Saai

Het wordt steeds moeilijker om een BLOG te schrijven. De dagelijkse ontwikkelingen volgt men op Facebook, en de échte dagelijkse dingen zijn de moeite niet waard om een blog over te schrijven. Toch?

Nu denken sommige mensen daar op FB heel anders over, en delen hun meest alledaagse dingen met de hele wereld. Boodschappen doen, hond borstelen, hond uitlaten, eten koken, tot en met het  "welterusten: nu ik ga slapen hoor vriendjes!!" Ik verwacht nog elk moment een update over de stoelgang van deze FB-vriendjes (nee, laat je svp niet verleiden: ik zal je onmiddelijk de-frienden als je tot dát niveau afdaalt!)

 

Nah... al denken mensen dat ik "alles deel" op internet... Nee, ik moet de lezers helaas teleurstellen. Ik deel slechts de dingen die ik wil delen, en de rest deel ik met mijn echte vrienden, "cyber-space-free".

 

En dan blijft er maar weinig over voor een blog... want die leuke hondse hoogtepunten deel ik lekker snel en makkelijk via FB. De negatieve / kritische noot heb ik vorig jaar al afgezworen om nog te publiceren. Dit bevalt me prima (al moet ik soms wel eens 3-dubbel op mijn tong bijten) maar afgelopen week zag ik een slogan voorbijkomen die me wel erg aansprak en die alles zegt:

 

 

Dus, voor die enkele azijnzeikers die het Nederlandstalig-OES-wereldje nog rijk is: dit is de reden waarom ik niet reageer :)

 

Enfin, wat hebben we dan wel te melden? Nou ja... allereerst (of beter gezegd "alsnog") de excuses dat niemand een kerstkaart heeft ontvangen. Nee, troost je!!! Je stond niet op een zwarte lijst...

Niet alleen jij, maar niemand heeft een TNT-slakkenpost kerstkaart ontvangen. Ik was te druk, te laat etc etc.. Dus 2013 gaat het jaar in als 'helaas alleen digitale kaarten'.

Sorry!!!! (volgend jaar beter)

"Hey Inge, waar was je dan zo druk mee" zal je je afvragen? Tja, naast het normale werk en de honden, heb ik inmiddels de webshop "www.extrapet.nl" geopend. Dit bracht nogal wat werk met zich mee om het allemaal online te zetten, maar het resultaat mag er zijn (al zeg ik het zelf)

 

Tja, en dan wil ik graag leuk nieuws in mijn blog melden...maar dan moet je wel wat te melden hebben! Uuhhhh tja ik kan hier gaan uitwijden over ons dagelijks geluk: gezonde honden, gezondheid van Inge, pupjes onderweg van Dwayne, pas geboren pupjes van Doughnut (blij met het feit dat Vincent & Shanti dus opa en oma zijn, en hun genen zich weer in een nieuwe generatie voortzetten) Dwayne die tot inzicht is gekomen om een normale eetlust te ontwikkelen, de 5 happy OES die zich tegenwoordig ook tegoed doen aan kalkoen nekken, de konijnen die mijn tuin nu met rust laten, of de zachte winter die voornamelijk OES moddervoeten ten gevolg geeft, of de zoveelste titel die Dwayne binnensleept, of hoe Vincent zijn dagelijkse koprol op de 3zits bank maakt? Of.....

 

Dus dan denk ik.. dit is niet leuk genoeg om een blog over te schrijven, gewoon saai dus. Wat zijn we toch verwend. Met al deze 'normale' dingen heb ik alle reden om 100% gelukkig te zijn, en ik weet dat ze geen van allen vanzelfsprekend zijn.

Toch zijn we allemaal zo verwend dat de 'normale dingen' saai zijn, dus daar hebben we het niet over, maar niks schrijven is ook weer zoiets...

Laten we allemaal eens stilstaan bij de alledaagse dingen die ons gelukkig maken. Dagelijkse dingen die niet voor iedereen vanzelfsprekend zijn.  Saai... of rijkdom?

 

En ja, de meest opvallende updates, zijn altijd op FB te vinden: voor mijn "vrienden"! :-)

 

 

 

 

Reversed aging

reversed watte?  REVERSED AGING.

Oftewel, omgekeerd verouderen -> niet ouder maar jonger worden!

