vrijdag 23 oktober 2009

Bank-hangen in sofa-coma voor gevorderden

Afgelopen week liep wat anders dan gepland. Mijn time-out kwam net te laat, of toch op tijd en heeft me behoedt van totale ramp spoed.. wie zal het zeggen? In elk geval vlogen zondag avond de mexicaanse bacillen me naar de strot, en lag ik gedrogeerd met een dosis hoestdrank plat op de bank. De honden vonden dit erg gezellig, en had ik een dekbed op de bank gelegd om mijn koorts rillingen te beperken... Jammer dan, er lagen 3 of 4 honden boven op, en ik lag ernaast. Wat hadden ze het goed zo, en wat hadden ze het naar hun zin. Helaas werd naar mijn mening niet gevraagd.
Maandag dus maar wat collega's ingeseind dat ik niet naar Eindhoven en Den Bosch zou komen, maar dat ik smiddag's wel wat mail weg zou werken. Dit lukte ook wel, tot een uur of 3 waarna ik maar weer op de bank ben neergestort.. met de honden.
Ook loge-hond Riitta (dochter van Bo-Ghy) toonde al haar Youandi genen, en vond het nu toch echt haar beurt om een prominente plaats op de bank in te nemen bij mij.
Even later maakte ze wel plaats voor half-zusje Shanti, die op identieke wijze op de bank stapt, positie bepaald, zich om laat vallen en vier voeten in de lucht uitstrekt onder begeleiding van een diepe zucht. Hoezo aangeleerd gedrag....? ..dit zijn genetisch bepaalde idote gedragingen... en dat is allemaal papa Bo-Ghy zijn schuld. :-)
Vincent doet het minder subtiel; ook al lig ik al op de bank, ookal ligt Shanti daarnaast, voor hem is dit geen belemmering om op de bank te stappen, en zich met zijn volle 45 kilo om te laten vallen en zo in een innige knuffel met mij te belanden. 'Typisch geval van jammer' dat Shanti daar al lag.... die wurmt zich daar maar onderuit en kiest inderdaad eieren voor haar geld.
En ik lag daar -met bonkend hoofd, hoestend en proestend van de lach en de mexicaanse bacillen- ook nog ergens tussen...
Na anderhave dag was het wel weer gedaan met de rust en was ik voldoende bijgetankt om weer op locatie aan het werk te gaan. Tot grote spijt van de honden die het zo gezellig vonden met mij thuis en op de bank.

Aangezien ik nog steeds mijn rotzooi niet opruim, slingerde na deze 2 dagen thuis in pyjama, fleece-trui en pantoffels nog wel het een en ander rond. Terwijl ik gisteravond wat achterstallig werk zag weg te werken achter de laptop, hoorde ik een hond kauwen/kluiven...
"who the ff... is daar aan het kluiven?
Vince, wat heb je daar? Laat eens los.... NU los! Oh, dank je... dat is mijn pantoffel. Waar is dan de andere?"

een meter verderop ligt Chanel mij met haar meest onweerstaanbare blik aan te kijken, en lijkt het liefste en onschuldigste meisje van de hele wereld... yeah, right. Niet te vertrouwen dus.
"Chanel, wat heb jij daar... wat ligt er onder jouw poten?.. sta eens op... jaja... geef die maar hier. Dank je, groooote meid!"
Dat was dus de andere pantoffel. Gelukkig heb ik weer een symetrisch paar... want ze zijn synchroon aangevreten door broer en zus.

Dan kan ik hier natuurlijk nog melden dat onze Pien afgelopen week voor de echo is geweest, en helemaal vol met puppies zit!!! Het liefdespel tussen haar en Doughnut was al een sprookje, maar dat we nu een buik vol pups zien is natuurlijk helemaal te gek. Eind November zal het kroost geboren worden en hopen we op net zo'n leuk nest als eerder dit jaar. Met zulke ouders, moet dat vast wel gaan lukken. Ik doe nog wel ff rustig aan de komende weken, en dan kunnen we over 5 weken er weer vollop tegenaan in de kraamtijd!

zaterdag 17 oktober 2009

Time out

Gisteravond kwam onvermijdelijk de man met de hamer voorbij... Ik zal eraan moeten geloven, ik neem ff een time out.

