uitdagend naar de anderen toen ze als eerste buiten stond en de anderen zo kon 'opwachten'..
Hoe blij kan je met zo'n irritante gewoonte zijn? :-)
Volgende week gaat ze lekker mee op vakantie, en kan ze nog meer gaan wandelen en meer bespiering opbouwen. De spiraal is weer positief!
oeps, nu merk dat ik dat ik ook zelf bijna doe... Ik meldde een tijdje terug over mijn zorgen en de behandeling van Coco. Ik gaf laatst wel een korte update, maar ik moet nu toch hoognodig wel weer het goede nieuws brengen!
Coco begint weer steeds meer haar 'oude ik' te laten zien. Joepie!
Ze begon op 4 pijnstillers en therapeutische wandelingetjes. Dat gaf snel verbetering. Daarna ging ik de pillen afbouwen naar 3. So far so good. Helaas kreeg ze een terugval toen ze op 2 pijnstillers per dag moest leven.
Dat was een tegenslag, en voor mij weer een zorg erbij. Ik weet nl ook wat de bijwerkingen zijn van dit medicijn... :-(
2 a 3 weken terug ging het zo slecht, dat ik haar telkens eten gaf met vlees erbij, en zo at ze een paar happen. Anders at ze helemaal niets. Nu is Coco altijd wel een beetje 'een doos' geweest, en naar mate honden ouder worden, versterken al dat soort karakter eigenschappen van nature. (heb ik ook bij Emme en Raggles meegemaakt.
Tijdens de trip naar Hillerod at ze ook slecht, maar bleek ze de bak van Chanel wel interessant te vinden. (Vincent en Chanel eten lam-rijst brokken, itt de anderen)
Thuis aangekomen voelde ik er weinig voor om Coco dagelijks met het kunst en vliegwerk aan het eten te houden; met bv blikvoer, en andere lekker-maak-extra's door de brokken. Elke dag verwachtte ze wat anders in haar bak! Coco weigerde haar kale brokken stellig, en heb ik haar maar weer eens de lam/rijst brokken gegeven. Dat had ik al eerder geprobeerd (afwisseling wil nog wel eens helpen) maar dat had toen geen effect op haar eetlust. Deze keer bleek het wel tot hare majesteit haar genoegen, want sindsdien eet ze weer! Soms haar bak schoon leeg, en soms voor 80%. Maar dat is prima, en het is nog altijd beter dan niets of met alle lekkere/ omkoop/ slijm/ push methodes!
Ik merk sinds een week ook weer dat ze levendiger wordt. Ze komt weer schooien om een koekje of probeert mijn boterham tijdens de lunch te jatten, kruipt 's avonds weer zelf bij me op de bank, en vanmorgen bereikten we weer een mijlpaal: ze blafte weer uitdagend naar de anderen toen ze als eerste buiten stond en de anderen zo kon 'opwachten'..
Hoe blij kan je met zo'n irritante gewoonte zijn? :-)
Volgende week gaat ze lekker mee op vakantie, en kan ze nog meer gaan wandelen en meer bespiering opbouwen. De spiraal is weer positief!
zaterdag 22 augustus 2009
Braaf
oh ja.. in alle drukte moet ik af en toe een moment van rust nemen, en dan kan ik meteen mijn Blog weer eens bijwerken. Mooie combi en goed voorbeeld voor multi-functionele-tijd-besteding. Mijn handen moeten rust krijgen na een drukke zaterdag met huishoudelijke klusjes, en zo rond een uur of 6 en 23 graden is het tijd om met een glas rose achter de laptop tot rust te komen. De boppers zijn net allemaal binnen gaan liggen, lekker koel en diepe rust.
