Vrijheid....blijheid....

Onze eerste vakantie in de Boppermobiel zit erop; in 1 woord samengevat: Super! ..Om toch wat meer inside info te verstrekken zal ik dan toch maar een fatsoenlijk blog over onze reis schrijven, da’s wel zo leuk ;-)

De voorbeidingen stonden in het teken van het afscheid van mijn Bo-Ghy.... zo onverwacht. Wat een impact, wat een verdriet... Wat zou hij het leuk hebben gevonden om weer mee te mogen, en wat had ik me erop verheugd dat we –door de aanschaf van de motorhome- voortaan met z’n állen op vakantie zouden gaan. Niemand hoeft meer uit logeren, ze kunnen nu allemaal mee!!! Doordat hij de laatste vakanties meestal al uit logeren ging, was het gemis tijdens de reis niet zo aanwezig en wen nu ik gefaseerd aan ons afscheid met even zoveel tranen...

Met 6 Boppers vertrok ik; de eerste reisbestemming was Limoges in Frankrijk. Na een tussenstop in de Champagne streek -waarbij helaas ‘s avonds bij aankomst én ‘smorgens bij ons vertrek de caves nog gesloten waren- kwamen we vrijdag avond in Limoges aan. Vincent & Chanel waren voor de CACIB show ingeschreven. Chanel had nog 1 CACIB nodig om ’n titel af te ronden en de Limousin is een geweldige omgeving om vakantie te vieren. Vincent werd beste reu met CAC & CACIB, en Chanel won CACIB met Best of Breed, en was ze met deze overwinning tevens internationaal kampioen!
Onze reis vervolgde daags daarna richting Treignac, waar we een camperplaats aan een bergbeekje troffen. Boven onze verwachting.... dit was pas leuk! De boppers konden los rennen er was plaats genoeg. Op een hectare grond stonden 4 campers verspreid: de honden konden pootje baden, rondjes rennen, lekker lui naast mij in de zon -of onder de camper in de schaduw-gaan liggen waar ze wilden.
De dagen stonden in het teken van zon, rust, wandelen, touren, slapen, lezen en samen genieten. De Limousin is zo mooi en de aangrenzende Dordogne gaf nog meer zon dus werd ook bezocht. Muffin, Shanti en ik hebben onze wandeltochten na een (te lange) rust periode hervat, en af en toe heb ik samen met Muffin wat fietsroutes gedaan. (de fiets was niet voor niets meegenomen toch?) Al met al hebben we heel wat kilometertjes en uurtjes gezweet... en zou je denken dat er héél wat caloriëren verbrand zijn. Helaas, m’n broekriem gaat nog steeds geen gaatje minder :-( Ahum, dat zal waarschijnlijk wel komen door de ruime compensatie van ‘Vin et Fromage’ in de middag.... en vlak het heerlijke boeuf d’Limousin niet uit wat er ‘s avonds gegeten werd. Nou ja, we hebben immers vakantie?
...En dan was het Pooh haar eerste echte vakantie. Natuurlijk al eerder met de camper op pad geweest, maar nu voor het eerst écht... het begon met een bench in de garage voor haar. Veilig tijdens het rijden, en als ik op de show was dan kon ze niets slopen als ze ‘alleen’ in de camper was... Na 2 dagen is de bench maar snel opgevouwen en ligt Pooh’tje tijdens het rijden een grote bopper languit op de ‘Bo-Ghy-Bank’ te slapen en 's nachts ligt ze tussen Muffin en Babs in te snurken. De rest van de vakantie was er ook geen reden om haar in een bench te leggen... Gróóóóóote brave bopper!!!
