zondag 22 maart 2009

Voorjaar

Het voorjaar zet eindelijk door; de zon schijnt, aangenamere temperaturen, de deuren gaan weer open. De winterjassen van Bo-Ghy en Coco zijn uit, en de forsythia kleurt al geel. Nee, voor ons geen krokusjes of narcissen in de tuin. Ooit stonden die hier wel- geerft van de oude bewoners- maar dergelijke kwetsbare schoonheid overleefde de verbouwing en de boppers niet. Dus na 4 jaar is daar helaas weinig meer van over en kijken wij dus naar de Bopper-proof-forsythia die ons het voorjaar aankondigd. In ons oude huis stond het grasveld eind februari al vol met sneeuwklokjes; echte, wilde sterke sneeuwklokjes. Ze waren net onkruid: onverwoestbaar, en ons hele grasveld zag wit. Voor ons het teken dat het voorjaar kwam. Max leefde altijd op na de zware wintertijd, als de sneeuwklokjes in bloei stonden. Het laatste jaar lukte het hem net niet meer, en overleed hij begin Februari op bijna 12 jarige leeftijd. Voor mij zijn sneeuwklokjes dan ook altijd 'de groetjes van Max'

Nu Bo-Ghy en Coco hun winterjas uit hebben gedaan komen alle knobbeltjes en bultjes ook meteen weer in het vizier. Zeker bij Bo-Ghy merk ik nu dat hij afgevallen is, en bespiering aan het verliezen is. Hij is stram, en gedraagt zich als een oude man. De winter heeft hem geen goed gedaan. Hopelijk fleurt hij van de zonnestralen weer wat op, en gaan we over 2 maanden in volle glorie zijn 11e verjaardag vieren.
Coco is wel wat stram, maar hobbelt vrolijk mee. Loopt elke avond nog de trap op (oke, ik geef haar wel een 'kontje') en ze wandelt nog gezellig mee door het bos. Ze is wel weer blij met haar coupe teddybear. Vond ik het de vorige keer nog zo vreselijk om haar kort te zetten, nu was die emotionele drempel blijkbaar wat lager en is ze weer rap van haar dikke klitten-jas ontdaan. Deze keer zijn we er allebei blij mee, en zo blijven mijn handen ook redelijk gespaard.

woensdag 11 maart 2009

Invasion of the OES (part IV- the end)

Het is stil...





Het zijn er nog maar 6, en die slapen ook nog 's. Vanavond eten gegeven zonder hectiek, maar wel aan 6 boppers die -na 4 jaar vast ritueel- nu opeens wel door de tuindeuren naar buiten willen na het eten! ...want dat hebben we de hele week zo gedaan. (...)



Stil....
Ze waren wel blij om hun eigen baasjes weer te zien, en om in de camper weer mee naar huis te mogen. Het lijkt me leuk als ze nog eens terugkomen. Maar dan wel graag als er geen loopse teven zijn, en in een jaargetijde dat het wat minder nat is.


Het is echt heel stil hoor, met maar 6 honden in huis...........

maandag 9 maart 2009

Invasion of the OES (part III)

Het is rustig nu... alle 13 boppers hebben buitengespeeld zijn moe en hebben ergens in huis een plekje gezocht om uit te rusten. Ik hou me ook maar even gedeist; geen slapende honden wakker maken!
Een moment van rust is ook niet zo verkeerd want ik kom wel aan mijn beweging met die beestenboel, daar is geen sportschool voor nodig. 2x daags poep ruimen van 13 stuks, staat volgens mij wel gelijk aan een half uurtje crosstrainer? En het 13-honden-voeren-binnen-20-minuten toch wel aan een kwartiertje op de hometrainer!
En dan hebben we het nog niet over ontelbare keren trap op en af lopen om de wasmachine van steeds weer een nieuwe lading vetbedden te voorzien, de vloer in het hondenhuis dweilen, de ontelbare kilometers die ik door huis en tuin afleg met mijn gietertje om alle waterbakken maar weer aan te vullen, of de was-knip-en-scheer actie voor 5 boppers van afgelopen weekend, nog los van het feit dat Vincent en Chanel hun gewone wekelijkse borstel en was beurt ook niet hebben gemist.
Je zou denken dat ik daardoor gigantisch calorieen aan het verbranden ben, en dus al zeker enkele kilo's verloren moet hebben... Tja, was het het maar waar! Als dat zo was dan zouden ze nog wel een weekje extra mogen blijven.