Wat hebben we zoal te melden? Nou ja... eigenlijk niet zoveel bijzonders... (vind ik)
Doordat we toch blijkbaar in een financiele crisis verkeren, zijn ook bij mijn werkgever wat maatregelen getroffen.. wat mij het meest raakt is de 'travel restriction'. Oftewel, de reizen naar de klant of vestiging in het buitenland liggen aan banden. Dit betekend dat alle contacten nu per mail en telefoon gaan... en waar kan ik dat beter doen dan THUIS! Momenteel werk ik dus ongeveer 90% van mij tijd van huis uit, hetgeen de boppers prima bevalt. (en mij ook)
Oh ja, ik krijg veel vragen over Coco; Coco staat nog steeds onder een behoorlijke dosis pijnstillers, en haar verplichte wandelingetjes gaan ook door. Ze is stabiel, maar maakt weinig vorderingen. Ze gedraagt zich als een zeer oude dame (wat ze in mijn ogen echt nog niet is) en geniet van alle aandacht. Maakt ze misbruik van de situatie, of is haar lichaam echt niet meer dan wat het oogt...? Ik vraag het me maar niet meer af, geef haar de aandacht en medicatie waar ze het best mee functioneert en hoop dat ze zo nog een paar jaar mee kan hobbelen. Ze slaapt weer boven, want met wat hulp kan ze de trap weer op en af lopen, en we genieten elke dag. Ze mag volgende maand ook weer mee op vakantie, want ze valt inmiddels wel in de categorie 'niet meer uit logeren'.
Vorige week zijn we met z'n allen naar Denemarken geweest. Ik vind het nog steeds een geweldig leuk land met leuke mensen (maar het klimaat mocht wel wat beter zijn) Ik had een show ingeschreven met Vincent en Chanel bij een Brasiliaanse keurmeester. (zo eentje van 'nobody never heard of..') Bij het inschrijven had ik er geen rekening mee gehouden dat Hugo hier in die periode zou logeren. En na wat puzzelen, wikken en wegen kwam ik tot de conlcusie dat ik met maar 8 OES in de Laguna naar DK zou rijden.
Met wat extra stops, goede auto-indeling en 8 brave boppers zou dat moeten lukken.
Stel je voor; de achterbak gevuld met Muffin, Vincent en Hugo. De achterbank (aangepast met extra lig-oppervlak tot aan de voorstoelen) vol met Shanti, Coco, Babs en Chanel. De voorstoel bezet door Bo-Ghy... en de sleurhut volgestopt met eten, drinken, show spullen (bench, tafel,etc) hondenvoer en wat al niet meer.
Ik zou in etappes rijden, dus na 300 km (bij Bremen) zijn we gaan slapen. De boppers vonden het allemaal prima, alleen Hugo had even wat moeite met de kleine volle ruimte in de sleurhut. Hij heeft me zeker een paar minuten verdwaast aan staan te kijken, en probeerde mij duidelijk te maken dat er echt geen plaats voor hem was... maar jawel Hugo... iedereen gaat liggen (jij ook) en dan past het allemaal precies. Een paar boppers op het bed, en paar onder het bed, Bo-Ghy op zijn eigen bankje, Vincent voor de koelkast, en jij daarnaast. Oh.... Hugo vond het vreemd, maar ok. Hij is lekker gaan liggen en vond het verder prima.
De volgende dag verder naar Denemarken. Lekker even rennen onder de brug (onze vaste stop plaats) en foto's maken. Hugo vond het steeds leuker worden, heeft (net als mijn honden) geen riem gezien tijdens de hele trip en hobbelde lekker mee.
Onvoorstelbaar... 8 volwassen honden als sardientjes in een laguna... en ze vonden het nog steeds leuk.