 

Zei Walter (onze D'arts) niet ooit: "bij Babs gaat de wet van de logica niet op!" Naar mate Babs ouder wordt moet ik daar steeds vaker aan denken. Die gekke oude Babseflaps...

14 Oktober vierden we haar 12e verjaardag. Nee, ik ga niet in herhaling vertellen wat Babs allemaal heeft meegemaakt en hoe bijzonder dit is. Ik vraag me af of alle antibiotica, prednison en dexamethason in haar eerste levensjaar er niet voor gezorgd hebben dat ze inwendig is geplasticifeeerd... en nu tot in lengte van dagen dus gewoon blijft doorhobbelen!! :-)

 

Babs is 12 jaar oud... dat is best bijzonder. Veel soortgenootjes doen het haar helaas niet na, en zeker van Babs had niemand het ooit verwacht. We nemen niets voor normaal aan, en plukken elke dag! Babs zet regelmatig nog wat extra kilometers op haar naam, en de volgende camper trip van 1500km zal ze ook weer gewoon meegaan en meegenieten.

Onlangs moest Dwayne voor zijn jaarlijkse check & vaccinatie bij Walter op visite, en heb ik Babs maar ff meegenomen. Gewoon... ff laten checken als een APK'tje om nog een jaartje door te hobbelen. 

De check leverde een dikke pluim + APK-knuffel van de dokter op. Wel met aanbeveling om haar bespiering op peil te houden, en met een boost de aftakeling wat te remmen mbt een anabolen shot.

Zo gezegd, zo gedaan. Babs kreeg een prik en de daaropvolgende week plande we een serieuze bootcamp om de anabolen hun werk te kunnen laten doen: Lekker dagelijks over de zandverstuiving dollen en sprintjes trekken.

Babs vindt het geweldig en geniet met volle teugen. Inmiddels zijn we zo fanatiek in onze bootcamp dat Babs het standaard rondje bos van 45 minuten weer gewoon meewandeld, terwijl ik haar in het verleden vanuit voorzorgsmaatregelen meestal niet meer meenam naar het bos. Wat een dom besluit was dat!

Babs heeft lol, en ik zie haar nu weer makkelijker in de benen komen als ze heeft geslapen. Ook als de andere honden naar buiten gaan, doet ze nu weer haar uiterste best om vooral niet als laatste bij de deur te zijn. En dat terwijl ze in het verleden vaak bleef snurken en al die drukte vaak aan zich voorbij liet gaan.

Haar favoriete bezigheid blijft het smullen van ontbijt & diner. Ik doe mijn uiterste best om haar verse maaltijden zo lekker en gevarieerd mogelijk te houden. Maar volgens mij maakt het Babs niet eens zoveel uit. Kip, vis, rund of eend.. een eitje of hütekäse erbij? Allemaal lekker!

 

Genieten met een hoofdletter. Mijn Babsje... het lijkt wel of ze elke dag een beetje jonger wordt. Nou ja, voor een hond waarbij 'de wet van de logica niet opgaat' kunnen we alles verwachten: Zelfs elke dag een beetje jonger worden. Reversed aging.

Zolang we maar lol hebben, hè Babs. We genieten. Elke dag!!

 

Vrij weekend

De weekenden zitten hier meestal bomvol gepland. Ookal snak ik na een drukke werkweek - die zelden binnen de 40 uur blijft- naar wat rust, ik ben makkelijk te verleiden om toch iets te plannen voor de 'vrije' zaterdag of zondag.

Een show, een wandeling, een Breitenwedstijd, een BBQ, een verjaardag, een hond knippen, een etentje,  een borrel.. jaja ja ja, leuk!!! Ik kan wel, ik plan wel en ik doe wel!!! Leuk leuk leuk!

Maar soms.. heel soms.... is het heerlijk om een weekend zonder afspraken en verplichtingen te hebben. :-) Stiekem plan ik zulke weekenden zo af en toe wel bewust in, door zo af en toe eens een groot rood kruis in de ageda te zetten: NIETS PLANNEN. Afgelopen weekend was het dan zomaar zo'n vrij weekend.