Maar ik moet zeggen dat we allemaal steeds meer in het ritme komen en het gaat ons steeds makkelijker af. Het voorsorteren voor het eten, het vinden van de voerbak en het vinden van de eigen slaapplaats. Nog even en we weten niet meer beter! haha als het zo ver komt, dan wordt het de hoogste tijd dat iedereen weer naar zijn eigen huis gaat.. Maar we mogen nog even 2 dagen genieten van onze kluwe Bobveel




Helaas, het is me niet gelukt om ze allemaal tegelijk op 1 foto te krijgen...

zaterdag 7 maart 2009

Invasion of the OES (part II)

Na 2 dagen regen was het hier binnen niet meer te harden... 13 zeiknatte honden. Raam open om te ventileren, verwarming aan om het warm te krijgen en maar hopen dat de meute wil drogen. NOT dus. De honden hadden dikke pret, niks mis mee. Maar ik vond het gisteravond zorgelijk worden.
De oude honden worden zowel bij S&N als hier regelmatig kort gezet, en eerlijk gezegd wachten we op het voorjaar om de dikke wintervachten er snel af te gaan halen. Afgelopen week maakten we nog een geintje dat we een 'Bob-scheer-dag' zouden gaan plannen zodra de vorst over is.
Nu zag ik oude honden, met dikke vachten van 5 cm lang, die niet meer droog werden. Zoveel nattigheid in een huis krijg ik niet droog en warm. Koude natte oude lijven dus; Dit kon gevolgen gaan hebben voor de oudjes! Dus -lang leve de mobieltjes- naar de UK gebeld en gevraagd of ik hun oudjes ook kort mocht gaan zetten. Geen probleem vooor hen, graag zelfs!
Gisteravond al begonnen, en vanmorgen verder om de tondeuze te laten zoemen. Alle natte stinkende oude haren eraf, honden in bad en nu heb ik er alweer 4 kort en fris rondlopen! Zelf genieten ze er ook van. Vandaag scheen de zon gelukkig, dus deuren open, vetbedden gewassen, hondenhuis fris met Dethol dweilen... en maar roepen tegen de oudjes hoe mooooooooooi ze zijn!!!!

In de afgelopen dagen is het weeshuis-eet-ritueel=kwartje ook bij iedereen gevallen, hetgeen het leven wat makkelijker maakt. Je kan je voorstellen dat het om wat hectiek en logistieke uitdagingen vraagt als je 13 honden tegelijk eten wilt geven. Dus heb ik ervoor gekozen om het al in 2 ploegen te doen. Vandaag snapte de logees al op welke plek ze hun bak mogen verwachten, dus dat vergemakkelijkt het geheel al met 50%;
de eerste ploeg bestaat uit mijn honden + Saxofien, en daarna in ploeg 2 komt de rest. De eerste dagen had dat nogal wat voeten in de aarde, maar nu snapt iedereen wat de bedoeling is, dus behalve de groepen voor te sorteren gaat alles smoothly (ze lopen in een mix buiten te spelen, dus moeten we eerst voorsorteren naar de juiste eetploeg)
De 13 honden worden buiten in 2 groepen verdeeld (grasveld/speelplaats) Vince binnen appart ivm loopse dame.
- alle bakken voor mijn honden worden gevuld + 1 bak voor Saxofien
- Vince krijgt zijn bak, kennel sluiten
- mijn honden + Saxofien binnen, iedereen rent naar zijn eigen bak en 'fien naar de keuken om te eten.
- na het eten moet iedereen via de tuindeuren weer naar buiten (op grasveld) Vincent blijft zitten waar hij zit
- ondertussen alle overige bakken gevuld, en de achterdeur openen
- 6 honden stormen binnen, Sjaan springt rond. Jones naar de keuken begeleiden en bak geven, Xicko staat al in zijn kennel te wachten en krijgt zijn bak. Sjaan springt rond. Gina loopt naar de 3e kennel en krijgt haar bak, Sjaan springt nog steeds en krijgt nu haar bak in kennel 4. Veejee volgt me op de voet en weet al in welk hoekje van het hondehuis haar bak zal komen, net als Pebbles die me volgt tot haar bak in een ander hoekje voor haar wordt geplaatst.
- Vincent kan nu weer naar buiten op de speelplaats, gevolgt door de anderen die klaar zijn met eten.
pfffffffffffff Inge kan alle bakken opruimen, de invasie Bobveel heeft gegeten. Morgen ochtend weer hetzelfde ritueel, net als morgen avond, maandag ochtend etc...

Ondertussen mis ik Muffin. Kan je het voorstellen? 13 honden, en toch 1 missen? Vandaag zag ik dat de voetbal nog op de zelfde plaats naast de achterdeur ligt als waar zij hem vorige week heeft achtergelaten.... ik wordt peerfect op de hoogte gehouden over haar wel en wee, en ze schijnt ons allerminst te missen. Dat doet me goed, en dat geeft wat troost. Over 5 weken is ze weer thuis en gaat ze weer mee naar de Cote D'azur, samen door de bergen en over het strand lopen. Da's een mooi vooruitzicht.

donderdag 5 maart 2009

Invasion of the OES (part I)

1,2,3...12,13... ja, we zijn compleet. Ik ben de hele dag aan het tellen! Neuzen tellen welteverstaan. Met de invasie van 13, heb ik geen overzicht! En om zeker te zijn dat iedereen binnen is, eten krijgt of een slaapplaats heeft, zit er niets anders op dan tellen.
13.. best veel eigenlijk! 4 reuen, 9 teven. Waarvan 1 zwangere dame (hopen we tenminste) en 1 loopse dame. 2 heren die geen interesse meer hebben gezien de leeftijd en/of het feit dat ze 'geholpen zijn', en 2 jonge kerels die wel weten wat ze met zo'n leuke dame kunnen doen ;-)
Ik heb dus 2 groepen samengesteld: 1 met de loopse dame, de zwangere, oude mannen en wat bejaarde meiden. De andere is voor het jonge grut met overvloed aan energie en/of hormonen. Prima geregeld.

