maandag 28 juni 2010

Wandelen & World Dogshow

Vorige week was het weer zover; we gingen weer met de hele familie wandelen. Vorige keer waren we in Limburg, en deze keer zouden we wat noordelijker afspreken. Helen wist een leuke locatie vlakbij Apeldoorn, en de enige datum die een beetje in te passen was.. bleek vaderdag te zijn. Voor sommige mensen een probleempje wegens familie verplichtingen, voor anderen een mooi excuus om wat leuks te gaan doen :-)
Er waren 16 honden met hun gezinnen en wat was het leuk om 5 pups uit het toetjes nest weer bij elkaar te zien! Ze zochten elkaar ook direct op, en renden in kolonne door de heide. Geweldig, wat een feest!
Van het Fransozen nest was alleen Mumble van de partij. Tja, als 3 pups in een ver buitenland wonen, 3 anderen door ziekte of vakantie verhinderd zijn.... Maar het hele Coco Chanel nest was compleet. Leuk om deze 4 weer bij elkaar te hebben! We hadden visite van onze ingeburgerde allochtoon Nanu (witte herder) en natuurlijk waren Doughnut en Bubbles ook van de partij ookal zijn ze hier niet geboren. Diesel liet zien dat hij de weg wel weet in het hondenbos, en met de invasie achter hem aan was "het bos van ons" ;-)
Pooh liet meteen zien dat ze wel gewent is aan wat meer honden bij elkaar en was in tegenstelling tot haar broertjes en zusjes niet onder de indruk van zoveel gekheid bij elkaar. Overigens wende het erg snel voor al het kleine grut, en was ook dit verschil snel verdwenen. Toen we ergens midden op de heide een picknick tafel zagen, stond Pooh er natuurlijk direct bovenop... zonder zich iets aan te trekken van de mensen die er aan zaten te picknicken! vrolijk stond ze met haar staart te wapperen.... de mensen waren stomverbaast en snapten niet zo goed wat hen overkwam. Voordat ik uitgelachen was en haar kon corrigeren -of dat die mensen aan de tafel haar weg konden duwen- was ons klein spook alweer van de tafel af om achter de rest aan te rennen. Hilariteit alom.
Naderhand op het terras nog samen wat gedronken, en voor mij nog een extra kans om wat bij te kletsen met de diverse mensen. Het nadeel van zo'n grote groep is dat ik nu nog het gevoel heb niet iedereen gesproken te hebben... Jakob heeft een filmpje van de wandeling gemaakt, wat te zien is bij de 'nieuws site'.

Op dinsdag was het dan tijd om Vincent en Pooh te wassen, de camper in te pakken en ons klaar te maken voor de World Dogshow in Denemarken. De zaterdag ervoor was er iemand vol in de achterkant van de camper gereden terwijl ik voor het stoplicht stond... maar na een spoedreparatie bij de dealer met voldoende ducktape en nieuwe verlichting konden we er toch mee rijden. (Pfffff...dat was een opluchting, maar nu nog afwachten hoe de verdere schade afhandeling gaat verlopen...)
We stonden in Denemarken op het zg "dog camp". Dit was een speciaal gecreëerde camping voor 1200(!!!) campers, voorzien van keurig sanitair en zelfs een kleine supermarkt. We stonden met diverse OES eigenaren bij elkaar, en de Deense overbuurvrouw met Duitse Doggen bleek zo gezellig dat we woensdag avond 6 nationaliteiten aan tafel hadden tijdens het asperge/zalm diner. De champagne vloeide rijkelijk... want we hebben altijd wel wat te vieren! (..)
Donderdag was het de showdag, en het was prima georganiseerd. Van de 55 ingeschreven OES werden mooie winaars gekozen. Vincent zette zijn beste beentje voor, maar stond in zijn klasse helaas niet bij de eerste 4. Zijn dochter Cheyenne stond in de open klas en werd met haar 19 maanden 2e achter een mooie teef van 4 jaar oud; een hele mooie prestatie! Vincent's dochter Poppy won de jeugdklasse, en mag zich Junior World Winner 2010 noemen!!! Helaas liep Kerne mank (had zich smorgens verstapt) en kreeg daardoor een ZG.  Pooh mag zich beste puppy noemen, en moest smiddags nog de main ring in.
Voor mij was het pure fun om haar in de puppy klas te showen, en kon ze mooi wat ervaring opdoen. Onze raskeurmeester vond het super leuk om haar te keuren en we genoten er allemaal van (zie ook foto bij shownieuws) In de main ring ging het wat anders.... wat ik als leuke ervaring zag, zien anderen toch wat serieuzer.... ik zag handlers die tijdens de voorkeuring pups zeker 20 tot 30 minuten dwongen om in stand te blijven staan... NB we hebben het hier over hondjes tussen de 6 en 9 maanden oud!
Pooh deed haar uiterste best en liet zich van haar beste kant zien. Als ik haar liet ontspannen, en wat met haar knuffelde tijdens het lange wachten moest ik opletten want de Mudi-pup die voor ons stond hapte naar haar. De Anatolische berghond (een 50-kilo pupje..) achter ons stond continue te grommen... de Shelti iets verderop wilde even komen snuffelen maar werd direct gecorrigeerd door zijn handler....
Uiteindelijk mochten we met veel muziek, spotlights en applaus één voor één de grote ring over het knalrode tapijt lopen. Mijn Pooh deed het als een echte kampioen en ze genoot van al dit spectakel!!! Ze liep netjes en liet zich niet van de wijs brengen van de spotlights, de muziek en het gejoel van onze fans die op de tribune zaten. Wat ben ik trots op mijn ukkepuk!!! Van de 50 pups werden we niet uitgeselecteerd bij de beste 3, maar dat geeft niks. Ze is mijn kleine kanjer.
We hebben tot laat in de avond alle successen gevierd. Alle exposanten hadden iets te eten of te drinken vanuit hun land meegenomen. Zo hebben we ons multi cultureel tapas buffet gemaakt en gefeest totdat het licht uit werd gedaan door de huismeester van de hal :-)
De volgende ochtend nog geshopt bij alle stands:  een groot speelgoed beest voor Pooh gekocht, en een nieuwe lichtgewicht bench in hippe kleurtjes. Vrijdag avond héél laat waren we weer thuis. Moe, voldaan en terugkijkend naar één van de leukste shows dit jaar. Nu aftellen naar de vakantie. Over 3 weken gaan we met alle boppers naar Croatie, en zal Shanti weer de ring in mogen. Ik kijk er nu al naar uit!! 