Wat doe ik dan, in zo'n vrij weekend? Nah... dat "to-do Lijstje" blijft altijd netjes op me wachten, ookal heb ik het nog zo druk. Dus, in een vrij weekend als dit komen alle klusjes aan bod die al lang gedaan hadden moeten worden, en besteed ik uiteraard wat extra aandacht aan de honden. (en het schrijven van een blog)

Vrijdag was al goed begonnen met het aanschaffen van en nieuwe stofzuiger. Na enkele maanden ergernis mbt een 'semi Dyson' AEG-Rampenplan, had ik de moed verzameld om 200 euries uit te geven aan een nieuwe Miele. Nee, ik smijt niet graag met geld..

Maar ik ben al geen Mien Dobbelsteen, en als ik dan ook nog eens tijdens mijn witte-tornado-opleving halverwege de huiskamer moet stoppen om de inhoud van de stofzuiger buiten boven de container om te kieperen -terwijl ik dan zelf de helft weer sta in te ademen/ uit loop te hoesten- en vervolgens deze actie 2 moet herhalen per opleving, en ik deze strijd met een inmiddels met ducktape aan elkaar hangende AEG-Rampenplan stofzuiger moet doorworstelen... dan is de drempel om 200 euro uit te geven aan een oude vertrouwde Miele wat minder groot.

 

Enfin, met mijn nieuwe aankoop heb ik me flink uitgeleeft op het interieur en was de vloer al snel weer Bobtailhaar en - zand vrij. Dat zag er al best uit, en ik vond dat mijn Mien Dobbelsteen schortje wel weer aan de kapstok kon. Het was hoog tijd om wat belangrijker werk te verrichten: dus Pooh ging in bad. Na een paar uurtjes poedelen, wapperen en borstelen zag Poekie er weer uit om door een ringetje te halen!

 

Zaterdag had ik diverse activiteiten af te strepen... maar eerst weer begonnen met mijn minst favoriete bezigheden: boodschappen doen, wassen, strijken, en andere huishoudelijke taken. Pfff, eind van de ochtend maar gauw afronden en de voortuin onkruid vrij gaan maken. Dan kunnen we netjes de winter door.

Onkruid weghalen, en meteen maar wat bamboe snoeien. Och.. dat lelijke muurtje valt bijna om... dus hup: omhalen en afvoeren! Zo dat ziet er beter uit. Oeps, bijna een dag voorbij.

Nog ff Dwayne in bad gezet en deels drooggeblazen. Stukje geborsteld, dat scheelt morgen weer in het werk. Daarna lekker op de bank hangen voor de tv mét hond op schoot natuurlijk!

 

Zondag mocht ik uitslapen (ja, echt waar!) Met een uurtje extra ivm de wintertijd was dat dubbelop genieten. Na de koffie kon ik met Dwayne aan de slag gaan en enkele uurtjes later was mijn menneke dan wel weer helemaal op en top schoon en geborsteld.

Uiteraard mochten de boppers nog lekker mee naar het bos. Helaas was het zo winderig en nat, dat ik het niet zag zitten om verder te gaan dan het bos hier in Sevenum. Op hoop van zegen dat we het droog zouden houden, dus ff snel naar naar het bos om de dagelijkse frisse neus te halen...

Tja, de pootjes bleven allemaal wel redelijk schoon, maar de plensbui die we op ons hoofd kregen was helemaal niet grappig! Uiteraard was Babs ook bij ons, en die loopt nou eenmaal niet meer zo hard. Door de regen maakte zelfs Babs een drafje om zo snel mogelijk bij de auto te komen... maar nat waren we toch wel.

 

Uiteindelijk kunnen we zeggen dat het een productief weekend was. Pooh en Dwayne zijn gewassen en geborsteld, het huis is schoon en de voortuin is winterklaar.
Helaas zie je daar nu op de zondag avond geen ene bal van. Want Dwayne en Pooh liggen op te drogen voor de kachel, het huis ziet eruit alsof er 6 natte Bobtails zo vanuit het bos naar binnen zijn gewandeld en de voortuin is leuk voor de overburen om naar te kijken. (daar heb ik dus weinig aan als ik hier binnen achter de pc zit)

Morgen gaan we weer aan het werk. Voor de werkgever! ;-)

 

 

 

 

 

Reunie 2013

Elk jaar organiseer ik een wandeling voor het nest wat afgelopen jaar is geboren. En elk jaar nodig ik daar iedereen met een Youandi OES voor uit om mee te komen wandelen, want dat is wel erg gezellig. En elk jaar na de wandeling zitten we op het terras in de zon... kijken we elkaar aan en zeggen: we zouden eens een BBQ moeten doen. Tja..... hoe en vooral waar kunnen we dat doen?

