zondag 30 december 2007

Logeren

Deze week is Bo-Ghy thuis! Nee, hij komt alleen maar even logeren, en gaat dinsdag weer naar "huis" :-)
Afgelopen donderdag is hij gekomen, en was hij helemaal blij om weer thuis te zijn. Het was even hectisch en verwarrend voor hem omdat ik weinig aandacht voor hem had doordat huis vol was met visite en ik Diesel 's middags zou borstelen. Maar toen 's avonds de rust terugkeerde, vond hij direct zijn eigen plekkie op de bank en lag hij diep te snurken.

Tijdens het eten geven was er even wat verwarring; ik heb nl zijn voerbak standaard tijdelijk in de kennel bij Vincent & Chanel geplaatst (ik moet er eigenlijk gewoon 1 bijkopen) waardoor Bo-Ghy zijn bak niet zoals gewoonlijk aan de kennel hing maar op de grond stond.
Het was grappig om te zien hoe makkelijk hij terugvalt in alle oude gewoontes, en voor het eten naar buiten rende om vervolgens met de andere 7 binnen te stormen en op het eten aan te vallen. Hoe vreemd stond hij naar de kennel te staren toen bleek dat zijn bak er niet hing? ... hij keek mij ff aan met een blik van "ben je mij vergeten????" maar toen keek hij naar de vloer, vond hij zijn bak voor zijn voeten en at hij gauw alles op.


Wat wel lastig voor hem is, is dat hij niet meer gewent is om aandacht te delen. Hij vond het maar niks dat anderen ook 'zijn plekkie op de bank' inpikken. Hij kan mij heftig verontwaardigd aankijken met een blik van "Dit kan toch zomaar niet? Zeg daar eens wat van!"

De pups vind hij eigenlijk niks. Alhoewel... buiten zijn ze wel leuk, en is het erg lollig om rondjes met ze te rennen. Binnen moeten ze hem met rust laten, wat hij ook als een echte oude brombeer laat merken. De pups laten duidelijk zien dat ze een opvoeding van 'Oma Emily' hebben gehad, en weten dat ze respect moeten tonen voor oude brommende Boppers. Dus laten ze Bo-Ghy met rust en geven ze elkaar de ruimte zonder elkaar te irriteren.

Ik geniet van de harmonie die er direct weer is in de roedel. Terwijl Bo-Ghy toch al 4 maanden buitenshuis woont, is het nu net alsof hij nooit is weggeweest.
Morgen avond mag hij tijdens het vuurwerk als vanouds bij me op de bank bibberen (want oh, daar is hij zo bang van) en dinsdag gaat hij weer voor een tijdje weg. Hij zal nog wel eens komen logeren voordat hij definitief thuis komt. (er moet eerst een pupje beschikbaar zijn, en dat duurt nog wel een paar maanden) het is net alsof we een soort bezoekregeling hebben, en degene die dit het leukste vindt? Bo-Ghy natuurlijk! Die heeft 2 thuishavens, waar hij bij de ene familie extra aandacht, boswandelingen en knuffels krijgt, en bij de andere allemaal vriendjes en oud en vertrouwd 'zijn meiden' kan imponeren.

woensdag 26 december 2007

Rust

Wat een 'zalig kerstfeest'.....
Alle uitnodigingen afgeslagen, en dus 2 dagen geen verplichtingen geen gedoe. Nou ja, geen verplichtingen... Ja toch wel 1; ik heb mijn collega's een 'vrije kerst' gegund door 'standby' te zijn voor onze klant waardoor onder andere mijn Poolse collega voor het eerst dit jaar zijn telefoon uit kon zetten en met zijn gezin kerst kon vieren. Mijn telefoon stond dus aan en verder 'moest' ik niks, had ik geen plannen en was ik in alle rust 'alleen' met de boppers. Wat een heerlijkheid! (helaas begrijpt niet iedereen dit)

Hoe zagen onze kerstdagen eruit?
We hebben uitgeslapen... ja ook de pups hebben zich stil gehouden tot het moment dat ik aangaf dat we op gingen staan!
Vincent en Chanel hebben samen de Kerstbeer gemolesteerd. Helaas voor de Kerstbeer...dit was zijn laatste kerst. Mocht hij 3 jaar geleden nog mee op de kerstkaart om onze incomplete familie op te fleuren (Emily en Raggles waren ivm de brand toen nog bij hun gast-ouders) Nee, Vincent vond dat er geen plaats meer was voor een beer in onze gezin en heeft hem deskundig eerst zijn ogen uitgepeuterd en samen met Chanel ge-vierendeeld. Wat een lol! ..en weet je hoeveel 'sneeuw' er uit zo'n beer komt? Nou, een huiskamer vol!

Terwijl de pups zich kostelijk vermaakte met de Kerstbeer (of wat er nog van over was..) heb ik Muffin en Coco in bad gestopt en geborsteld. Vervolgens een geweldige boswandeling gemaakt, gevolgt door een lange avond met hondenbrokjes voor de viervoeters, vissalade, een goed glas wijn en een boek voor mij... en met z'n allen lekker relaxed bij de openhaard...

Na een aantal uurtjes slaap, om 3 uur helaas een onderbreking voor het werk...en na een uur (ofzo) samen met de technische collega en de klant alles weer opgelost te hebben eerst de pups maar naar buiten gelaten, want die hoorden mij praten; dus wakker! (en als je wakker wordt, moet je plassen als je 6 mnd oud bent?)
Na een uurtje sliepen we wel weer...vanmorgen om 10 uur heb ik de meute wakker gemaakt :-)Wat een schatten, dat ze me vanmorgen hebben laten slapen na zo'n nacht!

Vandaag ook maar rustig aan gedaan... Shanti in bad; dat was geen overbodige luxe :-) En wat huishoudelijke werkzaamheden mochten ook niet ontbreken. (morgen komt er visite...)
Na 3 jaar maar eens de nodige paperassen bijeen gezocht in Bo-Ghy zijn verbrandde show-administratie om zijn internationaal Kampioenstitel nu eindelijk maar eens aan te gaan vragen (anders krijgen we hem dus nooit!) en ook voor Shanti konden we de benodigde papieren verzamelen om de aanvraag voor dezelfde titel bij de NL kennelclub te doen. Ook maar meteen haar Zweedse, Noorse en Nordic titels ingelijst en opgehangen aan de "wall of fame". Wow.... ziet er toch wel imposant uit :-)
Toen Shanti droog was kon ze geborsteld worden en zijn Chanel en Vincent in bad gegaan waarna ze geborsteld konden worden en Vincent met de schaar nu maar eens van zijn puppy vacht werd ontdaan. (wat istiemooi!!!!)

Nadat ik de recepten voor oudjaar verzameld heb om Tapas te gaan maken (Oma komt met Timber en Nozem) gaan we nu in de boekenkast kijken welk boek ik kan gaan verslinden. De Boppers liggen al voor de haard terwijl ik hier zit te typen... en ik ga ze nu gezelschap houden!

Vrolijk kerstfeest!

vrijdag 21 december 2007

De kortste dag...


JOEPIE!!! ...het is de kortste dag van het jaar... 21 december, ja het is echt de kortste dag. Wat hadden we een haast om toch alles gedaan te krijgen op die kortste dag van het jaar ;-) Enfin, we hebben het toch gered en kunnen nu weer uitkijken naar de langere dagen. Meer licht, meer zon...

Na een idiote drukke week ivm werk (alles afronden voor dit jaar) de kerstkaarten (die verkeerd geprint bleken en toch verstuurd moesten worden) de honden die wel wat aandacht en zorg wilden, kijken we uit naar de komende 10 dagen;

Ja, ik werk wel gewoon door maar aangezien alle collega's vrij zullen zijn, kan ik thuiswerken en wat zaken afronden zonder steeds met telefoon, mail en hectiek gestoord te zullen worden. De kerstdagen betekenen: RUST. Gewoon ff niks 'moeten'... niks doen...

Ondanks het feit dat we na een oneindig-lijkende- donkere-periode vanaf vandaag weer kunnen gaan aftellen naar de zomer, genieten we wel van het weer.
Het is koud, bere koud. Of moet ik zeggen 'Bobtail koud'? Ik denk met een glimlach aan Bo-Ghy en weet hoe graag hij buiten is in de kou; uren achtereen wil hij buiten zijn... als het maar KOUD is. brrrr... De boppers hier thuis willen ook de hele dag buiten zijn. Lekker spelen, ravotten en rollebollen. De tuin is schitterend; alle bomen, takken en struiken zijn wit! Tja, daar moesten we wel een foto van maken...