woensdag 9 juni 2010

Om op te vreten...

ik kreeg laatst een leuke mail van Anita, trotse eigenaar van Joe. Joe is nu 12 maanden oud, en een kind van Vincent en Shanti... ze schreef me; "Joe is een geweldige hond, lijkt zo op zijn vader... Echt een stuk! Net als de salon tafel..... ook stuk"


Tja, die lieve schattige pups hebben af en toe van die buien.... dat niks meer veilig is. Ik vond nog steeds dat mijn Pooh het zo voorbeeldig doet. Ze is leuk stout en ondeugend. Ja, als ze samen met Vincent aan een knuffelbeest gaat hangen.... dan leeft het knuffelbeest over het algemeen niet zo lang meer. Maar verder? Verder is zooooo lief.... jaja. Het begon al met die gaskabel....


Inmiddels is het een sport wie er het snelste bij de brievenbus is, want folders en weekblaadjes zijn erg leuk, en kunnen in duizend snippers door het hele huis verspreid worden. (de post is geen issue, die raap ik meteen op als ik thuis kom, nog voordat Pooh in de gang is geweest) Laatst had ze ook een kartonnen doos  gevonden; wat een lol! de héle kamer lag vol met stukjes karton. Allemaal nog niet zo erg, maar als je je bedenkt dat ik alles weer op mag ruimen, dan wordt het opeens een stuk minder grappig. Ik ben natuurlijk te lui om 1000 keer te bukken, dus met de wekelijkse schoonmaak pak ik gewoon de stofzuiger. Dat kreng slikt natuurlijk geen karton, en gevolg is dat ik een kwartier sta te klooien om de stofzuiger te ontstoppen..
Pooh mocht afgelopen week even meerijden met de auto (vind ze helemaal niks aan, de camper is leuk maar de auto helemaal niet) oh wat was ze lief achterin.... bij het uitstappen bleek er een folder in te hebben gelegen. "hebben gelegen" ja, voltooid verleden tijd.. De folder 'was niet meer'.... in plaats daarvan is de hele achterbak nu bekleed met witte snippers. Ook dat moet eerdaags dus maar weer opgeruimd worden.


Gelukkig liggen mijn honden bij mijn afwezigheid veilig in een kennel, dus mijn huisraad is veilig. Toch?
Na 5 jaar intensief Bopper gebruik heeft mijn Ikea bank het toch wel redelijk begeven en is hij echt aan vervanging toe. Op zo'n avond dat ik me dat realiseer en de kamer eens rondkijk (tja, alles is nu vijf en een half jaar oud...) bedenk ik me wat ik dan nog meer zou willen vervangen. Die vraag is snel beantwoord; ik wil niet van alles vervangen... nee ik moet waarschijnlijk eerdaags van alles gaan vervangen.
In mijn bijzijn (wanneer? hoe heeft ze dat gedaan?) heeft Pooh bijna alle rieten stoelen aangevreten! De fauteuil is aan de achterkant 2 cm ingekort. En alle eetkamer stoelen hebben kartelrandjes gekregen.
Tja, kan ik daar boos om worden? Ik vraag me alleen maar af wannéér ze dat dan gedaan heeft? Ze is immers nooit in huis als ik er zelf niet bij ben. En laten we eerlijk zijn.... Shanti, Vincent en Chanel zijn eerder al opgegoeid in dit huis... maar nooit wat gesloopt. Oke, op wat kleinigheidjes na. Ik herinner me Vincent nog wel met de gestolen flessen body lotion, de 100 wattenstaafjes op het gras, en de volle coca cola flessen die door een klein bijtgaatje een cola-spuit-fontein veroorzaakten...  Of Chanel die mijn crocs eeen creatief uiterlijk gaf. Maar sinds Balou anno 1990 mijn leaderlook bank verscheurde heb ik weing vandalistjes meer in huis gehad.
Nou ja, we gaan dus wat sneller op zoek naar een ander interieur, maar laat het kleine spook eerst nog maar even opgroeien. Dan hebben we een vers interieur voor de volgende family pup in de toekomst.
Pooh is lief, en ik ben blij dat ze sinds een paar weken eindelijk fatsoenlijk eet. We zitten nu helemaal in ons ritme, en we kennen elkaars gebruiksaanwijzing. Pooh eet in de keuken (niet in de kennel) terwijl ik koffie zet en loop te rommelen. Ze groeit lekker en is een droom van een hondje. Een pup om op te vreten :-)

