zondag 14 augustus 2011

Op een bewolkte dag...

Volgens de kalender is het zomer, maar als we naar buiten kijken geloven we daar maar weinig van. Wat kan je nou doen om toch een beetje vrolijk te worden.... laten we maar eens een lang gekoesterde wens uit laten komen. Ik wil al jaren een 'speelhuis' voor mijn boppers. Ik had al eens op Marktplaats gekeken, maar die prijzen zijn niet lollig. Tevens denk ik niet dat mijn malloten veel met een schommel zullen doen of stijle laddertjes kunnen waarderen. Dus, uiteindelijk maar bedacht dat ik zelf een maatwerk speelhuis zou gaan maken voor ze.
Dat plan bestond dus al een tijdje, maar zeker ook door de pijn in mijn handen werd het idee op de lange baan geschoven. Mede door het huidige weer en de rust die ik mijn handen de laatste tijd gaf, kon ik vol goede moed afgelopen donderdag maar eens serieus ben gaan schetsen.
Vervolgens met Shanti naar de Gamma. Tja, madam moest zonodig mee en zat daarna dus klem op de achterbank in de nieuwe Megane tussen de palen en de planken.
Thuisgekomen werd de aankoop geïnspecteerd door de anderen, en al snel waren we 4 gaten aan het boren midden in het gras om de palen 60cm diep de grond in te kunnen verankeren. Met enkele zwarte dropneuzen vol zand -die van dichtbij mee keken of het wel goed ging- stonden de palen al snel en kon het zagen beginnen.
Nu dan toch maar wat meer afstand gevraagd aan de supervisor's aangezien ik geen neuzen bij de decoupeerzaag wil hebben. Elke balk en plank werd uitvoerig geinspecteerd en onder grote belangstelling vastgeschroefd. Alles wat te testen was, werd getest door Pooh.
Het eerste niveau wat ik op 1 meter monteerde werd dan ook direct door Pooh in gebruik genomen. Hup erop, lekker zitten en rond kijken. Hup eraf, rondje rennen en hopla er weer bovenop. Ik weet niet wie van ons 2 de grootste glimlach had... Pooh of ik.
Het 2e niveau kon gemonteerd worden en was direct een mooie plek voor Vincent. Bij het vastzetten van de extra planken moest ik hem meermaals vragen of ik er even bij mocht.... of dat hij zijn staart ook vast geschroefd wilde hebben?
Tussen de bedrijven door moest ik mijn handen regelmatig wat rust gunnen. Dus surfde ik over marktplaats om een glijbaan te zoeken terwijl Vincent, Chanel en Pooh al niet meer bij hun kasteel weg te krijgen waren.
Het zagen en schroeven werd ergonomisch verantwoord door wat schilderwerk afgewisseld. Pooh vond dat maar saai, maar lag wel steeds aan mijn voeten terwijl ik de dakplaten keurig rood schilderde...met alle risico's vandien, en het gevolg dat Pooh nu wat rode lokken heeft.
Elke extra fase werd getest, en zelfs het bereiken van het hoogste punt van ons bouwsel konden we vieren met de vlag in de top. En Pooh was erbij. Uiteraard.
De dakplaten lagen te drogen, het bod van 10 euro op de glijbaan werd geaccepteerd, de laatste planken vast gezet, de glijbaan 2 dorpen verderop opgehaald (nee, nu maar geen dames mee laten rijden) en vanmorgen konden we ons kasteel dan officieel openen.
Ik lach de hele dag... ik schater het uit om Pooh die maar geen genoeg kan krijgen van het op- en afspringen, via de glijbaan naar beneden stormt en weer omhaag klautert. Vincent die wat minder behendig is, maar zeker niet onder doet in zijn gekke streken en Chanel die probeert om Pooh te snel af te zijn door de zij ingang te nemen en onderlangs toch omhoog klimt....
Hoeveel lol kan je hebben met een klimtoren. Ons kasteel.