En het ideale van dit weer is dat de meute schoon blijft :-) lekker de hele dag buiten keten en toch weing vuile-voeten-zand-bagger-en-andere-zooi binnen.
Iedereen blij! Van mij mag het nog zo blijven tot maart/april. Dan kan het weer 'gewoon' 30 graden worden. Uiteraard komt dan het zwembad weer tevoorschijn, en zullen we ons klakkeloos aan het klimaat aanpassen!
Tja, het is alleen maar een kwestie van aftellen....

zondag 16 december 2007

Vedette(s)

Gisteren hadden we de stoute schoenen aan... ik had Coco ingeschreven op de CACIB show in Wijchen. Aangezien er de afgelopen shows zo weinig concurentie was, dacht ik dat mijn Coco het best aan kon om met een benodigd reserve CAC haar NL titel op 9 jarige leeftijd af te ronden.
Tja, wanneer je dat doet blijkt opeens toch de ring gevuld te zijn en staat er volop concurentie :-)
Ik ben apetrots op Coco, ze heeft zich als een echte vedette gepresenteerd, kreeg 1 uitmuntend (in de openklasse en de keurmeester vond dat ze in perfecte conditie was voor een hond van 6 jaar! (hij zou eens moeten weten..) Helaas voor ons koos hij voor de kampioensklasse toen hij het CAC en reserve verdeelde. Oke, maar wij nemen tochde mooiste en de liefste hond mee naar huis!

Vandaag maar eens rustig aan gedaan. De tuin in kerst-sfeer gebracht; lampjes aan het tuinhuis, en in de bomen. Dat geeft ons meer sfeer en minder rotzooi dan een kerstboom binnenshuis. (zie je het voor je...Shanti, Vincent en Chanel met een kerstboom aan de haal door de huiskamer??) Jawel, in huis is ook de nodige decoratie in de vorm van diverse 'Rudolf-achtige figuurtjes' die muziek en herrie kunnen maken, en natuurlijk de kerstkaarten die weer massaal binnen komen.

Tuurlijk, de kerstkaart.... wat moesten we dit jaar nou weer doen? Misschien iedereen eens verrassen met een saaie kant en klare 13 in een dozijn kerstkaart van de Blokker? hahah, daarmee zou ik wel iedereen verbazen! Nee, toch maar weer aan de slag gegaan. Oeps, hoe ga ik in hemelsnaam Vincent en Chanel vertellen dat ze moeten gaan zitten... een kerstmuts op hun kop krijgen.... en moeten blijven zitten terwijl ik wegloop en een foto maak?
De arme beesten zijn 6 maanden oud, kunnen de hoognodige trucjes (zit, sta, ga in je kennel zitten, doe normaal, en zachtjes een koekje aanpakken) hmmm... hoe ga ik dit in hemelsnaam met die kerstfoto doen?

Eerst maar eens alle smoelen gewassen (na een ochtendje buitenspelen was dat geen overbodige luxe) alle spullen verzameld (muts, slingers, wasknijpers, camera)en de picknick bank uitgezocht als locatie. Zonnetje erbij; perfect.
Dikke pret om me heen: Muffin had een bal in haar bek en ging rondjes rennen... 3 gekken er luid blaffend achteraan. Babs kreeg argwaan en verstopte zich achter de bessen struik. (zonder blaadjes kijk ik daar dwars doorheen Babs!)

Vincent vond al die attributen reuze interessant, en kwam meteen bij me kijken. Na een enkele aanwijzing klom hij op de tafel (is zijn dagelijkse activiteit?) en stak zijn neus in de tas met spulletjes. Kerstslinger om zijn nek, en voor de zekerheid maar ff een riem om en vastgemaakt. Coco erbij; "Goedzo Doos, zit af blijf" kerstmuts op, vastzetten met wasknijper: klaar.
"Babs kom hier". (niet dus)
Shanti kwam kijken: "goedzo meiske, Hoog!" Op de tafel, kerstmuts op wasknijper erbij, klaar.
Muffin erbij, op het bankje, "nee andersom, goedzo MufMuf. Af blijf, braaaaaf" kerstmuts op wasknijper erbij. "blijf"
"Babs kom hier". (nog steeds niet dus)
"Vincent blijf, grote kerel hoor!"
"Raggles kom je ook? Ja, je bent braaf. Goedzo, ga maar zitten. Nee, niet af... zitten. Ja Braaf hoor! Nee Vincent, jij blijft zitten." kerst versiersels om Raggles haar nek..."oh wat ben je mooi Freggle..."
"Babs kom hier". Babs komt voorzichtig achter haar struik vandaan...
"Chanel, kom je hier?...."
"Vincent blijf van Shanti haar Muts af! nee niet doen. Blijf zitten. Ja dat is braaf!"
"Goed zo Chanel, kom maar klein meisje..." Muts op, oren erbij want haar koppie is te klein (of de muts te groot?) de wasknijper houdt het vast wel op zijn plaats... goedzo blijf zitten. Heeeeeeel braaf, en blijf"
"Babs? ........Baaaaaabs.....? Babsebabs..... ja, jij ook... kom maar. Hier en zit en blijf NU BLIJF! Oke, af is ook goed"
pfffffffffffff
"Shanti niet met je kop schudden, Vincent laat die muts met rust. en BLIJF....."
Vincent is inmiddels gaan liggen, en probeert nu Muffin haar muts van d'r kop te trekken... maar ik vind ze super braaf en ze zitten er toch maar mooi allemaal als echte vedettes!

klik, klik, klik, GOEDZOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO ...en weg zijn ze allemaal! (alleen Vincent niet, want zijn riem zat nog vast)
Gauw vincent losgemaakt en alle mutsen knijpers, versiersels etc gaan zoeken in de tuin... We hebben weer een fantastische kerst foto dit jaar, en ik heb eeen borrel verdiend!

maandag 10 december 2007

weekendje Kassel

Ik moet eerlijk toegeven: als het niet regent is het een stuk leuker om met 7 boppers in de caravan te bivakkeren :-)
Afgelopen weekend waren we in Kassel waar Shanti opnieuw een poging ondernam om Duits en VDH kampioen te worden, en voor de oefening deed Vincent mee.

De hele show bleek een drama te zijn; een keurmeester die grondig keurde (niks mis mee) vervolgens problemen had om de schrijver te vertellen wat er in het keurrapport moest komen. Dit duurde dus per hond al erg lang. vervolgens ging ze tijdens de plaatsingen alle onderdelen per hond nog eens minimaal 3x overnieuw beeordelen en vergelijken hetgeen resulteerde in 20 minuten spanning om 4 kampioensklas reuen te plaatsen! (dit gebeurd normaal binnen 1 minuut; de keurmeester weet immers wat hij/zij zoekt, de honden zijn individeel gekeurd; dus keuze maken en klaar.)
hierdoor heeft ze er 5 uur over gedaan om 27 honden te keuren. (een allrounder doet dit binnen 1 uur, een rassepecialist misschien 2 uur)

Vincent had keurig zijn best gedaan, liep als een keurig mannetje met me mee en toonde zich een voorbeeldige pup. Hij kreeg de kwalificatie Very promissing.
Daarma duurde het dus uren, en had ik al gevraagd of we direct na het keuren van de puppy teven direct de beste pup konden kiezen. Vincent lag toen inmiddels al bijna 4 uur te wachten! Met wat gesputter kon het dan wel zo geregeld worden. De puppy teef had wat meer haar, maar op rastypische eigenschappen moest Vincent dit op zijn sloffen kunnen winnen. De kleine dame wilde niet lopen, zich niet laten betasten en liep slechts te keten en te springen... en mijn kereltje was zo moe, en deed toch weer zo zijn best! (ben zo trots op hem!!) maar de teef won het. Oke, dan niet (ik neem lekker toch de mooiste en de liefste en de leukste en de BESTE pup mee naar huis!)


Ondertussen waren we het wachten zo beu... en als we dan ook nog eens constateerde dat ze de mindere honden (na dat oneindige getwijfel en tijdrekkerij) liet winnen, zonk de moed ons behoorlijk in de schoenen wat dit met Shanti moest worden.
We hadden er geen bal zin meer in, en Shanti voelde mij feilloos aan. Na veel gedoe getwijfel van de keurmeester en 'tig keer Shanti's schouders met een andere teef te hebben vergeleken werd Shanti 2e. Oke, ik denk dat ik de rasstandaard maar naar deze keurmeester opstuur.
We konden in elk geval naar HUIS! Er moesten nog 10 honden gekeurd worden, maar het was inmiddels half 4 en we moesten nog 300km naar huis. We hoefden toch niet voor BOB te blijven, dus inpakken en wegwezen.