De show was minder leuk. Zaterdag ochtend regende het... en het bleef regenen. Dus alle honden 2 aan 2 snel laten plassen, afdrogen, en terug de sleurhut in. De luifel uitgedraaid, en Chanel en Vincent klaargemaakt voor de show. De weg van de parking waar we stonden, naar het veld waar de ring was bleek een grote modderpoel te zijn geworden. Gelukkig wilde mijn Deense vrienden komen helpen, want een trolly + Bench + Vincent+ Chanel (in de bench op de trolly) kan ik niet in mijn uppie door de modder duwen. Godzijdank werd het later op de ochtend droog en toen we aan de beurt waren stonden we al bijna in de zon! Helaas wilde de Brasiliaanse keurmeester alleen maar vacht zien; Vacht, vacht en nog eens vacht. Tja, en daar stond dus ik met 2 jonge honden midden in hun vachtwisseling... Nada succes dus, en weer weer eeen keurmeester voor op de zwarte lijst. Maar niet getreurd; ik was in Denemarken... waar na de keuring zoals altijd het feestje losbrak. Flessen champagne, kaas, salades, brood etc kwam op tafel en we hebben in de zon erg gelachen en met alle exposanten lekker bijgekletst terwijl alle honden lekker konden spelen en rennen (of eten stelen)
Na de show ben ik naar Kerne en haar familie gegaan. Kerne woont vlakbij Kopenhagen en is een dochter van Shanti en Vincent. Mijn kleine meisje is wat groter geworden, maar groeit in keurige proporties en is al zo goed opgevoed! wow... wat een voorbeeldig en lief hondje :-)
Na veel knuffels en lekker eten en bijkletsen reden we (de 8 boppers en ik) weer terug naar de camperplaats bij de brug. Waar we overnacht hebben, zondag ochtend ontbijt en lekker spelen en daarna weer richting huis.
Een geweldig leuk weekend, zonder show succes, maar wel met zoveel plezier! Als ik nu terugkijk, dan is het meest bijzondere nog wel dat ik 8 honden bij me had, waarvan 3 reuen en 5 teven, die zonder 1 snauw of grom 2000km in de auto hebben doorgebracht. Ze lagen er toch echt niet riant, maar ze waren zo braaf allemaal! En stel je toch voor... Hugo wordt zomaar als loge hond gebracht, en gaat gewoon mee! Hij luistert goed, hoeft geen riem aan, stapt bij Vincent in de achterbak en slaapt hutje-mutje tussen Vince en Bo-Ghy in de sleurhut. Ook bij het uitlaten waren ze allemaal gehoorzaam, en snapten ze dat ze dat ze moesten luisteren naar mijn aanwijzingen.
Ik heb ze onderweg verschillende keren verteld hoe braaf ze waren. Allemaal.
Ik ben heel trots op mijn Boppers. Niet alleen die bij me thuis wonen, maar ook al die Boppers die hier ooit geboren zijn en zo'n leuke grote honden zijn (of worden) bij hun baasjes. Zo braaf....Echte Youandi's!!!!
Wat hebben we zoal te melden? Nou ja... eigenlijk niet zoveel bijzonders... (vind ik)
Doordat we toch blijkbaar in een financiele crisis verkeren, zijn ook bij mijn werkgever wat maatregelen getroffen.. wat mij het meest raakt is de 'travel restriction'. Oftewel, de reizen naar de klant of vestiging in het buitenland liggen aan banden. Dit betekend dat alle contacten nu per mail en telefoon gaan... en waar kan ik dat beter doen dan THUIS! Momenteel werk ik dus ongeveer 90% van mij tijd van huis uit, hetgeen de boppers prima bevalt. (en mij ook)
Oh ja, ik krijg veel vragen over Coco; Coco staat nog steeds onder een behoorlijke dosis pijnstillers, en haar verplichte wandelingetjes gaan ook door. Ze is stabiel, maar maakt weinig vorderingen. Ze gedraagt zich als een zeer oude dame (wat ze in mijn ogen echt nog niet is) en geniet van alle aandacht. Maakt ze misbruik van de situatie, of is haar lichaam echt niet meer dan wat het oogt...? Ik vraag het me maar niet meer af, geef haar de aandacht en medicatie waar ze het best mee functioneert en hoop dat ze zo nog een paar jaar mee kan hobbelen. Ze slaapt weer boven, want met wat hulp kan ze de trap weer op en af lopen, en we genieten elke dag. Ze mag volgende maand ook weer mee op vakantie, want ze valt inmiddels wel in de categorie 'niet meer uit logeren'.