Alle boppers hebben 'roomies' (lees: roemies, oftewel kennelmaatjes) met 5 kennels voor de nacht moeten we nu eenmaal delen. Jones heeft zijn bench, zodat hij met zijn seniele ouwe koppie de weg niet kwijt kan raken. Een warm plekje, voor de radiator waar hij bijna niet weg te krijgen is! Bo-Ghy deelt zijn plek met 2 meiden, Muffin's leegstaande kennel is nu ook weer druk bezet. Shanti heeft haar kennel afgestaan aan de logees door boven bij mij te slapen, Babs en Xicko zijn dikke maatjes op 1 kussen... ik lach me rot.

Ja, het is druk... en ook mijn hondenhuis is erg vol nu. Godzijdank heb ik mijn hondenhuis om de drukte, de hormonen en de natte poten een klein beetje over het huis te verdelen! Maar het is leuk.... echt leuk.
Stel je het maar voor als een dorpskroeg; het is wel leuk als het rustig is.... maar hoe drukker het is, hoe gezelliger het wordt! En da's hier nou ook het geval!

alleen een beetje jammer dat het vanavond nou toch ging regenen.....

woensdag 4 maart 2009

Stilte voor de storm...?

Na alle pogingen in de afgelopen tijd om pups op de wereld te krijgen, zijn we het 'desperate' niveau genaderd... na de ervaren reu, de medische poespas tot en met de wiggelroede loper toe konden we nog maar 1 ding doen: de alfa teef uit huis plaatsen. Het klinkt vreemd (ja, ook voor mij) maar mijn honden leven nu eenmaal anders dan de gemiddelde huishond en rangorde is bij ons erg belangrijk. Alleen de alfa teef mag pups krijgen in een roedel.... en dat was Raggles met als kroonprinses haar dochter Muffin. De laatste poging tot pups deden we toen ouwe Freggle er nog was, dus in principe zou de hele theorie op kunnen gaan (in tegensteling tot wat de Wiggelroedemeneer ons kon vertellen, doch wel kon factureren)
Met pijn in mijn hart dus een wens van Helen in vervulling laten gaan: Muffin zou 'n tijdje bij Diesel gaan logeren. Vorige week begonnen de loopsheden, en begon Muffin zich direct als een heks te gedragen. Niet alleen tegen de loopse dame, maar ook tegen Vincent als hij zijn kalverliefde aan zijn meisje toonde... Na een dag of wat Muffin op haar donder te hebben gegeven wegens kattekop- en heksen gedrag, heb ik haar naar haar logeer adres gebracht. Dit viel me toch minder zwaar dan verwacht; ik weet hoe ze in de watten zal worden gelegd, en verwend zal worden met extra aandacht en lange wandelingen.
Bij thuiskomst viel het meteen op dat er een vreemde rust heerst... Niemand die de bal gaat halen, niemand die de boel ophitst om 'tikkie met verlos' te doen, 's avonds de bank in beslag neemt of.. nou ja, ga zo maar door. Ik mis mijn Muffin. Heel erg. Stilte... heel vreemd.
Ondertussen zie ik wel meteen dat Shanti haar zusjes laat zien hoe groot en dominant ze kan zijn! Babs -altijd het hoogste woord als we naar buiten gaan- wordt direct de mond gesnoerd, en Chanel mag niet meer spelen want die moet maar op haar rug gaan liggen om zich onderdanig over te geven. Alles blijft wel binnen de aanvaardbare perken, dus laat de roedel zich maar rustig her-formeren.... en ondertussen maar hopen dat het uiteindelijk het gewenste resultaat zal gaan opleveren: Pups!

Het zal met die stilte overigens wel snel over zijn, want vanavond krijgen we logees. Niet 2 of 3... nee: 7! In een moment van verstandsverbijstering (haha) heb ik besloten om niet naar Crufts te gaan. Ja, wel ingeschreven maar toch uiteindelijk de keuze gemaaktom thuis te blijven. Soms moet dat nu eenmaal. De hectiek die een Crufts-reis met zich meebrengt, en de wetenschap dat Shanti rond die dagen loops zou zijn was eigenlijk al genoeg reden om niet te gaan. Daarnaast wil ik in Maart naar de show in Luxemburg, en ik wil de shows aan de mediteranee weer gaan doen in April: Monaco(MC) Frejus (Fr) en SanRemo (It) met een paar dagen vakantie er tussenin. We blijven nu dus maar eens thuis en de honden van Sjaak & Nelleke komen hier logeren, zodat zij wel kunnen gaan. Volgend jaar zijn we er vast en zeker weer bij... maar nu liggen onze prioriteiten gewoon ff ergens anders.
Nu maar hopen dat het een beetje goed weer blijft in de komende dagen; 13 bobtails en rotweer..... daar ga ik anders vast niet vrolijk van worden!