Bij de caravan aangekomen bleek dat Raggles een verwoede poging had gedaan om de hondenbrokken weer te plunderen
maar doordat ik de bak nu vast gezet had, heeft ze 'alleen de sluiting en de rand van de bak afgekloven. de vuilniszak had ik al buiten gezet dus ook hier kheeft ze deze keer geen plezier aan beleefd!
Volgende week nog 1 show met Coco (ja echt waar!) en dan wordt het wat rustiger...

vrijdag 7 december 2007

Goede heupen!

Het blijft altijd spannend... en zeker toen ik besloot om 2 pups aan te houden, die "Nr 8 en Nr 9" in de roedel zouden worden heb ik mezelf voorgehouden dat 'als ze niet geschikt zijn voor shows of fokken, dan plaats ik ze buitenshuis'. Tja, dat klinkt heel stoer, maar tot op dit moment weet ik niet of ik dat zou kunnen als het aan de orde zou zijn. Gelukkig is alle twijfel nu van de baan, en kan ik gerust zeggen dat ze hier oud gaan worden!

Inmiddels hebben ze allebei een keurig en compleet gebit, waarmee ze elke keurmeester kunnen toelachen en zijn we vandaag bij Walter geweest om 'voor te rontgenen' Dit wil zeggen dat we op leeftijd van 6 maanden een rontgen opname maken van de heupen zodat we kunnen zien of dit er goed uitziet. Uiteraard is de exacte uitslag nog niet te geven, maar je krijgt een goed idee of het 'goed of fout' zit.
Gelukkig hebben Vincent en Chanel super mooie heup-gewrichten!!!!!
Voor mij toch wel weer een pak van mijn hart... en het is heerlijk om weer eens zulk goed nieuws te kunnen vertellen...Zeker als het om zulke belangrijke (gezondheid) issues gaat!

maandag 3 december 2007

Jule show in Denemarken

Het is gelukt!.... er passen 7 boppers in een Laguna. Muffin was mijn 'co-pilot' en door de achterbank op te klappen was er voldoende ruimte voor een 'legpuzzel van 6Boppers' :-) Het is me niet gelukt om hier een foto van te maken, maar dat proberen we volgende week nog wel eens (als we naar Kassel gaan)

Het was dolle pret, en met een extra ingelastte stop voor de pups zijn we zaterdag vlot in Koge aangekomen. Uiteraard veel bekijks onderweg voor Muffin op de voorstoel, of 7 OES uit een auto bij de Rastatte... maar op de plaats van bestemming was het lekker rustig, bestraat, omheind en droog(!) dus konden we al onze energie er ff uit keten/blaffen/spelen na de reis van 9 uur.
Raggles snapte er helemaal niets van, en bleef maar naast de auto draaien met een blik van "gaan we nu weer?" Na enig aandringen wilde ze de sleurhut dan toch wel binnen komen, en accepteerde ze dit 'bed op wielen' als tijdelijk onderkomen.
Na wat te eten, de kachel aan en allemaal onze draai gevonden te hebben zijn we gaan slapen. De hele nacht regen..regen..regen op het dak. Leuk hoor, maar niet als je je dan herinnert dat Shanti haar regenpak thuis ligt :-(

's Morgens wakker worden; Overal Bobtails! Op bed, onder bed, naast bed, op de bank. ...Yes, het was nu wel droog! Snel kleren aan en met de boppers naar buiten. Helaas is 'snel aankleden' een onmogelijke opgave met 5 grote en 2 kleine Boppers op 2 vierkante meter

Na enig gestuntel, ruzie om mijn sokken, en een puppy hoofd in mijn jeans, lukte het me uiteindelijk dan toch om enigzins toonbaar naar buiten te komen toen het...jawel: ging regenen!
Nou ja, maar ff doorlopen allemaal. We moeten toch plassen, en nu regent het nog niet zo hard. 15 minuten-, 7 natte honden-, 28 modderpoten-, en een shagga Inge later, waren we terug bij de caravan.... en stopte het met regenen. GRRRRR...En bedankt!


Nou ja...de honden hadden dikke pret, en eigenlijk was het wel lachwekkend. De pups zagen eruit als bastaards, Shanti haar voeten waren tot haar oksels zwart, en de anderen... idem dito. Na een bakkie koffie, honden voeren en een ontbijtje terwijl de zon ging schijnen zag de Deense wereld er wat leuker uit, en hebben we maar eens aanstalte gemaakt om de Deense OES bevolking onder ogen te komen.

De show was super, en met wat maizena waren ze allemaal weer snel in 'showconditie'. Lisa had er weer veel werk van gemaakt, en de "christmas carols" fleurde met alle andere deco's de zaal op. Er waren 35 honden ingeschreven, hetgeen een enorm aantal is voor de Deense clubshow.

Vincent mocht de spits afbijten, en kreeg een 'veel belovend'. Dit is de hoogste kwalificatie voor 'Babies'. Chanel deed hem na, en aangezien ze de enige 2 babies waren, mochten ze toen tegen elkaar strijden om de titel "Best baby". Diverse mensen boden me eerder al aan om me te helpen(met dank aan alle behulpzame Denen!) maar dat was niet nodig aangezien Ada onze Chanel wilde handlen voor deze strijd... en ze wonnen!
Later mocht Chanel het (met mij) nog opnemen tegen de beste van de puppy's (= 6-9mnd oud) en dit won ze ook!!! De keurmeester was helemaal weg van mijn 'Pluk vd Petteflet'!

Later was de beurt aan Shanti, die met glans de champion klasse won. Daarna mocht strijden voor 'beste teef'. Dit was een bijzondere ervaring:
Met resolute overtuiging werd ze naar de eerste plaats gewezen (hiep hoi!) de jeugdteef naar 2, de openklas teef naar 3.
Toen kwam de twijfel bij de keurmeester: wie moest er naar 4: de veteraan, of de 2 plaats van de openklasse????
We moesten allemaal weer lopen. Hij ging weer kijken. Nogmaals lopen, nogmaals voelen. Na dit ritueel 3x herhaald te hebben, moest de 2 plaats toch maar wisselen met de 3e plaats. (????)
Nu stond Shanti dus nog op 1, de openklas teef nu op 2 en de jeugdteef op 3.
En toen ging het hele circus nogmaals: weer lopen. Hij ging weer kijken. Nogmaals lopen, nogmaals voelen. Individueel lopen, kijken. Samen lopen, schouders voelen. Dit alles duurde zeker 10 minuten. Langs de kant werd inmiddels gemompeld (wat was deze keurmeester in hemelsnaam aan het doen?) Na nogmaals lopen, twijfel, de koppen te hebben gevoeld, moesten we maar eens omdraaien: Shanti naar 2. Nogmaals kijken...
En toen haalde hij zijn schouders op. Hij wist het niet meer, en liet het maar zo.
Shanti werd dus 2e, en de teef die hij eigenlijke 3e had gemaakt won. Jaja....(?)

Babs mocht nog meedoen -just for fun- in de Klipped klass. (OES zonder vacht) en werd geroemd om haar bouw en gangwerk. Babs vond het allemaal fantastisch, en kwispelde of haar kont eraf geschud moest worden! Opmerking van de keurmeester: "als ze vacht had, zou ze het CAC hebben gekregen!" Jaja...(?)

Terug in de caravan bleek Raggles de vuilnisbak gevonden te hebben. (hoe ouder hoe gekker?) Ook de zak mini-KitKat was helemaal op... Nu weet ik dat Raggles alles jat wat eetbaar is- en zeker chocolade- maar jeetje wat een bende! Snel alles opgeruimd, en samen met de Denen en de Noren zijn we het dorp ingegaan om een goede 'after party' te houden. Erg gezellig en veel gelachen.
Totdat ik terug kwam bij de honden, waar Raggles de bak met hondenvoer geplunderd bleek te hebben. (deze curver-bak is afgesloten, en staat klem tussen- en onder de kast. Maar...helaas niet onbereikbaar voor de vreetgrage-Raggle-Freggle)
Met een dikke buik zat ze me zielig aan te kijken. Daar zat ze dan 12,5 jaar oud... Ver van huis in 'raar een bed op wielen' en: buikpijn! Na een aantal check's om haar conditie/gezondheid vast te stellen (pfff, alles was oke) heb ik haar verteld dat het haar eigen schuld was dat ze buikpijn had. En zijn we maar met z'n allen (door de regen) gaan wandelen.