Vorige week zijn we met z'n allen naar Denemarken geweest. Ik vind het nog steeds een geweldig leuk land met leuke mensen (maar het klimaat mocht wel wat beter zijn) Ik had een show ingeschreven met Vincent en Chanel bij een Brasiliaanse keurmeester. (zo eentje van 'nobody never heard of..') Bij het inschrijven had ik er geen rekening mee gehouden dat Hugo hier in die periode zou logeren. En na wat puzzelen, wikken en wegen kwam ik tot de conlcusie dat ik met maar 8 OES in de Laguna naar DK zou rijden.
Met wat extra stops, goede auto-indeling en 8 brave boppers zou dat moeten lukken.
Stel je voor; de achterbak gevuld met Muffin, Vincent en Hugo. De achterbank (aangepast met extra lig-oppervlak tot aan de voorstoelen) vol met Shanti, Coco, Babs en Chanel. De voorstoel bezet door Bo-Ghy... en de sleurhut volgestopt met eten, drinken, show spullen (bench, tafel,etc) hondenvoer en wat al niet meer.
Ik zou in etappes rijden, dus na 300 km (bij Bremen) zijn we gaan slapen. De boppers vonden het allemaal prima, alleen Hugo had even wat moeite met de kleine volle ruimte in de sleurhut. Hij heeft me zeker een paar minuten verdwaast aan staan te kijken, en probeerde mij duidelijk te maken dat er echt geen plaats voor hem was... maar jawel Hugo... iedereen gaat liggen (jij ook) en dan past het allemaal precies. Een paar boppers op het bed, en paar onder het bed, Bo-Ghy op zijn eigen bankje, Vincent voor de koelkast, en jij daarnaast. Oh.... Hugo vond het vreemd, maar ok. Hij is lekker gaan liggen en vond het verder prima.
De volgende dag verder naar Denemarken. Lekker even rennen onder de brug (onze vaste stop plaats) en foto's maken. Hugo vond het steeds leuker worden, heeft (net als mijn honden) geen riem gezien tijdens de hele trip en hobbelde lekker mee.
Onvoorstelbaar... 8 volwassen honden als sardientjes in een laguna... en ze vonden het nog steeds leuk.
De show was minder leuk. Zaterdag ochtend regende het... en het bleef regenen. Dus alle honden 2 aan 2 snel laten plassen, afdrogen, en terug de sleurhut in. De luifel uitgedraaid, en Chanel en Vincent klaargemaakt voor de show. De weg van de parking waar we stonden, naar het veld waar de ring was bleek een grote modderpoel te zijn geworden. Gelukkig wilde mijn Deense vrienden komen helpen, want een trolly + Bench + Vincent+ Chanel (in de bench op de trolly) kan ik niet in mijn uppie door de modder duwen. Godzijdank werd het later op de ochtend droog en toen we aan de beurt waren stonden we al bijna in de zon! Helaas wilde de Brasiliaanse keurmeester alleen maar vacht zien; Vacht, vacht en nog eens vacht. Tja, en daar stond dus ik met 2 jonge honden midden in hun vachtwisseling... Nada succes dus, en weer weer eeen keurmeester voor op de zwarte lijst. Maar niet getreurd; ik was in Denemarken... waar na de keuring zoals altijd het feestje losbrak. Flessen champagne, kaas, salades, brood etc kwam op tafel en we hebben in de zon erg gelachen en met alle exposanten lekker bijgekletst terwijl alle honden lekker konden spelen en rennen (of eten stelen)
Na de show ben ik naar Kerne en haar familie gegaan. Kerne woont vlakbij Kopenhagen en is een dochter van Shanti en Vincent. Mijn kleine meisje is wat groter geworden, maar groeit in keurige proporties en is al zo goed opgevoed! wow... wat een voorbeeldig en lief hondje :-)
Na veel knuffels en lekker eten en bijkletsen reden we (de 8 boppers en ik) weer terug naar de camperplaats bij de brug. Waar we overnacht hebben, zondag ochtend ontbijt en lekker spelen en daarna weer richting huis.
