zaterdag 22 augustus 2009

Braaf

oh ja.. in alle drukte moet ik af en toe een moment van rust nemen, en dan kan ik meteen mijn Blog weer eens bijwerken. Mooie combi en goed voorbeeld voor multi-functionele-tijd-besteding. Mijn handen moeten rust krijgen na een drukke zaterdag met huishoudelijke klusjes, en zo rond een uur of 6 en 23 graden is het tijd om met een glas rose achter de laptop tot rust te komen. De boppers zijn net allemaal binnen gaan liggen, lekker koel en diepe rust.
Wat hebben we zoal te melden? Nou ja... eigenlijk niet zoveel bijzonders... (vind ik)
Doordat we toch blijkbaar in een financiele crisis verkeren, zijn ook bij mijn werkgever wat maatregelen getroffen.. wat mij het meest raakt is de 'travel restriction'. Oftewel, de reizen naar de klant of vestiging in het buitenland liggen aan banden. Dit betekend dat alle contacten nu per mail en telefoon gaan... en waar kan ik dat beter doen dan THUIS! Momenteel werk ik dus ongeveer 90% van mij tijd van huis uit, hetgeen de boppers prima bevalt. (en mij ook)

Oh ja, ik krijg veel vragen over Coco; Coco staat nog steeds onder een behoorlijke dosis pijnstillers, en haar verplichte wandelingetjes gaan ook door. Ze is stabiel, maar maakt weinig vorderingen. Ze gedraagt zich als een zeer oude dame (wat ze in mijn ogen echt nog niet is) en geniet van alle aandacht. Maakt ze misbruik van de situatie, of is haar lichaam echt niet meer dan wat het oogt...? Ik vraag het me maar niet meer af, geef haar de aandacht en medicatie waar ze het best mee functioneert en hoop dat ze zo nog een paar jaar mee kan hobbelen. Ze slaapt weer boven, want met wat hulp kan ze de trap weer op en af lopen, en we genieten elke dag. Ze mag volgende maand ook weer mee op vakantie, want ze valt inmiddels wel in de categorie 'niet meer uit logeren'.

Vorige week zijn we met z'n allen naar Denemarken geweest. Ik vind het nog steeds een geweldig leuk land met leuke mensen (maar het klimaat mocht wel wat beter zijn) Ik had een show ingeschreven met Vincent en Chanel bij een Brasiliaanse keurmeester. (zo eentje van 'nobody never heard of..') Bij het inschrijven had ik er geen rekening mee gehouden dat Hugo hier in die periode zou logeren. En na wat puzzelen, wikken en wegen kwam ik tot de conlcusie dat ik met maar 8 OES in de Laguna naar DK zou rijden.
Met wat extra stops, goede auto-indeling en 8 brave boppers zou dat moeten lukken.
Stel je voor; de achterbak gevuld met Muffin, Vincent en Hugo. De achterbank (aangepast met extra lig-oppervlak tot aan de voorstoelen) vol met Shanti, Coco, Babs en Chanel. De voorstoel bezet door Bo-Ghy... en de sleurhut volgestopt met eten, drinken, show spullen (bench, tafel,etc) hondenvoer en wat al niet meer.
Ik zou in etappes rijden, dus na 300 km (bij Bremen) zijn we gaan slapen. De boppers vonden het allemaal prima, alleen Hugo had even wat moeite met de kleine volle ruimte in de sleurhut. Hij heeft me zeker een paar minuten verdwaast aan staan te kijken, en probeerde mij duidelijk te maken dat er echt geen plaats voor hem was... maar jawel Hugo... iedereen gaat liggen (jij ook) en dan past het allemaal precies. Een paar boppers op het bed, en paar onder het bed, Bo-Ghy op zijn eigen bankje, Vincent voor de koelkast, en jij daarnaast. Oh.... Hugo vond het vreemd, maar ok. Hij is lekker gaan liggen en vond het verder prima.
De volgende dag verder naar Denemarken. Lekker even rennen onder de brug (onze vaste stop plaats) en foto's maken. Hugo vond het steeds leuker worden, heeft (net als mijn honden) geen riem gezien tijdens de hele trip en hobbelde lekker mee.
Onvoorstelbaar... 8 volwassen honden als sardientjes in een laguna... en ze vonden het nog steeds leuk.
De show was minder leuk. Zaterdag ochtend regende het... en het bleef regenen. Dus alle honden 2 aan 2 snel laten plassen, afdrogen, en terug de sleurhut in. De luifel uitgedraaid, en Chanel en Vincent klaargemaakt voor de show. De weg van de parking waar we stonden, naar het veld waar de ring was bleek een grote modderpoel te zijn geworden. Gelukkig wilde mijn Deense vrienden komen helpen, want een trolly + Bench + Vincent+ Chanel (in de bench op de trolly) kan ik niet in mijn uppie door de modder duwen. Godzijdank werd het later op de ochtend droog en toen we aan de beurt waren stonden we al bijna in de zon! Helaas wilde de Brasiliaanse keurmeester alleen maar vacht zien; Vacht, vacht en nog eens vacht. Tja, en daar stond dus ik met 2 jonge honden midden in hun vachtwisseling... Nada succes dus, en weer weer eeen keurmeester voor op de zwarte lijst. Maar niet getreurd; ik was in Denemarken... waar na de keuring zoals altijd het feestje losbrak. Flessen champagne, kaas, salades, brood etc kwam op tafel en we hebben in de zon erg gelachen en met alle exposanten lekker bijgekletst terwijl alle honden lekker konden spelen en rennen (of eten stelen)