Leuk hoor; het vooruitzicht om te gaan slapen in een caravan met 7 natte honden...maar met enkele handdoeken en de kachel op 10, waren ze wel snel weer droog en zijn we eerst naar de camperplaats bij de Storebealt brug gereden.
Vanmorgen was het gelukkig droog, dus konden we lekker buiten ontbijten. (fris, maar wel lekker in de zon) Na een uurtje spelen, rennen en nadat Raggles 3x had gepoept zijn we op huis aan gegaan. We waren om een uur of 7 weer thuis, en kijken terug op een leuk weekend.
Ja, wel vermoeiend, maar zo leuk! Leuk om met de Deense en Noorse vrienden door te brengen. Leuk om met alle honden op pad te zijn. Leuk om zulke resultaten te behalen met de pups... allemaal LEUK!
En, volgende week gaan we met z'n allen naar de kerstshow van de Duitse Club in Kassel! Ook LEUK!

vrijdag 30 november 2007

Weer thuis bij de boppers

Afgelopen week moest ik voor mijn werk naar Bydgoszsz (Polen) waar mijn collega's aldaar de IT diensten uitvoeren voor de klant waar ik (als service manager)verantwoordelijk voor ben. Alleen al op zakelijk gebied is het veel geregel om 4 dagen weg te kunnen, hotel en reis te boeken etc... Tja, en ik heb natuurlijk de verantwoordelijkheid voor 7 Boppers hier thuis. Het is niet onmogelijk om ze elders bij diverse vrienden onder te brengen, was het niet dat daar veel tijd in gaat zitten. (de beste logeer adressen zijn nooit om de hoek..) Dus kwam mijn moeder, oftewel "Oma" in huis om voor haar viervoeterige kleinkinderen te zorgen.
Mijn honden kennen Oma goed, ze zijn lekker in hun eigen omgeving en Oma had de vrije tijd om hier een aantal dagen in huis te kunnen komen. Ideaal dus!
Maar...oeps, Nu moest ik 4 dagen zonder honden in mijn nabije omgeving door zien te komen! Gelukkig waren de dagen volgepland met vergaderingen en andere werkgerelateerde zaken, (bv na werktijd Vodka leren drinken...)waardoor de tijd voorbij vloog!
Polen blijkt zeer westers te zijn, vol met zeer vriendelijke mensen en een perfect Bobtail klimaat. (droog, koud en zonnig) Beter dan het natte weer hier NL!!!
Toen ik gisteravond thuiskwam, werd ik uitvoerig begroet door een stel uitzinnige Boppers. Ondanks alle prima zorg van Oma, waren ze wel heel erg blij om me weer te zien. (en vica versa)


Ik hoorde dat Vincent, Shanti en Chanel aan Oma hebben laten zien dat ze best met 3en tegelijk op schoot konden zitten... en dat ze ook hebben laten zien dat pupjes kunnen slopen als ze in een onbewaakt ogenblik iets tegenkomen wat in een puppie-bekkie past. Volgens mij is iedereen de dagen prima doorgekomen, maar zijn we allemaal toch wel blij dat alles weer gewoon is (vooral schapendoes Nozem, die vanwege zijn formaat door door de pups als 'lotgenoot' werd bestempeld maar hier geen raad mee wist)


Morgen gaan we de volgende uitdaging aan; 7 Boppers in de Laguna proppen en naar Koge (DK) om daar de Juleshow te bezoeken. (=kerstshow van de Deense OES club)
De pups zullen daar hun premiere gaan beleven: de eerste echte show in de puppy klasse. Ook Shanti is in de kampioensklas ingeschreven, en als 'joker' zal Babs in de klipped klasse meedoen. (een speciale klasse zonder CAC voor OES die in een korte jas lopen)
Maar hopen dat ze zichzelf schoon zullen houden als ze in bad zijn geweest, en dat het wat beter weer is in Denemarken.. We nemen de sleurhut mee, en gaan gewoon een weekendje samen genieten. Met of zonder schone pootjes...dat zal wel een dolle boel worden!

zondag 25 november 2007

10 Titels...

Vandaag waren Shanti en ik in Amsterdam, op de Winner. Diverse 'fans' waren afgereisd; Nanda was er, Jacqueline was speciaal voor ons gekomen en Eddo verrastte ons samen met Iris!
Dikke tranen met Jacq, toen ze Shanti zag.... en ik hield het ook maar amper droog. Gelukkig is Shanti "goed absorberend" en konden we de rest van de tijd lekker samen lachen en bijkletsen.
Na lang wachten (tijd die ik rustig gebruikte door Shanti los te borstelen) waren we aan de beurt; er waren 30 OES ingeschreven, waarvan 5 in de kampioensklas teven.

Toen we eindelijk aan de beurt waren zei Hans vd Berg (keurmeester) tegen me: "jij bent echt heel erg trots op haar he? Want dat straalt van je gezocht af!" :-)
Klopt natuurlijk ook wel, ik ben apetrots op 'onze Pruts'! Shanti won deze gigantische klasse en werd even later beste teef, waardoor ze zichzelf "Winner 2007" mag noemen!!!!!!

Wat dubbel....
Ik was zo blij, en iedereen was zo blij voor mij...
Toen ik na de keuring het zweet van mijn hoofd en nek stond te vegen keek in naar Shanti, die me lief en blij aan zat te kijken. Wat zou ik graag al die titels inleveren om Nicky, Emme en Daphne terug te krijgen! Samen met Jacq heb ik ff lekker staan te janken; alle tranen maar weer eens eruit. Wat staat vreugde en verdriet toch dicht bij elkaar!
We genieten dus maar van onze 10e officele FCI titel, en ik ben apetrots op Shanti.
Mijn Prutske!

Morgenochtend vertrek ik om 7.00uur naar Polen voor mijn werk. 'Oma' komt hier in huis om voor de boppers te zorgen...dat zal dus allemaal dik in orde komen. Ik zie er wel vreselijk tegenop om hen 4 dagen te moeten missen... Ik hoop maar dat het snel weer donderdag is! :-)

donderdag 22 november 2007

Daphne

Daphne is vandaag naar de rainbowbridge vertrokken. Ze was pas 8 jaar oud.

In Juli 2007 werd bij haar lympheklier kanker vastgesteld, net nadat ze hier 2 weken gelogeerd had. Ik kon het niet geloven! Ze was zo vrolijk, gezellig... gewoon Daphne.
Ze zat als de koningin op de tuinbank in het zonnetje....gewoon Daphne.
Ze speelde, blafte, bedelde om een pensstaafje... gewoon Daphne :-)
Ze dronk alleen zoveel, en ze liet haar urine 's nachts lopen. Dat was vreemd en een bezoek aan de dierenarts waard... Niemand had dit verwacht.

Jacob en Lisette hebben alle gedaan om haar te helpen. De beste artsen, uitgebreide hulp en medicatie... maar deze strijd was niet te winnen. Met alle hulp heeft Daphne toch nog 4 maanden een heerlijke tijd gehad. Vorige maand hebben we zelfs nog met een echte hondentaart en champagne haar 8e verjaardag gevierd! Wie had dat durven hopen?
De volgende mijlpaal was om nog samen met Bo-Ghy naar Texel te gaan en te genieten van strand en zee.

Afgelopen dagen, nadat ze de zee en het strand had gezien, heeft ze laten merken dat haar lichaam niet meer verder kon. Vandaag is ze naar de Rainbow Bridge vertrokken.

Daphne heeft de liefste baasjes gehad die een Bobtail zich wensen kan, en die haar alles hebben gegeven... ook de reis naar de Rainbow Bridge toen het tijd was om haar de laten gaan.

vrijdag 16 november 2007

Echo en ervaringen voor Chanel

Vandaag was het tijd om met Stacey voor de echo naar Walter te gaan.
Zo dubbel... amper 10 dagen nadat ik afscheid van Emme heb genomen, gaan we nu kijken of Stacey zwanger is, en of Emme dus weer "overgrootmoeder" zal worden.
Helaas, Stacey heeft ons allemaal gefopt. Alle tekenen zijn daar... maar op de echo was niets te zien.