Een geweldig leuk weekend, zonder show succes, maar wel met zoveel plezier! Als ik nu terugkijk, dan is het meest bijzondere nog wel dat ik 8 honden bij me had, waarvan 3 reuen en 5 teven, die zonder 1 snauw of grom 2000km in de auto hebben doorgebracht. Ze lagen er toch echt niet riant, maar ze waren zo braaf allemaal! En stel je toch voor... Hugo wordt zomaar als loge hond gebracht, en gaat gewoon mee! Hij luistert goed, hoeft geen riem aan, stapt bij Vincent in de achterbak en slaapt hutje-mutje tussen Vince en Bo-Ghy in de sleurhut. Ook bij het uitlaten waren ze allemaal gehoorzaam, en snapten ze dat ze dat ze moesten luisteren naar mijn aanwijzingen.
Ik heb ze onderweg verschillende keren verteld hoe braaf ze waren. Allemaal.
Ik ben heel trots op mijn Boppers. Niet alleen die bij me thuis wonen, maar ook al die Boppers die hier ooit geboren zijn en zo'n leuke grote honden zijn (of worden) bij hun baasjes. Zo braaf....Echte Youandi's!!!!
woensdag 5 augustus 2009
Beetje ouder
We hebben het overleeft, en ik mag me nu bij de club van 40ers scharen... poeh wat een lol ;-) Ik geloof dat de hele wereld er meer gedoe van maakt dan ik, maar dat heb ik dan wel weer kunnen misbruiken om in gepaste dronkenschap in de Franse Morvan het decenium te wisselen. Dat was een succes, en voor herhaling vatbaar!
Het begon met wat strubbels tijdens de reis; Oma zou de nichtjes meenemen naar Belgie, en daar zouden we nichtjes voor honden wisselen zodat we allemaal in France aan konden komen. Helaas kreeg Oma auto pech, en moesten we improviseren: Oma is met sleurhut door mijn broer opgehaald en teruggekeerd, auto werd afgesleept door de ANWB, en mijn auto puilde daarna dus uit met 7 boppers, 2 nichtjes en mijzelf... Beetje krap, en na een uur of 3 niet meer leuk voor de boppers achterin. Stoppen dus en slapen op een aire bij Reims. Helaas kon dit niet met z'n allen in de trekchalet; dus nichtjes met 4 boppers in de hut, Inge met 3 honden in de auto. Ook niet echt relaxed, dus na 2 uur 'slaap' gauw verder naar de Morvan waar de vakantie begon.
Een volle week fun, zon, geweldige camping, leuke omgeving, veel wijn en heerlijk eten. Echt vakantie voor iedereen!
Op mijn verjaardag waren er 18 boppers, met hun aanhang. Ik heb me nog nooit zo jarig gevoeld!!! Een versierde caravan met balonnen en slingers, kaarten, zingend publiek, kadootjes en champagne (net na) het ontbijt, lekker eten en natuurlijk nog meer champagne!
Zaterdags zou er een muziek festival op dde camping zijn, waarvan we al dagen van te voren konden meegenieten, aangezien de camping volstroomde met muziekanten en toehoorders. Met 'jam-sessions' en vrolijk getokkel voor tentjes fleurde de hele camping op... helaas ging het zaterdag avond vreselijk onweren, waardoor het spectakel om veiligheidsredenen na enkele uren moest worden stopgezet. Wat een teleurstelling voor publiek, maar zeker voor al die mensen die al maanden aan de voorbereiding hadden gewerkt!
