Dekken

Veel jaren geleden hoorde ik van een fokker die 's avonds een teef liet dekken door hun eigen reu, dat -toen ze net de reu bij de teef lieten- de telefoon ging. Tja, wat doe je dan? Je vraagt aan je kind van 8 jaar of hij de telefoon even aan wil nemen. Niks mis mee denk je... Nou ja, totdat je je kind vriendelijk en beleefd tegen de persoon aan de andere kant van de lijn hoort zeggen: "Nee, ons pap kan niet aan de telefoon komen, want die is aan het dekken".... Ahum, dit bleek een collega te zijn, die niets met honden te maken had, en de volgende dag toch wel wat uitleg verdiende... :-)

Vandaag verkeerde ik bijna in een soortgelijke situatie;
Muffin zou gisteravond/ vanmorgen op haar beste moment zijn om gedekt te worden. Gezien het feit dat ze de vorige keer niet zwanger is geraakt na de (te late) dekking is ze gisteravond gedekt, en zou ze vanmorgen weer gedekt worden.
Aangezien ik de hele dag van huis zou zijn ivm werk, besloot ik wat eerder op te staan om voor werktijd nog te dekken. Zo gezegd zo gedaan. (ik ben geen ochtend mens, en had er wel wat moeite mee) Alles was strak gepland, zoals altijd smorgens, en aangezien ze gisteravond 25 minuten gekoppeld hebben gestaan, hadden we aan een half uur wel genoeg... dacht ik.
na de standaard ochtend rituelen (douchen, honden verzorgen, koffie) mochten Jack en Muffin binnen komen. Dikke pret samen, maar dekken... not. Jack wilde wel, echter Muffin dacht daar heel anders over. Enkele pogingen van Jack, en wat hulp/aanmoediging van mij mochten niet baten. Dus maar weer samen naar buiten, waar het hele spel opnieuw begon. Draaien, spelen, springen, om elkaar heen dansen, snuffelen, met staarten draaien... en uiteindelijk bleef Muffin voor Jack staan en begon haar met rug te 'rimpelen'. (ze was er dus klaar voor..)
Samen weer binnen gehaald (da's warmer dan buiten) en ja hoor; "d'rop, d'rin, d'raaien" ...vast. Pfffff wat een opluchting. Maar inmiddels was het wel half 9 (over een uur moest ik in Bergeyk zijn) Muffin en Jack namen er alle tijd voor, en stonden rustig gekoppeld in het honden huis. Ik zag de klok wegtikken, en mijn vergadering dichterbij komen. Ahum, prima dekking dus... maar hoe leg ik nu voor 22 collega's uit dat ik te laat kom? Ja hoor; 45 minuten later vonden de lovebirds het genoeg, en was de dekking voorbij. Na de nodige verzorging van de dame en heer, en de andere honden in de kennels te hebben gelaten, kwam ik 15 minuten te laat op mijn werk. Gelukkig waren er veel collega's te laat ivm files en lange afstanden, dus werd er niets gevraagd. Ik had graag hun gezichten gezien als ik ze een excuus had moeten geven voor mijn late aankomst... "Sorry, moest eerst ff dekken vanmorgen, maar ze zaten wat langer vast dan gepland"

Uit het dagboek van Muffin:
Die leuke kerel die hier al de hele week is, zorgt nu voor vlinders in mijn buik! Gisteravond hebben we het gedaan. Niet zomaar hoor! Nee, ik geef me niet zo 1,2,3 gewonnen, dus hij moest er wel wat voor doen om me te versieren. Na de daad bleef hij aan me hangen, wat een flauwekul. Ik zag nog een voerbrokje op de grond liggen, en daar nam ik hem gewoon mee naar toe. Ja, als hij aan me vast zit, moet hij zich maar aanpassen. Daarna de hele avond geslapen... gaaaaap...het is wel slaap verwekkend hoor.
Vanmorgen kwam hij weer bij me; nou jaaaa! Zo vroeg op de ochtend? Ik speelde uiteraard weer 'hard to get' en heb ff lekker naar zijn neus gegromd. Daar had hij niet van terug. Maar ach, toen hij me nogmaals zo galant het hof maakte, kwamen die vlinders weer... en voordat ik het wist zaten we weer klem samen. Daarna weer heerlijk in slaap gevallen en als een roosje liggen snurken. Inge zegt dat we nu gaan aftellen. Jaja, ik wil alleen maar slapen (en eten natuurlijk, maar dat wil ik altijd wel)