Gezondheid is de grootste rijkdom, ook voor honden. Ik mag
niet klagen als het mijn honden betreft; ik zie zelden mijn dierenarts. En als
we elkaar treffen dan gaat het meestal over vaccinaties, fertiliteit (“zwangerschapsbegeleiding”)
of HD onderzoeken. De huis-tuin-en-keuken-kwaaltjes komen en gaan, en zoals ik
niet naar de huisarts ren voor een verkoudheid, zo bezoek ik ook geen
dierenarts voor een keertje diaree. Nu hebben mijn honden zelden of nooit
darmklachten, en als ze het hebben.. dan hebben ze meestal een virus te pakken.
Zo vond ik vorige week ‘smorgens opeens dunne ontlasting in de kennel van Pooh
en Chanel... vreemd. Na het opruimen dan eerst de achterwerken maar ff controleren om de 'dader' te achterhalen; het
bleek van Pooh af te komen. Haar vacht werd gewassen en ze was een dagje
niet lekker. Ze at amper maar knapte na 24 uur weer op en stuiterde weer door de
tuin. Kan gebeuren; shit happens. Een
dag daarna kwamen dezelfde perikelen voorbij; maar dan met Dwayne in de hoofdrol.
In het weekend begon Babs (ik zal de details besparen voor
diegene die deze blog tijdens ontbijt of lunch lezen) maar ze was er slecht aan
toe. Ze at niet meer, verloor veel vocht en haar hele opleving sinds het nieuwe
voeden was in één klap gedaald tot onder acceptabel niveau. Uiteraard spookte
direct de link naar het nieuwe voer door mijn hoofd.. en wat als dit nu eens
door een voedsel bacterie/ allergie/
reactie kwam? Oh gut oh gut... mijn Babsje was zo beroerd. Zelfs de kalfsbotten
die zaterdag avond werden uitgedeeld konden aan haar voorbij gaan... laat Babs
maar ff met rust. Tijdens een chat met een
buitenlandse bevriende fokker kwam dit ter sprake en uiteraard was de eerste
reactie: ‘dat komt ervan als je je honden zulke botten geeft’.. ahum, Babs had
dus geen bot gegeten en ook Pooh was toch ziek geweest terwijl zij nog op haar
reguliere voeding staat. Nee, dit is een virus en heeft niks met voer te maken. Maar als het niet snel overgaat, dan toch maar ff met Babs naar de dierenarts.
Gelukkig knapte Babs na een dag of 2 ook weer op en toen begon
Shanti... altijd leuk want die slaapt boven. Dus in plaats van ‘smorgens een
kennel dweilen... was het nu 3x per nacht mijn bed uit en het vloerkleed nu
maar laten reinigen. Enfin, Vincent is inmiddels aan zijn laatste loodjes bezig en Chanel
slaat het virus tot op heden nog ff over. Grote meid! Op zo’n moment ben je
niet blij dat je 6 honden hebt, en ik ben het nu wel een beetje beu om achterwerken
te wassen en stinkzooi op te dweilen...
Dan nog het jubel nieuws over onze Babs; 3 weken geleden waren
we dus bij Walter omdat Babs vage klachten had en binnen plastte. Bloedonderzoek
toonde afwijkende leverwaarden aan, en we zouden vandaag nogmaals haar bloed
onderzoeken om te zien of het erger was geworden en we eventueel een echo
moesten gaan maken om te zien welke lever afwijkingen er te identificeren zijn.
Babs eet sindsdien dus een speciaal dieet wat minder belastend is voor haar lever. Vandaag was dus “D-DAY” en ondanks
dat ik de afgelopen 2 weken duidelijk zie dat Babs allerter is, een betere conditie heeft en
niet meer binnen plast vond ik het toch spannend of deze verbeteringen ook in
haar bloed terug te vinden waren. Ja dus!!! Wat een feest... alle waarden zitten
weer binnen de normen en zijn drastisch gedaald van een dramatische hoogte naar
het normale niveau. Wat een opluchting!
We gaan dus door met de vers voeding en ook de andere
honden zullen geleidelijk aan overgeschakeld gaan worden. De vrieskist is
inmiddels binnen (toch nog op marktplaats gevonden) en de deal met slager en poelier
is inmiddels gemaakt zodat de vriezer volgestopt kan worden J
