zaterdag 22 maart 2008

De taal van hondenmensen

In mijn vorig huis hing het volgende overzicht aan de muur. Door een gebeurtenis afgelopen week moest ik daar opeens weer aan denken en heb ik met Google weer gevonden. Ik zal het uitprinten, inlijsten en weer ophangen... wat ohh wat is het toch heerlijk herkenbaar;

Hondenmensen
1. Zijn een speciaal ras, maar niet erkend.
2. Denken dat iedereen werpkisten in de huiskamer heeft staan.
3. Hebben rommelige huizen en brandschone kennels.
4. Hebben altijd show catalogi binnen handbereik, maar zijn vergeten waar de elektrarekening ligt.
5. Rijden in stationwagens of vijfdeurs, speciaal om honden te vervoeren en soms ook hondenmensen.
6. Maken geen punt van een telefoontje om 4 uur snachts, om te helpen bij een bevalling maar nemen geen gesprek aan als de honden verzorgd moeten worden.
7. Zijn in het weekend nooit bereikbaar, want dan zijn ze op show.
8. Rijden 600 kilometer, spenderen veel geld aan inschrijfgeld en benzine, alleen maar om een medaille van 2 Euro thuis te brengen.
9. Gaan smorgens om zes uur uit bed en borstelen de honden.
10. Zijn om 08.00u op de show, maar hebben moeite om op tijd op hun werk te zijn.
11. Missen nooit een inschrijfdatum maar betalen hun hypotheek steevast te laat.
12. Hebben de mooiste manden, lijnen enz. maar hun meubels hadden vijf jaar geleden hun beste tijd al gehad.
13. Praten uren aan de telefoon met hondenmensen in een taal die alleen hondenmensen verstaan.
14. Gebruiken lege voerzakken als vuilniszakken en hun vuilcontainer voor de hondenbrokken.
15. Maken er geen probleem van, zes uur in dezelfde houding te zitten bij een bevalling, maar vinden een uur in de kerk aan lange zit.
16. Hebben ouders die denken, dat ze gestoord zijn.
17. Hebben buren die denken, dat ze heel vreemd doen!
18. Hebben partners die het hier soms mee eens zijn.
19. Hebben hondenvrienden die denken dat ze geweldig zijn.

Afgelopen week had ik dus weer een voorval in de catagorie "een taal die alleen honden mensen begrijpen". Ik was bij ASML aan het werk, waar ik een kantoor deel met 2 anderen. Ze waren beiden even de kamer uit, dus ik dacht wel even snel de d'arts te kunnen bellen om een afspraak te maken. Op het moment dat ik belde -en in de wacht werd gezet- kwam net een collega binnen. Hij kent me langer, dus ik zei hem meteen: 'niet gaan lachen als je zometeen hoort wat ik ga zeggen'. Hij voelde het al aankomen, en snelde de kamer uit om een lachbui te voorkomen.
Toen de kamergenoot net binnen kwam werd de telefoon net beantwoord, en vroeg de assistente wat ze voor me kon doen...."Goedemiddag, met Inge van Engelen. Ik wil graag een afspraak maken voor een herpes vaccinatie en een sperma onderzoek"
De man die zojuist de kamer inkwam, draaide met een ruk zijn hoofd om, keek me zeer verbaast aan, wist niet hoe hij moest reageren en heeft me de rest van de dag maar genegeerd. Wat zal hij in hemelsnaam nu van me denken?


Uit het dagboek van Muffin:
Ik wil nog steeds slapen. Gelukkig is Inge veel thuis deze week, en lig ik steeds (met of zonder haar) op de bank. Buitenspelen is ook niet echt 'mijn ding'. Ik kijk dan heel zielig met mijn grote donkerbruine Droopy-ogen door het raam, en dan mag ik weer lekker binnen komen liggen.