Zwaar teleurgesteld zijn Nanda en ik naar huis gereden, en moest ik vanuit Almere direct verder naar Alkmaar om winterbanden onder mijn auto te laten monteren.
Ik had Chanel maar eens meegenomen; Ik realiseerde me namenlijk onlangs dat Chanel eigenlijk nog nooit 'alleen' mee was geweest, en het is uiteraard wel belangrijk om haar te leren dat ze ook wel eens zonder 'de familie' buiten de deur komt.
Chanel vond het fantastisch, en heeft laten zien dat ze echt op haar mama lijkt; 'onverstoorbaar; en zolang jij maar bij me bent...is alles goed' (= You and I?)

Uiteraard was het erg leuk om samen met zus Pien in de auto naar de dierenarts te gaan. En eenmaal uit de auto samen kwallen, om Inge met behulp van onze kant-klos-kunsten in de knoop te maken met onze riemen, is uiteraard een uitdaging! :-)

In de wachtkamer vonden de dames 'iedereen en alles leuk'... en werd ik verrast op nog wat extra knoopkunsten met de 2 riemen.
Vragen als ; "Is dat familie?" heb ik keurig beantwoord met "Ja, het zijn zusjes; de schoonste is van haar!" (waarbij ik naar Nanda wees)
Nanda wees mij fijntjes op het feit dat Chanel met smoezelig en aangevreten vachtje wel een beetje op 'Puk vd Pettenflet' leek.... Nou, bedankt Nanda! :-)
Na de echo van Stacey mocht Pien nog even op tafel voor de controle van haar gebitswisseling. Helaas wil 1 melk-hoektand er niet vanzelf uit, dus zullen we volgende week nog eens terug moeten om dit onder narcose te laten gebeuren :-(

Nadat we Stacey, Pien, Nanda en Nees thuis af hebben gezet, zijn Chanel en ik doorgereden naar de Renault-garage in Alkmaar. Chanel had lekker liggen slapen op de achterbank, en was nu wel weer helemaal wakker! Toen we de sleutels hadden afgegeven bij de balie hebben we een flinke wandeling over het industrie terrein gemaakt.
Voor Chanel was dit nieuw: auto's, vrachtauto's, roldeuren die open/dicht gaan, op de stoep, aan de riem lopen... Niets was eng voor mijn kleine meid. Nee, alles was interessant en voor nadere inspectie benaderbaar! Na de wandeling zijn we koffie gaan drinken in de showroom, waar Chanel (ondanks haar "Pluk vd Petteflet looks') alle aandacht kreeg en genoot van alle knuffels, de "ohhh's en de ahhh's" nog eens benadrukte door te gaan zitten, met d'r koppie te draaien en een 'huh?' smoelwerk te tonen.

In de koffie corner heeft ze met deze truc in 10 minuten zeker 3 koekies afgetroggeld van wachtende mensen en personeel. Toch weer een nieuw record lijkt me?

Na een uurtje konden we weer (op onze winterbanden) vertrekken, en hadden we nog een 2,5 uur + files te gaan om thuis te komen. Chanel is met alle nieuwe indrukken lekker op de achterbank in slaap gevallen. Eenmaal thuis had ze geen oog meer voor mij, maar was ze blij haar broer weer te zien, want die is leuk om mee te keten.
Nu, een lange dag en +/- 550 km later zijn we moe en voldaan en gaan we lekker samen op de bank hangen (als haar broer of halfzus haar niet voor zijn, en de bank dus reeds geconfisceerd is)

dinsdag 13 november 2007

Roedel


Het is stil in huis.
Hoe kan een huiskamer 'leeg' zijn, terwijl er 7 honden (en ikke) verblijven?
Emme haar plaatsje is leeg, en onwennig kijken Muffin, Shanti en Raggles naar het "Emme-bed". Toen de verbouwing hier bijna klaar was (2005) heb ik voor "De Ouwe Doos" een speciaal bed gemaakt in de kleuren zoals ze bij de huiskamer passen. Het bed was echt van haar, en nog geen minuut nadat het klaar was nam ze het in gebruik. (zie foto) Ook hierin was ze duidelijk: dit is MIJN bed. En iedereen respecteerde dat.

Nu is het raar, de roedel is van slag. Ze kijken naar het lege bed en niemand ging erop liggen. Totdat Chanel (nu 5 maanden oud) gisteren vond dat het zonde was als niemand er ging liggen en de gewoonte doorbrak door zich er heerlijk op te nestelen. Al gauw dachten Raggles en Shanti dat ze dat niet over hun kant konden laten gaan, en nu is het "wie het eerst komt...heeft het Emme-bed!" :-)

Muffin is nog wat van slag; haar schijnzwangerschap speelt haar parten maar zal eerdaags wel over zijn. Ze gedraagt zich als een puber die haar nieuwe grenzen aftast. Opeens is zij de baas...en da's raar! Daar moet ze aan wennen; Dit resulteerde afgelopen week in een paar onverwachte confrontaties met Shanti.(die zich van geen schuld bewust is, maar daarom wel een mooi 'slachtoffer' is)

Omdat niemand zich met Muffin wenst te meten, is het al weer rustig. Ik heb het idee dat het nu geregeld is: Muffin mag de roedelleidster zijn.
Het neemt de leegte van Emme niet weg, maar het geeft rust in de roedel en bij mij. Ik hoop dat ze haar taak met net zoveel eerlijke autoriteit als haar Oma zal invullen; zonder agressie, maar door met slechts haar houding en 1 blik respect af te dwingen. Ach, ze heeft zo duidelijk die genen van haar Oma ge-erft dat ik daar ook wel vertrouwen in heb.

dinsdag 6 november 2007

Afscheid

Vandaag heb ik Emily naar het crematorium gebracht en tot aan de oven begeleid. Wat doet het pijn om zo'n trouwe vriendin los te laten...

Muffin en Coco zijn met me meegereden, en samen hebben we een boswandeling onder de regenboog gemaakt. 2 uur later hebben we Emme haar as mee naar huisgenomen. In het tuincentrum heb ik -net als destijds, toen ik de andere honden ging begraven- mooie natuurstenen voor haar uitgezocht. Mijn blik viel direct op "graniet"... Wat was er zo sterk als mijn Emmemuts...?

Haar urn heeft met de keien nu een plaatsje in de tuin bij Max, Balou, Bonny en Lotte gekregen; naast Boedha. Ondanks alle tranen, voelt het goed. Emme was op, het is goed zo.

De kamer is leeg, mijn tranen blijven komen, de roedel is van slag; ze zijn hun leidster kwijt..... Maar Muffin laat al zien dat ze de leiding wil nemen, en ik vind mijn troost in de mooie herinneringen en de vele reacties van al die mensen die me steunen met lieve berichtjes.

maandag 5 november 2007

Emily

Emily wil niet meer....
Na 14,5 jaar in goede gezondheid de roedel leidster te zijn geweest is ze afgelopen donderdag gestopt met eten. Eerst kon ik haar nog wel met pens en vlees verleiden om toch wat te eten, maar sinds gisteren wil ze ook dit niet meer.
De afgelopen 3 dagen heb ik haar 2 keer in haar eigen ontlasting aangetroffen, en sinds vanmorgen kan ze niets meer ophouden en heeft ze geen controle meer over haar achterpoten.

Vorige week hebben we nog 30 minuten door het bos gewandeld, en liet ze iedereen nog duidelijk merken dat ze aanwezeig was... nu ligt ze als een zielig hoopje naast me op haar eigen kussen, onder een dekentje om warm te blijven. Ik weet al zolang dat dit moment er aan zou komen, maar oh wat doet het pijn!

Ik heb Walter gebeld en we zullen Emily vandaag naar de rainbowbridge laten gaan...

zondag 4 november 2007

Doorschuif kampioen en roddels..