Na de show ben ik naar Kerne en haar familie gegaan. Kerne woont vlakbij Kopenhagen en is een dochter van Shanti en Vincent. Mijn kleine meisje is wat groter geworden, maar groeit in keurige proporties en is al zo goed opgevoed! wow... wat een voorbeeldig en lief hondje :-)
Na veel knuffels en lekker eten en bijkletsen reden we (de 8 boppers en ik) weer terug naar de camperplaats bij de brug. Waar we overnacht hebben, zondag ochtend ontbijt en lekker spelen en daarna weer richting huis.

Een geweldig leuk weekend, zonder show succes, maar wel met zoveel plezier! Als ik nu terugkijk, dan is het meest bijzondere nog wel dat ik 8 honden bij me had, waarvan 3 reuen en 5 teven, die zonder 1 snauw of grom 2000km in de auto hebben doorgebracht. Ze lagen er toch echt niet riant, maar ze waren zo braaf allemaal! En stel je toch voor... Hugo wordt zomaar als loge hond gebracht, en gaat gewoon mee! Hij luistert goed, hoeft geen riem aan, stapt bij Vincent in de achterbak en slaapt hutje-mutje tussen Vince en Bo-Ghy in de sleurhut. Ook bij het uitlaten waren ze allemaal gehoorzaam, en snapten ze dat ze dat ze moesten luisteren naar mijn aanwijzingen.
Ik heb ze onderweg verschillende keren verteld hoe braaf ze waren. Allemaal.
Ik ben heel trots op mijn Boppers. Niet alleen die bij me thuis wonen, maar ook al die Boppers die hier ooit geboren zijn en zo'n leuke grote honden zijn (of worden) bij hun baasjes. Zo braaf....Echte Youandi's!!!!

woensdag 5 augustus 2009

Beetje ouder

We hebben het overleeft, en ik mag me nu bij de club van 40ers scharen... poeh wat een lol ;-) Ik geloof dat de hele wereld er meer gedoe van maakt dan ik, maar dat heb ik dan wel weer kunnen misbruiken om in gepaste dronkenschap in de Franse Morvan het decenium te wisselen. Dat was een succes, en voor herhaling vatbaar!
Het begon met wat strubbels tijdens de reis; Oma zou de nichtjes meenemen naar Belgie, en daar zouden we nichtjes voor honden wisselen zodat we allemaal in France aan konden komen. Helaas kreeg Oma auto pech, en moesten we improviseren: Oma is met sleurhut door mijn broer opgehaald en teruggekeerd, auto werd afgesleept door de ANWB, en mijn auto puilde daarna dus uit met 7 boppers, 2 nichtjes en mijzelf... Beetje krap, en na een uur of 3 niet meer leuk voor de boppers achterin. Stoppen dus en slapen op een aire bij Reims. Helaas kon dit niet met z'n allen in de trekchalet; dus nichtjes met 4 boppers in de hut, Inge met 3 honden in de auto. Ook niet echt relaxed, dus na 2 uur 'slaap' gauw verder naar de Morvan waar de vakantie begon.
Een volle week fun, zon, geweldige camping, leuke omgeving, veel wijn en heerlijk eten. Echt vakantie voor iedereen!

Op mijn verjaardag waren er 18 boppers, met hun aanhang. Ik heb me nog nooit zo jarig gevoeld!!! Een versierde caravan met balonnen en slingers, kaarten, zingend publiek, kadootjes en champagne (net na) het ontbijt, lekker eten en natuurlijk nog meer champagne!
Zaterdags zou er een muziek festival op dde camping zijn, waarvan we al dagen van te voren konden meegenieten, aangezien de camping volstroomde met muziekanten en toehoorders. Met 'jam-sessions' en vrolijk getokkel voor tentjes fleurde de hele camping op... helaas ging het zaterdag avond vreselijk onweren, waardoor het spectakel om veiligheidsredenen na enkele uren moest worden stopgezet. Wat een teleurstelling voor publiek, maar zeker voor al die mensen die al maanden aan de voorbereiding hadden gewerkt!
Dus, volgend jaar moeten we gewoon weer terug om Morvan Stock 2010 mee te maken!

Het was voor het eerst dat ik met 7 honden in het hoogseizoen heb gecampeerd. Ennnuhhh de 'overburen' hadden natuurlijk ook de honden bij zich, waardoor we de hele week met 16 honden op het veldje stonden. De grote hamvraag voor ons was natuurlijk hoe de camping eigenaar dit nu in de praktijk had gevonden? Dus op de vraag of we nog ooit terug mogen komen, werd er verontwaardigd gereageerd; 'hoe kan je zo'n stomme vraag stellen? TUUUUURLIJK, Graag zelfs!' Of we nu niet gewoon wat langer konden blijven, want we waren zo gezellig...
Nou, dus gaan we maar terug volgend jaar. Dan wordt ik wel geen 40, maar dan vieren we de "Anniversaire Brocante" van Nelleke! ;-)
Sante!