 

De oplossing was dichterbij dan gedacht: bij Dierencentrum Sevenum natuurlijk! Ik train daar wekelijks met Pooh voor de Breitensport, en ben er inmiddels goed ingeburgerd. Met Jack en Carla waren de afspraken snel gemaakt, datum gepland en de reunie met BBQ kon doorgaan!

 

35 honden waren aangemeld, en daar tel ik dus mijn eigen 6 boppers niet bij mee. 27 gezinnen zouden deelnemen met hun hond(en) en daar was ik wel een beetje beduust van!  Ik fok maar 1 nest per jaar... en er kwamen dus 35 honden naar deze reunie! De oudste dames komen uit het "Fashion nest", en zijn een dikke 11 jaar oud. Zouden de zusjes Kyda en Tootsy elkaar nog herkend hebben?

Natuurlijk waren de jonge telgen uit het Snoepjes nest aanwezig: 7 van de 8 waren aanwezig. En al die anderen zijn uit de Ontwerpers, Dromers, Toetjes, Fransozen, Filmsterren, Coco Chanel nesten. En gelukkig was ook onze 'Import Doughnut' aanwezig om veel van zijn kids te ontmoeten, en haakte ook Bubbles (zoon van Vincent) als full family member als aan. 35 honden met super gezellige baasjes. Wat een opkomst!

 

En iedereen kwam ook! Ik was er van onder de indruk. Om 1 uur 's middags druppelde iedereen de kantine binnen voor koffie en vlaai. Mensen met een hond uit hetzelfde nest herkende elkaar al snel, en door de zondagse puppy bezoekdagen werd het contact direct hersteld en konden de ervaringen worden uitgewisseld.

Toen iedereen binnen was mocht men zelf groepjes maken om de puzzeltocht te starten, en konden wij (mijn helpers Diana, Thalita, Jack, Carla en ik) de voorbereidingen treffen voor de spelletjes & catering voor de middag. Uiteraard kreeg elke groep opdrachten mee tijdens de wandeltocht; één ervan was: 'maak de langste vlecht in een hondenvacht'. De winnaar was het team van Sjaan!

 

De wandeltocht bleek wat langer te duren, maar geen nood. Het motto van de dag was "lol hebben" en we hadden zo min mogelijk gepland. Dit was ook duidelijk tegen alle deelnemers verteld, en met zo'n fantastische groep mensen viel alles vanzelf op z'n plaats.

 

Pooh gaf een demo op de Breitensport baan, en elke hond mocht daarna onder begeleiding proberen om de diverse hindernissen te nemen. Eind van de dag zou er een wedstrijd zijn voor iedereen die een poging wilde wagen om Poohkie te verslaan.

 

Het zonnetje was de hele dag aanwezig, en het veld waar de honden los mochten spelen werd door velen gebruikt om honden lekker te laten rennen en keten. Ook het terras werd goed benut... met uitzicht op de skippybal race. Met alle gekkigheid en pret is er toch slechts 1 skippy bal lek gebeten door een hond, maar hebben we ons buikpijn gelachen om de capriolen van de baasjes!

 

 

Ook de kruiwagen race werd een echte strijd om de beste tijd, waarbij mensen zelfs om een herkansing vroegen om hun tijd te verbeteren :-)

 

Mijn favoriet van de dag was de doggy race. Het trainingsveld van DCS is zo groot als een voetbalveld en netjes omheind. We hebben alle baasjes gevraagd om aan één kant te gaan staan, en hun hond moest mee met iemand anders en werd aan de andere kant van het veld vast gehouden....

Op het fluitsignaal mochten de baasjes gaan roepen, en werden ALLE 35 honden losgelaten: welke hond is het eerst bij zijn eigen baasje?

 

 

 

Ik zat veilig langs de kant en maakte foto's. Het beeld wat ik had is niet te beschrijven. Ik zag 35 OES in volle galop voorbijkomen. Machtig mooi!

