Afgelopen vrijdag hebben we het voor het eerst geprobeerd; Vincent en Chanel (niet tegelijk!) naast de fiets. Na alle honden die ik al heb 'leren fietsen' vraag ik me telkens weer af waar al die mensen een probleem van maken...
Eerst ging Vincent mee; Hij keek even vreemd naar me op "wat doe jij nou op dat ding?" waarna hij zijn lange afstand ademhaling inzette, en we de straat uit fietsten. De weilanden door, en via de andere kant van Sevenum weer terug naar huis. Alles bij elkaar 15 minuten dolle pret. Alleen op straat aan de riem, tussen de weilanden mocht hij los. Thuis aangekomen de riemen gewisseld en Chanel mee (onder luid protest van Muffin) Chanel reageerde iets onzekerder, maar na enkele straffe woorden en strakke leiding had ze al gauw door dat de stoep rechts moest blijven, de fiets links van haar en dat de auto's niet bij haar in de buurt zouden komen. Oke, lopen dan maar!
We maakten hetzelfde rondje als met Vincent en dit ging met het gemak... als of we al jaren niet anders doen.
Vanavond was het wat frisser na alle regen van vandaag, en vond ik dat we maar meteen een 'level-up' konden gaan. Met een roedel van 8 is het niet eerlijk om er maar 2 mee te nemen, zeker als er anderen zijn die ook graag 'fietsen'. Dus gingen we ouderwets 2-aan-2.
Eerst Shanti en Chanel; een heerlijk koppel en vanaf de eerste stap in hetzelfde loopritme. Ik merkte al snel dat Chanel een betere conditie heeft; ze loopt als een echte maraton-meid! Aangekomen bij de weilanden bleken er nogal wat plassen op het pad te liggen... Even leek het of de meiden toch de 'ik-haat-natte-voeten-genen' van hun Oma Lotte ge-erft hebben... maar na een paar kilometer (we namen nu de lange route) was er geen ontkomen meer aan, en liepen de dames dwars door de plassen en zaten de modder spetters tot aan hun oren! Tja....
Thuisgekomen maakte Muffin me duidelijk dat belofte schuld maakt... en ja, eerlijk is eerlijk... Modder of geen modder, who cares? Riemen gewisseld, en op weg voor een 2e ronde van 40 minuten. Vincent vond het wel grappig om naast Muffin te lopen, maar al gauw bleek dat zijn korte lichaam een heel ander looptempo vereist dan het atletisch lichaam van Muf. Gelukkig konden ze na 5 minuten al los, en beiden hun eigen tempo bepalen. Ik moest een versnelling terug om Vincent in 'n draf te houden maar dat hebben we er graag voor over. Wederom door de plassen, en modder... Vincent vond het zelfs leuk om nog even door het zojuist geploegde weiland te banjeren ...leuk
Enfin, ik was blij met mijn ATB banden op de fiets...en heb ook weer ff het luie zweet eruit moeten trappen! Ze hebben het parcours perfect uitgelopen, en liggen nu nog even buiten uit te hijgen terwijl de modder kan opdrogen en hopelijk uit de vachten zal vallen. Ik denk dat zij sneller droge en schone voeten zullen hebben, dan dat mijn zadelpijn snel zal verdwijnen.... leuk hoor zo'n ATB!