Gisteren waren we weer eens op een NL show. Shanti kon haar NL titel afronden, en ik hoopte dat uiteraard in volle glorie te doen! De keurmeester heeft haar neef Kevin (Youandi Tailor Made) destijds BIS gemaakt, dus ging ik ervanuit dat ze we op het typetje en de kwaliteit van de Youandi-boppers valt....
Met slechts 11 OES ingeschreven valt het meteen op dat de NL keurmeesters weinig inschrijvingen trekken. Exposanten blijven weg omdat dezelfde keurmeesters in korte tijd te vaak dezelfde honden keuren. Weinig te beleven dus.
De keurmeester liet de andere kampioen-teef winnen, en Shanti was 2e. Er waren geen open klas teven, uitsluitend 3 jeugdteven die nog veel tijd nodig hebben om de competitie aan te gaan. Shanti kreeg dus ook het reserve CAC, wat goed is voor een vol punt voor de titel omdat de 1e teef al NL-kampioen is.
Shanti is dus NL kampioen. Iedereen feliciteerde me... maar ik denk dat ik een 'titel inflatie gevoel' heb opgebouwd... en kon weinig trots of vreugde voelen :-(
Ben ik nu arrogant en verwent omdat deze 'overwinning' me niets zegt? Shanti en ik hebben niets 'gewonnen', we hebben het 'gekregen'!
Winnen is: van 45 honden Europa Sgrn worden, BOB worden in Oslo waar je 10x moet lopen tegen een ontzettend mooie teef waar de keurmeester beide honden (en exposanten) voor het eerst ziet...en dan aangewezen worden als beste hond! Of, op de Zweedse specialty winnen van 35 OES...met een keurmeester die de loftrompet afsteekt over Shanti haar kwaliteit en gangwerk... Dát is pas winnen.
Maar goed, het is wel leuk hoor om nu 8 officiele titels* te hebben!!! (* excl 5 jeugdtitels)

Op deze show in Bleiswijk konden we door de lange wachttijd ook bijpraten met elkaar; al snel bleek dat er zoveel vreemde verhalen de OES wereld rondgaan en dat gebeurtenissen makkelijk worden verdraait.... gelukkig zijn de meeste mensen zo wijs om elkaar te vragen hoe het nu zit, of wat er nu werkelijk is gebeurd en kan je er samen hard om lachen. Maar soms, soms trekken mensen verkeerde conclusies, verifieren niets en gaan dan raar doen. Zo ontving ik onlangs dreigmails op mijn Blog omdat iemand DACHT dat ik haar hond bedoelde...
Nou ja, dat iemand anoniem dreigmails stuurt zegt al genoeg over de persoon zelf. En voor mij is het hiermee klaar. Reacties op mijn Webblog zijn daarom vanaf nu wel moderated. En als iemand zich zo nodig stoort aan teksten die hier geschreven worden, moeten ze maar elders gaan surfen.

vrijdag 2 november 2007

Pupjes in Zweden

Afgelopen week kregen we het fantastische nieuws dat Jack vader is geworden! Jack zijn volledige naam is "Youandi Dom Perignon" en is de broer van Shanti. Hij woont in Tessenderlo(B) bij familie van Koolwijk en mocht op ons verzoek 9 weken geleden Dana (Danish Delight Godiva) uit Zweden dekken. samen zijn ze de trotse ouders van 2 zonen en 5 dochters. Ze zijn te bewonderen op: http://picasaweb.google.no/leneoes/Valper291007?authkey=TTyfWbmBeFU

We zijn allemaal super blij en trots. Wel een raar idee dat Coco nu Oma is! :-)

zondag 14 oktober 2007

Nieuwe ervaring

Gisteren waren we in Dortmund, voor de Bundes Sieger Ausstellung. Als Shanti haar klasse zou winnen of 2e zou worden zou ze haar Duitse -en VDH titel kunnen afronden. (de 12 maanden na de eerste CAC in Duitsland zijn eindelijk verstreken) Jilly Bennet was de keurmeester en er waren 45 honden ingeschreven. 6 ontzettend mooie teven in de kampioensklas... en Shanti uiteraard weer als jongste tussen deze oude(re) dames. Spannend hoor!

Jilly nam haar tijd voor de keuring, en plaatste de reuen op verrassende wijze... honden die altijd voorop staan, werden achter de honden geplaatst welke normaal met mindere kwalificaties naar huis gaan. We zijn van deze keurmeester gewent dat ze 'vreemd'keurt, en meerdere exposanten begonnen zich af te vragen waarom ze toch in hadden geschreven :-)
Enfin, Shanti en ik hebben een nieuwe ervaring opgedaan; we kregen een 'excellent' kwalificatie, en werden niet geplaatst! hahahaha dat is voor de eerste keer in haar hele show carrière!!!!!!!!!!!! (kijk maar eens onder show nieuws)
Nou ja, we hadden wel een hele leuke dag. Het was alweer een tijdje geleden dat ik in Duitsland showde, dus was er genoeg bij te kletsen. Lisa en Birgitte waren er ook vanuit Denemarken hetgeen weer de nodige slappe klets en borrels opleverde :-)
Volledige uitslagen van de show zullen zsm op www.bobtail.ru gepubliceerd worden.
Vandaag gaan we met z'n allen thuis van het mooie weer genieten!

maandag 8 oktober 2007

hieperdepiep.........hoera!!!!

...Vandaag is Emily 14 1/2 jaar oud!

Want ja, als je zo oud bent dan mag je ook 'halve verjaardagen' vieren :-)
Emily heeft vandaag een 'goede dag'. (ze heeft nu eenmaal goede en minder goede dagen) Ze heeft haar bak leeggegeten, is vrolijk en rende vanmorgen op kop van de meute naar buiten. Nu ligt ze lekker op haar kleedje in de kamer voor de verwarming te slapen terwijl de anderen nog buiten spelen.

Ze slaapt erg veel tegenwoordig. En het gebeurd steeds vaker dat ze bv bezoek niet opmerkt en gewoon doorslaapt :-) Ze is nog altijd vrolijk, heeft ook nog steeds de leiding over de de hele meute en met 2 pijnstillers per dag + dagelijkse boswandeling van 10 a 15 minuten houden we haar mobiel!

zondag 7 oktober 2007

Internationaal kampioen en de gedragstest (MAG test)

Gisteren zijn Shanti en ik naar Zwolle gegaan. De keurmeester was een rasspecialist, en dat maakt het altijd extra spannend. Er waren 19 OES ingeschreven.
Shanti had vrijdag de nodige tijd in bad gestaan en op tafel gelegen; ze zag er tip-top uit en we hadden er zin in.
Ze was uiteraard de jongste telg in de kampioensklasse, en dat is best zwaar omdat zij net uit haar vachtwisseling komt, en t.o.v. de oudere dames nog niet zoveel vacht heeft. Met glorie werd ze naar de eerste plaats verwezen, vervolgens won ze beste teef met het CAC en CACIB. Dit is haar 5e "lands-titel": Internationaal kampioen!
Voor beste van het ras hebben we heel wat rondjes moeten lopen om nogmaals het gangwerk te laten zien, details werden vergeleken met de mooie Texas van Conny. Nogmaals lopen, en ja... Shanti werd "best of Breed"!!!!!!

Later las ik het keurverslag:
"Superb bitch. Excellent in type. Excellent femine head, very powerfull. Excellent eye. Good muzzle and bite. Beautiful neck and shoulders. Correct topline. Short coupled. Excellent rear angulation. Good coat and texture. Excellent mover. Complement to the breeder and the owner"

Poeh he, daarvan gaan we wel een beetje naast onze schoenen lopen! Later die dag werd ze 6e in de FCI groep 1 (alle herders en veedrijvers). Super he?

We konden de honden op de show spontaan opgegeven voor de MAG test. (Maatschappelijk Aanvaardbaar gedrag) Dit is de officiele karakter/gedrags test van de Raad van Beheer. Hierbij mag de eigenaar niet met de hond praten, de hond loopt aan een lange lijn en kan dus alle kanten op. Ondertussen wordt de hond geconfronteerd met:
- een kennismaking + aanraking door vreemde
- vallend voorwerp
- kat die plotseling tevoorschijn komt
- snelle insluiting door 3 onbekende personen
- hard lawaai (sirene)
- aaiende pop (hond zit vast aan hek, pop benaderd en dringt zich op aan de hond)
- pop met eigenaar

Shanti vond het allemaal best. Kwispelde haar staart bijna van haar kont tijdens de kennis making. Het vallend voorwerp heeft ze aandachtig bestudeerd, de kat vond ze wel grappig en werd goed besnuffeld, de insluiting had weinig effect omdat ze steeds naar mij keek (waarom ben je zo stil?) en geen aandacht gaf aan die mensen. Toen ze bleven staan vond ze ze wel aardig. De aaiende pop was wel erg opdringerig en ze wilde graag een stapje terug doen. Toen ze vast bleek te zitten bleef ze maar staan. En toen ik de pop beetpakte en met haar praatte was alles weer leuk :-)

Shanti heeft op alle onderdelen de uitmuntende uitslag gehaald, en bij de 1e, 4e en 7e oefening de extra aantekening: Vriendelijk.