 

De winnaar was Deni, die eerder die middag niet uitblinkte in de kruiwagen race, maar nu op snelheid iedereen versloeg!!! Tot grote vreugde van haar baasje :-)

 

 

Tot slot was er natuurlijk een familie portret van alle aanwezigen...

 

 

 

 

en daarna konden we ons op de BBQ storten, en werd ook de prijsuitrijking nog gedaan.

 

 

Wat een geslaagde dag! Ik heb genoten, en het was heerlijk om alle Youandi pups weer terug te zien. Ik ben trots op alle honden die deze hele dag zo gemoedelijk en gezellig waren, de baasjes waarmee we de hele dag gelachen hebben en de sfeer zo positief beinvloed werd, en natuurlijk blij dat we als groep zo bij DCS mochten komen.

Wel jammer dat ik zo weinig tijd had om met iedereen ook rustig bij te kletsen; het was druk en hectisch en gezellig, waardoor het echte bijkletsen er voor sommige mensen wel eens bij inschoot. Maar ik heb genoten en heb tot dusver alleen maar super enthousiaste verhalen teruggehoord. Bij het afscheid rond een uur of 8 riep iedereen: tot volgend jaar!!!

 

Tja, ik denk dat we dit inderdaad maar jaarlijks moeten gaan doen. Zoveel plezier, zoveel lol, zoveel leuke honden, zoveel gezellige mensen!!
De prestatie van Pooh is niet verslagen op de Breitensport baan door de dappere Doughnut, Pino, Lucky en Froukje. Maar ik heb inmiddels uit betrouwbare bron vernomen dat er serieuze trainingschema's bootcamp worden opgesteld om volgend jaar een herkansing te doen en Pooh dan wel te kunnen verslaan:-)

 

Tot volgend jaar!

 

 

Dagboek

Met de snelheid en gemak waarop we Facebook bijhouden, wordt een blog bijna overbodig. Het voelt ook alsof ik in herhaling val als ik hier foto's en gebeurtenissen deel.. want het heeft (vaak) al op dagbasis op FB gestaan. Maar, omdat niet alle lezers op FB zitten komt hier een herhaling van ons zaterdag-dagboek:

Ik had een druk dagje gepland:

10 uur: Dwayne gaat nu in bad (morgen borstelen) en daarna Chanel losborstelen (was gisteren al gesopt)
Om 12 uur komt ons mam om haar Briard een zwem outfit te laten geven, en om 2 uur komt Anita met Joe om te badderen. En om een uur of 4 komt Marjo om Kyona te pimpen voor onze trip naar de UK over 2 weken!
En dan zal Noush vanavond ook nog ff een sopje moeten krijgen, want dit kleine varkentje kan zo morgen niet naar huis

Zo, drukdrukdruk.. hup nu aan de slag!

 10.10 uur: Eerst Dwayne in Bad..

 



 

10.45 uur: Dwayne fase 2
Drogen gaat wel super snel met deze temperatuur!

 



 

 11.05 uur: Huphup.. Chanel op tafel!

 

 

 12.00 uur: Chanel klaar.  Nu verder met Sjors!

 

 

 12.10 uur: Dit is Sjors in zijn winterjas. We gaan hem nu een zomerjas aantrekken.

 

 

 13.45 uur: Wat iessie mooi in z'n zwembroek!!!

 14.30 uur: Oeps, zo gezellig aan het beppen met Anita dat we zijn vergeten om een foto van Joe in bad te maken...dan maar een foto van Anita die Joe lekker aan het droog wapperen is!

 

 

 16.00 uur: Na een anderhalf uur samen met Anita te borstelen: Joe is weer d'n knapste!

 

 

 18.00 uur: Na een korte pauze op het terras met Anita en Marjo, mocht Kyona op tafel om in show outfit gezet te worden. Voila: onze Kyona is klaar voor de UK trip!

 

 

 20.00 uur: Laatste ronde... Noush in bad!

 

 

 20.30 uur: Zo, klaar is klara!  Noush mag drooglopen in de tuin en Inge heeft een borrel verdiend.

 

Toch nog even de Nikon in de hand genomen.... heerlijk wat een blije pup! Dit was mijn toetje op de dag!
Cheers!

