In een stil bos, waar zelfs het lawaai en muziekjes van 'Toverland' vanavond godzijdank niet te horen waren (op maandag dicht na 18.00uur) kon ik even ongegeneerd genieten van puur-natuur-boppers.
De eer was vandaag aan Coco met 3 van haar kids: Shanti, Vincent en Chanel om met me mee te gaan. Coco kwam luid blaffend de auto uit (da's een oud ritueel wat ooit door Emily is verzonnen) waarna ze verbaast om zich heen keek omdat ze geen geblaf terughoorde. De andere 3 kwamen uit de achterbak, kukelden over elkaar heen en hobbelde vrolijk van het zandpad af het bos in. Coco vond dit ook wel een goed plan en volgde hen direct.
Na een kwartiertje kwamen we bij een kruispunt, waar Vincent een jogger in het oog kreeg. Ik zag die meneer te laat (mijn gedachten waren ver weg...) en zag nog net een 40 kilo Vincent enthousiast op die man aflopen. De jogger aaide hem, lachtte en Vincent liet zien hoe hard hij kon kwispelen. De man zou het ene pad inslaan, dus voor het gemak namen wij het andere pad.... het 4-tal hobbelde weer mee, snuffelde wat langs het pad en speelde tikkie-met-verlos.
Ik droom wat weg, wandel rustig door.
Vincent, wat wordt je toch groot.. jeetje, je wordt al een hele grote dikke harige beer. Shanti, wat ben je toch leuk in je 'nature look'....Coco, 9 jaar nu, daar waggel je in telgang; Da's 'n luie honden gang! :-) ....Chanel, wat ben je klein naast je broer, en wat een mooi stuwend gangwerk laat je hier in bos zien...
Volgende week komt Bo-Ghy thuis, dan zijn we weer compleet... Muffin wordt geen moeder, hoe ga ik dat een plaats geven? Afgelopen week Raggles weer 'kort gezet'...ze is mager geworden, en wordt oud. Echt oud! En Babs, gekke Babs...met Babs gaat het goed; mijn klein 'Spekkie'.
Wat een gekkenhuis op mijn werk, wat een druk weekend hebben we weer achter de rug...
We moeten wat vaker naar het bos,
wat vaker ff genieten met z'n allen van deze rust.