Nu dachten we met alle bobtail mensen dat dit een test was waar elke Bobtail om kan lachen.... helaas niet. Van de 6 geteste Bobtails zijn er 2 met perfecte beoordeling geslaagd. 3 honden toonden angst op 1 of meer onderdelen, en de keurmeester vertelde dat 1 hond zelfs naar de pop beet.(de pop is ter grootte van een kind van 2 jaar)

ben dus toch wel een beetje trots op Shanti! ... en ik maak me dus ook terecht zorgen over bepaalde bloedlijnen binnen de OES. Ik hoop dat de betreffende fokkers/eigenaren zich dit ook beseffen.

donderdag 4 oktober 2007

Wat een fokker bezig houdt...

Tja, wat houdt je bezig als fokker...
Eerder schreef ik al over de vreugde, en het verdriet wat op je pad komt. Ja; niets menselijks is een fokker vreemd! :-)

met 9 honden is er altijd wel iets, of iemand die speciale aandacht vraagt.
* Emily gaat over 4 dagen haar 14,5 verjaardag vieren. Want: op die leeftijd vieren we ook de 'halve verjaardagen'! Het gaat goed met haar; ze is vrolijk, allert en eigenwijs..haha
* Raggles had vorige week weer vreselijke uitslag, en is rap weer in een 'short-cut' gegaan. Ze is zichtbaar opgelucht, maar wil zonder bontjas niet meer op de houten vloer liggen, en pikt zelfs het kleedje van de pups uit de kennel door de tralies heen!
* Bo-Ghy logeert nog steeds als cliniclown bij Daphne. Ik weet dat hij het super naar zijn zin heeft en dat Daphne het fijn vind om een vriendje bij zich te hebben... maar och wat mis ik hem!
* Coco zit helemaal in de klit.... want ze speelt elk mogelijk moment dat ze heeft met de pups! Die hangen in haar vacht, trekken aan haar oren... en ze geniet ervan!
* Muffin was gedekt en vandaag gingen we naar Walter voor de echo. Helaas; alle symptomen hebben met schijnzwangerschap te maken. Haar buik is leeg. Ik baal vreselijk en vind het zo erg voor al die mensen die op een pupje van haar zaten te wachten!
* Babs was afgelopen week aan haar halfjaarlijkse knipbeurt toe. Met gemak heb ik haar geschoren en daarna weer de nodige strijd om haar poten en koppie een leuk model te geven. Gelukkig is de strijd van korte duur, en was ze na een uurtje weer helemaal tip-top!
* Shanti heeft de afgelopen 2 weken lekker in de tuin en het bos lopen banjeren. Ze ziet er niet uit! :-) Morgen gaat ze in bad, en zaterdag mag ze mee naar de show in Zwolle. Haar kans om de internationale kampioenstitel af te ronden. Spannend hoor, en zo te zien nog veel werk aan haar voordat het zover is!
* Vincent groeit lekker. Hij is nu ongeveer 50cm hoog en nog geen 4 maanden oud! pfff dat wordt een grote beer! Hij is volop aan het wisselen met zijn gebit, en dat lijkt allemaal keurig te gaan. Altijd een spannend moment. Hij is erg lief en laat zich regelmatig op zijn kop zitten door zijn zus.
* Chanel is mijn lief, klein, lelijk eendje op het moment :-) Ze wisselt haar vacht erg snel, waardoor ze er nu niet bepaald leuk uitziet. Ze heeft al veel grijze vacht, en nog wat zwarte puntjes; net een ratje! hahaha Ze groeit keurig volgens het boekje en haar gangwerk is nog steeds om van te dromen. Op een dag zal ze mijn mooie zwaan zijn! Ze laat de kaas niet van haar brood eten, maar is naar mensen toe een echte flirt.

maandag 1 oktober 2007

bezoekje aan "Moet & Chandon"








Shanti's officiele naam is natuurlijk "Moet & Chandon", de lekkerste champagne die ik (tot op heden) geproefd heb. Omdat ik niet alleen de pups van Coco destijds Champagne namen gegeven heb, maar ook werkelijk een liefhebber van deze bubbelwijn ben, heb ik een weekendje georganiseerd samen met de familie waarbij een bezoekje aan de Cave van Moët in gepland was.

De rondleiding was fantastisch! Veel info, leuke verhalen (Meneer Moet was een Hollander!) en natuurlijk onze ogen uitgekeken. Duizenden flessen liggen daar te wachten totdat ze op de juiste wijze bezonken en gerijpt zijn. Flessen Moet, Flessen Dom Perignon, Magnum flassen, Grand Vintage 2000... En uiteraard ook geproefd... geweldig! Daarna de halve Moet & Chandon shop leeggekocht :-)

Na afloop heb ik Shanti gehaald en heb ik met haar een "foto shoot' gedaan op het terrein. Het was moeilijk om haar voor het hek waar de letters in goude kleuren staan te fotograferen. Ze zon was fel, er stonden auto's vlakbij, en er was een opgebroken stoep...
Toen ik haar op de trappen van de entree liet poseren, riepen diverse personeelsleden "oh" en "ahhh"... Hier heb ik meteen op ingespeeld; ik heb hen verteld oer Shanti haar naam, en gevraagd of ze ook binnen mocht om foto's in de kelder bij de stamboom te maken. Dit was geen probleem, en onder begeleiding werden we naar de kelder gebracht waar een extra foto-shoot kon beginnen!
De foto's zijn helaas niet van beste kwaliteit doordat mijn camera zijn beste tijd gehad heeft.. maar ze zijn wel erg leuk geworden. Ik heb er een speciale pagina voor gemaakt: http://www.youandi.eu/shanti_moet.htm

De rest van het weekend heb ik gecampeerd met 6 boppers; de overige familie leden zaten in het nabije huisje op de camping. Voor Chanel was het de eerste keer op een camping,
Vincent was natuurlijk al eens met Helen en Simen op de camping toen hij bij hen logeerde. Hij heeft zijn zus alle goede manieren (en trucjes) laten zien, om maar zoveel mogelijk pret te hebben. Het was enorm leuk, en voor beide pups weer een leuke ervaring.

zondag 16 september 2007

puppydag en tuinieren


Vandaag zijn we naar de puppydag in Waalwijk geweest. 180 honden in de leeftijd van 12 weken tot 1 jaar doen mee aan een afvalrace... elke ronde vallen er honden af, en gaan alleen de besten door naar de volgende ronde. In totaal zijn er 9 rondes;
Vincent en Chanel zijn nu 14 weken oud, en waren de jongste deelnemers van deze wedstrijd. Ook Tom (6 mnd oud) van Mark en Roosmarie deed mee, en verder waren het honden van allerlei andere rassen (van doggen tot poedels)
Chanel werd met flair en enthousiasme door Jessica voorgebracht. (harstikke bedankt Jessica!!!) en haalde de 5e ronde. Vincent mocht in de 6e ronde afvallen (pfff wat waren ze allemaal al moe) en Tom viel in de 7e ronde in slaap en mocht ook naar huis. Deze dag is zowiezo erg leerzaam voor de pups, en uiteraard zijn we best een beetje trots dat we bijde beste 50 zaten :-)

Nu had ik natuurlijk een foto van de show honden hier kunnen plaatsen.... maar nee. Ik kreeg vandaag van Helen de meest heerlijke foto die mij liet schateren! Diesel (Youandi Giorgio Armani) heeft na de wandeling nog even de tuin geinspecteerd; Geweldig; wat een hondeleven...! :-) Ik denk dat als we Vincent hadden laten kiezen, hij liever zijn vriend Diesel had geholpen dan dat hij die eerste blikken bokaal mee naar huis had gebracht. Ach, 1 troost: Vincent komt Diesel vast snel een keertje helpen! hahaha
Overigens heb ik (op verzoek) deze blog aangepast, en kan je vanaf vandaag ook je reactie op de blog hier plaatsen; dus kom maar op! :)

vrijdag 14 september 2007

gemengde gevoelens

Vreugde;
Toen Coco en ik vanmorgen bij de dierenkliniek in Sleeuwijk aankwamen was de uitslag van het biopt binnen: "reactief lymphe weefsel"..pffffff... er viel een last van ons af! Alles is oke, en haar lympheklier vertoond normale symptomen. Coco heeft een uitgebreid bloedonderzoek gehad, waaruit blijkt dat haar organen (lever, nieren etc) goed functioneren. Ook de bloedcellen zijn oke, dus kon ze geopereerd worden. De eierstokken zijn verwijderd, waardoor ze niet meer loops kan worden. Ik doe dit met alle dames die geen pups (meer) zullen krijgen zodat ze op latere leeftijd geen 'oude dames-ziektes' meer kunnen krijgen. (bv baarmoederontsteking, mamatumoren, suikerziekte)
Coco maakt het prima. Om 12 uur waren we weer samen thuis, en ze ligt nu aan mijn voeten verder haar roesje uit te slapen.