(On)zichtbaar werk

Ik werk in de IT als project manager, dus voor mij is het niks bijzonders om tegen een klant te moeten vertellen "we gaan een migratie uitvoeren". Hiervoor heb ik een team technische superman's klaar staan, die alle "ins- en outs" aan de klant uitleggen en vervolgens doen we dat ff voor de klant. (soms is het wat complexer, maar dat vertellen we niet aan de klant... ahum) Nu liep mijn website naar een deadline van een upgrade aan, en wilde ik niet 'last minute' voor een probleem komen te staan, dus moest ik in actie komen.

Wat was er aan de hand? Het CMS (Content Management System) waarin ik destijds mijn site heb gebouwd, was al diverse malen voorzien van een nieuwe versie. Inmiddels waren ze zo snel en ver.. dat de oude versie eerdaags "end of life" zal worden verklaard. In normaal Nederlands betekend dit: je website gaat op zwart en niks werkt dan meer. Tijd voor actie dus.

Na overleg met mijn provider -jaja, die luitjes waar ik jaarlijk een smak geld aan betaal om te kunnen emailen en mijn site te laten draaien- was er al snel een test omgeving voor me neergezet waar ik een eerste 'upgrade poging' kon gaan doen zonder dat de dagelijkse bezoekers daar last van zouden hebben. Menig persoon met wat CMS-kennis wenste me hééééél veel succes, wat bij mij natuurlijk de nodige argwaan wekte.

Nah, dat werd al snel duidelijk. Na 10 uur werk liep de hele boel vast en heb ik kort en bondig overleg met de technische toppertjes bij VIP.nl gehad (provider) en samen de slimme keus gemaakt om overnieuw te beginnen. Dit betekend dat alles, maar dan ook echt álles opnieuw moet worden opgebouwd. Uiteraard kan ik teksten kopieren. Maar alle formats (dus lettertype's, kleuren, headers, indeling moesten voor alle artikelen opnieuw worden gemaakt.

Ik bespaar je de details, maar ik kwam er al snel achter dat dit zoveel werk was dat ik niet hoefde na te denken om de website misschien ook maar meteen in een nieuwe jasje te gaan zetten....Nee, ik zou hier al mijn handen aan vol hebben!

 

1 week later:

• Mijn huis is een bende, want ik had geen tijd voor 't huishouden. (het lijkt op een studenten huis)
• Mijn honden lijden aan chronish aandacht tekort. Ze jagen nu achter de tuin-konijnen aan of komen op schoot/ op het toetsenbord zitten.
• Ik ben niet verbrand door de zon tijdens de 2 tropische dagen deze week, want ik zat binnen achter de laptop.
• Ik loop 1 week achter in het regulier borstel schema,
• Ik heb een week amper gekookt. Maar leef op salade en pizza,
• Ik ben niet wezen hardlopen, maar zit achter mijn laptop en voel me een Michelin poppetje.

Het resultaat:

• Website staat in Joomla 2.5 en is klaar voor de toekomst.
• Inge is trots / niemand ziet het verschil
• Inge is 5 kg zwaarder door te weinig beweging en teveel dropjes naast de laptop
• Inge is niet blij/ iedereen ziet het verschil

 

Enfin, ik wens iedereen veel plezier bij het surfen over de nieuwe website!
Zoek je een uitdaging? Maak me blij en  "zoek de 7 verschillen"!! Er zijn er genoeg :-) Ik loon een limburgse vlaai uit voor de persoon die alle verschillen kan opnoemen. (en ja, dat zijn er meer dan 7)

Cheers :-)

Hobbels & keuzes

Soms hobbelt ons leventje zo door, dat ik weinig aanleiding zie om een Blog te schrijven. En soms zie ik wel aanleiding, maar ontbreekt de tijd (..of prioriteit) waardoor er ook geen blogje wordt gepubliceerd.

Dus dan maar op een doordeweekse avond ff een update schrijven over het wel en wee in Villa Kakelbont, en hoe ik met de Boppers door de dagelijkse dag hobbel...

Eerst dan maar een korte update van onze Babs en haar bed: Haar keuze staat vast. Ze slaapt heerlijk op haar nieuwe bed en het luxe dikke kussen wordt slechts zeer sporadisch wel eens door Pooh of Shanti gebruikt. Maar, die gelegenheden zijn op 1 hand te tellen.. dus ik vrees dat het mooie dure kussen eerdaags op marktplaats staat voor een gelukkige hond die graag als prinses op de erwt slaapt.