donderdag 3 juni 2010

Fluffy Puppies

We zijn onlangs naar de Euro OES geweest. Elk jaar wordt dit groots evenement in een ander land georganiseerd, en dan treffen +/- 150 OES en baasjes elkaar voor de show en een hoop gezelligheid. Ik ga er graag naartoe om al mijn internationale vrienden weer te zien en bij te kletsen, en natuurlijk honden zien en te laten zien! Winnen zou leuk zijn, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat Vincent door zijn jonge leeftijd en de -overwonnen- vachtmijt die een grote aanslag op zijn vacht heeft gemaakt, nu écht niet de 'toppers' van Europa aankan. 
Er waren ook 4 kinderen van Shanti en Vincent ingeschreven, en nog eens 2 kinderen van Vincent uit andere combinaties. Pooh mocht haar show debuut maken, ook met een kaalgevreten koppie door de -inmiddels overwonnen- vachtmijt. Voor haar is het meer een training, en over haar constructie  & gangwerk valt niet te twisten.
De hele show werd een klein 'drama'... ik kan prima tegen mijn verlies als er mooie honden staan. Maar...
Vincent kreeg een ZG. De eerste in zijn leven! Je kan je afvragen: ligt dit aan de hond, hadden ál andere keurmeesters die hem met kampioenschappen beoordeelden het zo mis, of heeft deze ene keurmeester gelijk?
De jonge honden werden door een andere keurmeester gekeurd;
Pooh werd amper bekeken, en de "fluffy puppies" mochten plaatsnemen achter de bordjes. Gelukkig weet ik dat de bouw niet meer veranderd, en dat mijn Poohtje die vacht over enkele maanden ook heeft... (we'll be back) ;-) 
De jeugdklasse (daar stonden dus 4 Youandi boppers in) werd een slagveld. Van de 17 honden, slechts 4 een uitmuntund. Bij de jeugd-teven regende het zelfs G resulaten. Ook voor 2 van mijn meiden. Ook hier, werden slechts de 'fluffy youngsters' eruitgepikt. Honden die nog aan het vachtwisselen waren, kregen een ZG met de opmerking 'coat needs to clear'.... zou deze keurmeester niet begrijpen dat dit een normaal stadium is voor een hond van 12 maanden? Moet dit echt een ZG waard zijn?
Wanneer een jonge dame niet netjes liep, werd het beoordeeld met een G "not steady on the move"...
Oke, het is allemaal de subjectieve mening van deze keurmeester.... Maar voor mij reden om weer een keurmeester op mijn 'zwarte lijst' te plaatsen. Ookal keurt ze nog ooit zo'n groot evenement... nee, mijn honden hoeft ze niet meer aan te raken.
Wat ik zo jammer vind, is dat er mensen 1600km hebben gereden, en vervolgens met een grote desillusie naar huis gaan. Winnen ze normaal de JCAC's en zelfs "Best Junior in Show" over grote concurentie.... nee, nu moeten ze met een G weer 1600 km naar huis rijden. Komen deze mensen nog ooit weer zover gereden om deel te nemen aan dit spectaculaire evenement?

Het mocht de pret niet drukken het weekend was super gezellig onderling. En Marlie won met Cheyenne (dochter van Vincent) de inermediate klasse en versloeg vervolgens bijna alle open- en kampioen klasse teven... met haar amper 18 maanden werd ze 4e beste teef van de hele show. Wow.... wat een prestatie!! Cheyenne laat hiermee ook zien dat je geen 'fluffy puppy' hoeft te zijn om een schitterende dame te worden. Stonden vorig jaar nog diverse mensen met een frons naar Cheyenne in de puppyklas te kijken... nu was iedereen sprakeloos toen ze deze mooie meid weer zagen!
Het gaat om bouw en gangwerk. Dat heb je of dat heb je niet... sommige pups (zoals de meeste Youandi kids) zijn nou eenmaal net lelijke eendjes...maar dat worden de mooiste zwanen!

Cheynenne, we zijn super trots op je! En ik weet zeker dat Corinna, Mumble, Pastou, Kerne, Kyona en Pooh volgend jaar ook iedereen gaan verbazen. Time is on our side ;-)