Verdriet:
Nicky is er niet meer. Haar nieren deden niets meer, en de behandeling sloeg niet aan. Jacqueline en John hebben vandaag het dappere besluit genomen om haar verder lijden te besparen.

donderdag 13 september 2007

zorgen

Het is heerlijk om honden te fokken. Mensen blij te maken met een pup, pups groot te zien worden, gezinnen die genieten van hun Youandi bopper... Ik leer nieuwe mensen kennen, krijg er nieuwe vrienden bij... ik fok honden zoals ik ze graag zelf om me heen wil hebben; qua karakter, gedrag en natuurlijk ook het uiterlijk. Geweldig toch!

Maar soms, soms horen daar ook de minder leuke kanten bij;
Enkele weken terug kregen we het slechte nieuws dat Daphne (Youandi Keeweenah) lympheklier kanker heeft. Ze is pas 7 jaar, en vecht nu om wat extra weken te mogen genieten van het leven bij Jacob en Lisette. Ik huil mee, en zoek mee op het internet naar informatie over deze dodelijke ziekte die zo plotseling is gekomen en binnen de kortste tijd Daphne haar lichaam zal slopen. Bo-Ghy is bij haar gebleven na de vakantie, en vervult op fantastische wijze de rol van "Cliniclown"... Maar we kunnen Daphne er niet mee redden.

Vandaag, heb ik voor de zoveelste keer geinformeerd of de uitslag van het Biopt van Coco's bult al binnen was. De onzekerheid sloopt, maar we weten nog steeds niets. Hopelijk komt de uitslag morgen ochtend. De operatie (om Coco te steriliseren) staat voor morgen half 9 gepland. Walter (de d'arts) en ik zullen afhankelijk van de uitslag morgen besluiten of dit door kan gaan.


...En toen kwam vanmiddag het verschrikkelijke nieuws dat Nicky (Youandi Last Minute) bij de dierenarts aan het infuus ligt. Haar nieren functioneren niet meer. De prognose is slecht. Ik zit te janken, en weet hoe machteloos Jacqueline zich voelt.

Soms lijkt het wel of alles tegelijk komt, en zorgen die geweldige lieve boppers die hier ooit geboren zijn en de levens opfleuren van al die leuke mensen ervoor dat we ook heel veel verdriet hebben.

vrijdag 7 september 2007

Dierenarts bezoek

Wat een drukke dag....
Vanmiddag is Muffin weer bij haar vriend geweest, en is ze voor de 2e keer gedekt. Daarna moesten we direct doorrijden want we moesten vandaag naar Walter voor de laatste enting van Chanel en Vincent.
In de wachtkamer kwamen we een Engelse Bulldog tegen die volgens Chanel wel heel rare geluiden maakte. Vincent bekeek het eerst van een afstandje, en ging de Bull uiteindelijk maar van dichtbij besnuffelen en toekwispelen. Chanel vond het maar niks en heeft hem van een afstandje toegeblaft. Haha wat een held! :=)

Uiteraard zijn ze van top tot teen onderzocht en gewogen; Vincent weegt 13kg en Chanel 11,5. keurig hoor! ...en ze zijn kerngezond bevonden!

Minder leuk is de knobbel in Coco's hals. Ze heeft er een bult zitten die niet definieerbaar is. Er is een biopt genomen en we zullen volgende week de uitslag krijgen. Gelukkig maakt ze een fitte indruk, eet ze goed en speelt veel met haar kids en de andere honden. Toch blijft het spannend en hopen we dat de uitslag snel komt en dat er niets ernstigs aan de hand is.

dinsdag 4 september 2007

vakantie in Zweden


Nu alweer bijna 4 weken terug, was het een drukte om alle honden naar de loge adressen te brengen, en alles klaar te maken voor het vertrek naar Scandinavie. De weersvoorspellingen waren prima; beter dan hier!
Ik had besloten om Emily mee te nemen. De laatste weken ging ze hard achteruit, en ik wilde niet dat ze zich gestresst zou voelen, of dat ik Nanda met een 'terminale hond' op moest zadelen. Dus, in overleg met Walter (mijn D'arts) ging Emily mee. Het gezelschap bestondverder uit Shanti (die ook op 4 shows was ingeschreven) Coco en Muffin.

We zijn gestart op vrijdag, en onze eerste camping stop was in Nyborg, Denemarken. Bij Emily viel het kwartje direct! Ze rook de zee, liet zich van 7 treden af storten om naar het strand te komen, en dook de zee in! Na van mijn eerst schrik bekomen te zijn, heb ik er vreselijk om gelachen. De golven duwden haar wankele achterhand omver, en daar lag ze in de zee! Voor Emily geen probleem, want die keek me met een gelukzalige blik aan en gaf duidelijk aan dat ik haar maar moest komen optillen. Nadat ik haar uit de zee had getild, dook ze er direct wéér in! Nou ja, toen mocht ze even blijven zitten zodat ik eerst een foto van haar kon maken :-)

De volgende dag zijn we doorgereden naar Lene en Hasse die wonen tegen de Noorse grens aan. Na een geweldige ontvangst, zijn we de volgende dag gezamenlijk naar de show in Oslo gereden, waar Shanti beste van het ras werd. Met deze overwinning (CAC, CACIB, BOB en Crufts qualificatie) mag ze zichzelf nu Noors kampioen noemen. (dit kan omdat ze al Deens kampioen was) Uiteraard hebben we bij Lene en Hasse thuis de champagne laten knallen, en hebben we nog enkele dagen met elkaar opgetrokken.
Eind van de week moest ik verder, omdat ik 2 shows in oost Zweden had ingeschreven; ook hier weer enkele (Euro-OES-) bekenden, waarmee we 2 leuke shows hebben gehad. Shanti won de eerste dag het CAC en werd beste teef, waardoor ze nu ook Zweeds kampioen is. Doordat ze nu 3 scandinavische land-titels heeft, kan ze zich met trots ook Nordic Champion noemen.
De 2e dag mocht ze in de kampioensklasse uitkomen, en werd ze weer beste teef. De mooie Aragorn (Ch. Dizzny's the Account of Isoldor) bleek echt te sterk voor mijn Prutske, en we hebben er samen hard om gelachen dat Shanti 2x in Aragorn past!

Ook de dagen erna hebben we door Zweden heen getrokken; het land van Pippi Langkous bezocht, en schitterende wandelingen gemaakt. En toen kwam de grote uitdaging om Shanti weer schoon te krijgen, want de Club specialty was op zaterdag. Met toestemming van de camping houder, mocht ik haar wassen onder de mensen douche en zo kon ze blinkend schoon in Söderköping opduiken. Er waren 47 OES ingeschreven, waarvan 10 teven in de kampioensklasse. Pfff, daar stond ik dan met mijn "Prutske". Shanti won de kampioensklasse, en werd even later ook beste teef! Wat een applaus, wat een gejuich en wat een hoop prijzen! Even daarna moest ze het opnemen tegen de broer van Aragorn, die 'smorgens beste reu was geworden. Hij is nog wat massiever dan zijn broer! Ondanks dat de keurmeester helemaal verliefd was op Shanti en haar "topkwaliteit van het puntje haar neus, tot het tipje van haar staart' noemde. Was de reu van 4,5 jaar gewoon verder af en mooier. Daar kon ik me best in vinden.

Mijn dag,of beter: mijn vakantie kan niet meer stuk. Op 'cloud nine' zijn we rustig (in 2 dagen) weer naar huis gereden; we hebben er in totaal 4500km opzitten :-)

Emily heeft deze 2 weken laten zien wat een vakantie kan doen met een oud ingedut lichaam, en loopt weer beter dan de afgelopen maanden. We hebben allemaal ontzettend genoten maar zijn ook wel weer heel blij om weer thuis te zijn bij alle andere boppers. Shanti heeft 3 titels extra achter haar naam staan, Coco kon heerlijk bijkomen (en afkicken) van de puppie zorg en Muffin heeft weer heerlijk'kilometers gemaakt' in de wildernis. Foto's van de vakantie staan op de website; onder "nieuws"