Babs is 'still going strong' en volgens mij is het alweer bijna een jaar geleden dat ik met haar aan het tobben was, en we het Babs-dieet ontwikkelden waarmee we haar lever ontzien. Ze heeft onlangs haar zomer jurk weer aangekregen, en daarmee luiden we de zomer officieel in. Ze was er zoals altijd zeer content mee na afloop... al is het proces om de jas uit te doen nog altijd wel topsport voor ons beiden.

Over topsport gesproken... onze Pooh is in haar opperste beste conditie en we hebben onze eerste 2 wedstrijden Breitensport erop zitten. Haar debuut was een knaller, en ze liet de Breitensport wereld meteen zien dat we serieuze nieuwkomers zijn... van de 17 honden mocht ze de 3e podiumplaats bestijgen. Poeh poeh... ik heb m'n benen uit m'n kont moeten rennen om haar bij te houden, maar dat was het zeker waard. Inmiddels hebben we de 2e wedstrijd gelopen, waar de 2e plaats veroverde... Tja, we moeten nu aan de zwakke plekken gaan werken, om na de zomer te kunnen promoveren van de aspiranten naar de VK1 klasse. Wat hebben we een lol samen en wat is het leuk om te sporten en te presteren. Je merkt het verschil tussen shows (=jury sport) en dit soort wedstrijd sporten, waarbij het púúr op tijd gaat. Fairplay en kritisch zijn op eigen fouten om je hond nog beter te kunnen laten presteren tijdens een volgende wedstrijd maken het een echt sportief en eerlijk! En dat zie je direct terug in de onderlinge sfeer. Winnaars winnen niet omdat ze een streepje voor hebben bij de keurmeester (...) Nee zij zijn de gewaardeerde winnaars door hun mooie prestatie.

 

Oh ja, nog zo'n 'hoogte punt' (of diepte punt?) wat we hebben overleeft in de afgelopen weken... Shanti heeft haar jas uitgedaan. Dit was een moeilijke besluit, maar uiteindelijk telt alleen het welzijn van de hond. Dan is het slechts nog een kwestie van je eigen gevoel even parkeren en de juiste prioriteiten stellen. Tja, als ik het zo schrijf lijkt dat allemaal heel logisch en makkelijk... in de praktijk was het toch een flinke hobbel die we moesten nemen! Maar het resultaat is een super vrolijke 'Prutske' die me verzekerd dat dit het juiste besluit was. En nu ik haar elke 2 weken was, föhn en borstel in slechts 15 minuten... vrees ik dat de kans dat ze ooit nog lang haar zal krijgen toch minimaal is :-) Als Shanti mocht kiezen kan ik het antwoord zo al raden. En ik moet eerlijk zeggen dat ik het met 4 OES op volle vacht en 2 kort zo wel prima vind.

 

Na alle eerdere blogs over de eetgewoontes van de honden, hoort deze update er ook wel bij. Zoals gezegd doet Babs het super op haar dieet, en ook Vincent, Chanel, Shanti en Pooh varen er wel bij en smikkelen dagelijks wat kilo's rauw vlees weg. Dwayne is natuurlijk een rare snuiter, de kangaroo heeft veel gekke gewoontes... één ervan is zijn eet patroon. Na veel gedoe bleek dat meneer geen eend, paard of lam lust. Soms wel kip, maar steeds vaker toch niet. Vis en rund is wel lekker. Maar al met al werd hij maar magerder  en ik wanhopiger. Uiteindelijk heb ik de knoop een week of 4 geleden doorgehakt: Dwayne gaat terug op de brokken. Hij eet nu netjes 2x per dag zijn bak leeg, mits het wel wat lekker wordt gemaakt met... jawel VLEES! (wat een mafkees) Maar... zo hobbelen we door, hij eet nu bijna altijd zijn bak leeg en hij komt nu lekker aan in gewicht.

Het welzijn van de hond blijft toch altijd voorop staan. Soms moet je blijkbaar keuzes maken die tegen je gevoel ingaan...en uiteindelijk blijkt het toch wel goed uit te pakken.