Afgelopen weekend waren we in Kassel waar Shanti opnieuw een poging ondernam om Duits en VDH kampioen te worden, en voor de oefening deed Vincent mee.
De hele show bleek een drama te zijn; een keurmeester die grondig keurde (niks mis mee) vervolgens problemen had om de schrijver te vertellen wat er in het keurrapport moest komen. Dit duurde dus per hond al erg lang. vervolgens ging ze tijdens de plaatsingen alle onderdelen per hond nog eens minimaal 3x overnieuw beeordelen en vergelijken hetgeen resulteerde in 20 minuten spanning om 4 kampioensklas reuen te plaatsen! (dit gebeurd normaal binnen 1 minuut; de keurmeester weet immers wat hij/zij zoekt, de honden zijn individeel gekeurd; dus keuze maken en klaar.)
hierdoor heeft ze er 5 uur over gedaan om 27 honden te keuren. (een allrounder doet dit binnen 1 uur, een rassepecialist misschien 2 uur)
Vincent had keurig zijn best gedaan, liep als een keurig mannetje met me mee en toonde zich een voorbeeldige pup. Hij kreeg de kwalificatie Very promissing.
Daarma duurde het dus uren, en had ik al gevraagd of we direct na het keuren van de puppy teven direct de beste pup konden kiezen. Vincent lag toen inmiddels al bijna 4 uur te wachten! Met wat gesputter kon het dan wel zo geregeld worden. De puppy teef had wat meer haar, maar op rastypische eigenschappen moest Vincent dit op zijn sloffen kunnen winnen. De kleine dame wilde niet lopen, zich niet laten betasten en liep slechts te keten en te springen... en mijn kereltje was zo moe, en deed toch weer zo zijn best! (ben zo trots op hem!!) maar de teef won het. Oke, dan niet (ik neem lekker toch de mooiste en de liefste en de leukste en de BESTE pup mee naar huis!)
Ondertussen waren we het wachten zo beu... en als we dan ook nog eens constateerde dat ze de mindere honden (na dat oneindige getwijfel en tijdrekkerij) liet winnen, zonk de moed ons behoorlijk in de schoenen wat dit met Shanti moest worden.
We hadden er geen bal zin meer in, en Shanti voelde mij feilloos aan. Na veel gedoe getwijfel van de keurmeester en 'tig keer Shanti's schouders met een andere teef te hebben vergeleken werd Shanti 2e. Oke, ik denk dat ik de rasstandaard maar naar deze keurmeester opstuur.
We konden in elk geval naar HUIS! Er moesten nog 10 honden gekeurd worden, maar het was inmiddels half 4 en we moesten nog 300km naar huis. We hoefden toch niet voor BOB te blijven, dus inpakken en wegwezen.
Bij de caravan aangekomen bleek dat Raggles een verwoede poging had gedaan om de hondenbrokken weer te plunderen
maar doordat ik de bak nu vast gezet had, heeft ze 'alleen de sluiting en de rand van de bak afgekloven. de vuilniszak had ik al buiten gezet dus ook hier kheeft ze deze keer geen plezier aan beleefd!
Volgende week nog 1 show met Coco (ja echt waar!) en dan wordt het wat rustiger...