De vakantie, die weer veel te veel kilometers in beslag had genomen, was nog maar net voorbij of ik scheurde alweer door Nederland om hondjes bij de beste van de beste logeer adressen te mogen brengen. Met name de oudjes verdienen wat extra zorg en aandacht, en dan is alleen het beste goed genoeg! Vervolgens op reis naar de World Dogshow 2009 in Bratislava (Slowakije). De trip was beregezellig, maar helaas zonder successen voor zowel Chanel als voor onze reisgenootjes Monique met Whisper de sheltie. We hebben idiote dingen meegemaakt, die in de categorie "niet leuk om mee te maken, wel leuk om na te vertellen" vallen. Wat dacht je van een 60% uplift op de hotelkamer, omdat je voor de hondenshow komt? Dat er hele andere bedragen op de reservering staan maakt niets uit; "take it, or leave it" was het excuus. Tja, daar sta je dan in verweggistan... 21.000 honden/bezoekers in 1 stad, en natuurlijk geen enkele kans om een ander hotel te vinden. Dus er zit niets anders op. Of wat dacht je van het restaurant waar ze maar niet snappen dat als er 2 mensen soep bestellen, er ook 2 kommen soep gebracht moeten worden? En als er dan na 2 uur wachten uiteindelijk 1 steak wordt geserveerd, en er geen 2e meer nageleverd kan worden "omdat de kok al naar huis is".... tja, dan is na een lange hectische dag de maat vol voor ons.
De show was zo'n chaos, daar raakt men niet over uitgepraat. Toppunt (of dieptepunt) was wel het feit dat de 'tent' waar we de 2e dag de national show hadden, nog niet af was, en dus geen zijwanden bevatte. resultaat: in harde wind en binnen waaiende regen staan te rillen van de kou en proberen de spullen en de honden droog te houden... Nee, Bratislava kan mij in de toekomst gestolen worden... dergelijke shows horen niet in mijn fun programma. Want ja, het moet nog altijd wel leuk zijn om te doen. Het is en blijft een hobby.
Tijdens de afgelopen werkweek moest ik mijn 2 dagen afwezigheid natuurlijk 3 dubbel inhalen, en zou ik vrijdag ook nog op de show in Dortmund aanwezig zijn.. Hectiek in het kwadraat dus. De show in Dortmund was wel gezellig, maar geen echte successen voor Vincent en Chanel. Ze zitten nu echt in zo'n leeftijd van vachtwisselen, en dat zie ik terug in de resultaten. Vandaag zouden we in een tent moeten showen; er werd al warme kleding aanbevolen. hmmm... klinkt niet echt lollig, en toen ik gisteravond uitgeput op de bank neerviel besloot ik maar eens een weekend time out te nemen.
Dit betekende dat ik vanmorgen dus toch naar mijn fotografie cursus kon, het dames bezoek voor Vincent vanmiddag kon komen (ipv 's avonds als we moe zijn na de show) en de rest van het weekend lekker rustig aan kan doen. Ook wel eens lekker.
Nu maar hopen dat die opkomende verkoudheid niet dooorzet, en dat de komende weken het werk wat rustiger wordt. Ook de shows gaan weer op een laag pitje. Laat de jongelui eerst maar eens wat verder op vacht komen. En ik hoef me echt niet te vervelen, want er komen nog genoeg leuke dingen aan om me mee te vermaken. Maar daarover hopelijk volgende week meer nieuws...

vrijdag 2 oktober 2009

mijn to-do lijstje

Gisteren realiseerde ik me dat het stilte voor de storm was...
Want vandaag moest ik werken, en dacht ik nog vroeg te kunnen stoppen na een meervoudig-fulltime werk week... het liep weer anders. Druk druk druk, en zojuist, nu net na de laatste meeting beloofde ik nog aan mijn manager dat ik op maandag 12 oktober weer fris-en-fruitig aanwezig zou zijn....
Nu ga ik dus Chanel wassen, en vanavond borstelen. Auto inpakken brood smeren, en ondertussen komt er nog bezoek om ff voer op te halen.
Morgen staan we op de show in Zwolle, dus om 5 uur loopt de wekker af.
Zondag alles voorbereiden, route plannen, hotel reserveringen uitprinten, en de auto nog ff schoonmaken voor volgende week. Om een uur of 4 hier vertrekken naar Apeldoorn om Muffin en Bo-Ghy weg te brengen, en daarna direct dooor naar Coevorden om Coco en Shanti weg te brengen.
Maandag werken, al afspraken en vergaderingen in de agenda van 9 uur tot half 7... en daar tussendoor natuurlijk nog wat mail en telefoon wegwerken.
Dinsdag wilde ik vrij nemen, maar mijn collega uit Zwitserland komt over, dus om 11 uur zal ik hem van utrecht CS afhalen... en om een uur of 5 kan ik Vincent en Babs in Oss brengen (uiteraard eerst langs huis om ze op te halen)
Eigenlijk heb ik 's avonds mijn cursus Frans, maar ik vrees dat ik die toch echt moet cancelen, want Chanel moet dan wel weer in bad en mijn koffertje moet worden ingepakt.
Woensdag ochtend samen met Monique en Shetlie Whisper naar Bratislava (1200km) waar we donderdag deelnemen aan de World Dogshow.
Vrijdag doen we ook mee aan de CAC show in Bratislava. We overnachten daarna 100km richting huis in Oostenrijk waarna we dus zaterdag avond thuiskomen.
Zondag alle honden (Oss, Apeldoorn, Coevorden) weer ophalen, en dus ja... hopelijk kan ik dan maandag weer fris en fruitig aan het werk.
Of dat gaat lukken??????

Soms denk ik wel eens dat 7 honden, een actieve show carriere voor de honden en een leuke job voor mij wel eens wat veel is.... of is het gewoon leuk?
Ja! Het is leuk, en ik verheug me op de komende week!!!