Dus, volgend jaar moeten we gewoon weer terug om Morvan Stock 2010 mee te maken!
Het was voor het eerst dat ik met 7 honden in het hoogseizoen heb gecampeerd. Ennnuhhh de 'overburen' hadden natuurlijk ook de honden bij zich, waardoor we de hele week met 16 honden op het veldje stonden. De grote hamvraag voor ons was natuurlijk hoe de camping eigenaar dit nu in de praktijk had gevonden? Dus op de vraag of we nog ooit terug mogen komen, werd er verontwaardigd gereageerd; 'hoe kan je zo'n stomme vraag stellen? TUUUUURLIJK, Graag zelfs!' Of we nu niet gewoon wat langer konden blijven, want we waren zo gezellig...
Nou, dus gaan we maar terug volgend jaar. Dan wordt ik wel geen 40, maar dan vieren we de "Anniversaire Brocante" van Nelleke! ;-)
Sante!
Het begon met wat strubbels tijdens de reis; Oma zou de nichtjes meenemen naar Belgie, en daar zouden we nichtjes voor honden wisselen zodat we allemaal in France aan konden komen. Helaas kreeg Oma auto pech, en moesten we improviseren: Oma is met sleurhut door mijn broer opgehaald en teruggekeerd, auto werd afgesleept door de ANWB, en mijn auto puilde daarna dus uit met 7 boppers, 2 nichtjes en mijzelf... Beetje krap, en na een uur of 3 niet meer leuk voor de boppers achterin. Stoppen dus en slapen op een aire bij Reims. Helaas kon dit niet met z'n allen in de trekchalet; dus nichtjes met 4 boppers in de hut, Inge met 3 honden in de auto. Ook niet echt relaxed, dus na 2 uur 'slaap' gauw verder naar de Morvan waar de vakantie begon.
Een volle week fun, zon, geweldige camping, leuke omgeving, veel wijn en heerlijk eten. Echt vakantie voor iedereen!
Op mijn verjaardag waren er 18 boppers, met hun aanhang. Ik heb me nog nooit zo jarig gevoeld!!! Een versierde caravan met balonnen en slingers, kaarten, zingend publiek, kadootjes en champagne (net na) het ontbijt, lekker eten en natuurlijk nog meer champagne!
Zaterdags zou er een muziek festival op dde camping zijn, waarvan we al dagen van te voren konden meegenieten, aangezien de camping volstroomde met muziekanten en toehoorders. Met 'jam-sessions' en vrolijk getokkel voor tentjes fleurde de hele camping op... helaas ging het zaterdag avond vreselijk onweren, waardoor het spectakel om veiligheidsredenen na enkele uren moest worden stopgezet. Wat een teleurstelling voor publiek, maar zeker voor al die mensen die al maanden aan de voorbereiding hadden gewerkt!
Dus, volgend jaar moeten we gewoon weer terug om Morvan Stock 2010 mee te maken!
Het was voor het eerst dat ik met 7 honden in het hoogseizoen heb gecampeerd. Ennnuhhh de 'overburen' hadden natuurlijk ook de honden bij zich, waardoor we de hele week met 16 honden op het veldje stonden. De grote hamvraag voor ons was natuurlijk hoe de camping eigenaar dit nu in de praktijk had gevonden? Dus op de vraag of we nog ooit terug mogen komen, werd er verontwaardigd gereageerd; 'hoe kan je zo'n stomme vraag stellen? TUUUUURLIJK, Graag zelfs!' Of we nu niet gewoon wat langer konden blijven, want we waren zo gezellig...
Nou, dus gaan we maar terug volgend jaar. Dan wordt ik wel geen 40, maar dan vieren we de "Anniversaire Brocante" van Nelleke! ;-)
Sante!