Doen we nog meer rare dingen tijdens onze vakantie?... oh ja.... ik bestelde elke dag 2 baquette’s. Niet dat ík zoveel stokbrood eet!!! Nee, iedereen die ooit met een OES in France is geweest, weet dat er meer brood dan gemiddeld doorheen gaat; Op elke camperplaats waar we waren, oogden we veel bekijks.(???) 5 brave boppers liggen tijdens het ontbijt (niet-aangelijnd) in een straal van 2 meter om mij heen en 1 klein boppertje ligt daartussen (wel vast, dmv een lange lijn). Deze 6 neuzen liggen te wachten totdat ik mijn ontbijt op heb, en het 2e stokbrood in 6 stukken zal verdelen. (Volgens Muffin is dit echt lekkerder dan welk koekje of kluifje dan ook!)
Tja, en Pooh heeft ook hier weer een stukje opvoeding meegenomen.... De eerste ochtend nam ze blij het (overeenkomstig -maatje -puppy -bekje) stukje stokbrood van me aan. Vol wantrouwen ( ja-ik-ben-natuurlijk-wel-een kleinkind-van-Coco-dus-ik-eet-niet-zo-maar-alles) liet ze het even vallen om het rustig te besnuffelen voordat ze zou besluiten om het op te eten of niet. Jammer dan. Hap-slik-weg. (Met dank aan Muffin). Beteuterd zat de kleine meid te kijken... en ik was bijna in staat om haar snel een ander stukje stokbrood te geven. Toch maar niet gedaan, want ook Pooh moet leren in de roedel te leven... en haar ‘prooi’ voor zichzelf te houden! De les was snel geleerd... de 2e dag liet Pooh zich haar stokbroodje niet meer afpakken, en zocht snel een veilig plekje om haar stukje brood op te peuzelen terwijl niemand het van haar kon afpakken.
Nog wat andere educatieve tips die Pooh heeft opgedaan: nooit denken dat alles wat groen is, gras is..... dat kan je een nat vachtje opleveren! Bij de kikkerpoel in Barlieu dacht ze tijdens een spelletje met de grote Boppers een uitwijk manoeuvre te kunnen maken..... PLONS. (gelukkig was het lekker warm, en was ze zo weer opgedroogd) Of wat dacht je na enkele dagen tóch maar eens te durven grommen tegen Muffin, die jouw stokbroodje denkt te kunnen komen stelen?... FOUT! Als pup moet je nooit tegen de alfa bitch grommen....  net als dat Emily dat voorheen deed, laat Muffin nu duidelijk de huisregels gelden, en moet de familie naar haar luisteren. Streng doch rechtvaardig wordt Pooh zo opgenomen in de roedel...
Daarentegen is Vincent is wel leuk om mee te spelen hoor; hij is net zo’n kleuter als Pooh, en samen kunnen ze als konijnen heen en weer hoppen rondom de meegenomen ballen en knuffelbeesten. Ze spelen tikkie-met-verlos en het is dikke pret als Pooh en Vince samen en knuffel uit elkaars bek willen stelen. Ik zit in de zon te lezen, maar leg graag mijn boek neer om naar dit heerlijk tafereel te kijken: het diepe gegrom vanuit Vincent’s 45 kilo wegende torso, en het kleine grommetje vanuit Pooh haar puppy-lijfje wat uit alle macht probeert om Vincent omver te trekken en het geknor vanuit het varken wat ze samen beiden proberen te veroveren! Gevolg; mijn slappe lach en een overwinning voor Pooh, die vervolgens een ererondje om de camper loopt met haar 'trofee' in haar bek... om vervolgens weer ‘aangevallen’ te worden door Vincent die de 2e ronde wint... etc etc..
Nou ja, dan moest Pooh natuurlijk nog mee over de markten en diverse culturele activiteiten om wat onder de mensen te komen. Poeh poeh.... wat een onzin voor Pooh. Mensen zijn pas leuk als ze knuffelen en roepen: ohhhhhhh très chantil!!!! Dan kan je tegen ze opspringen en laten zien hoe leuk je bent.... verder is het maar saai om aan de riem te lopen.
Enfin, tijdens deze vrijheid-blijheid vakantie zijn we er wel achter gekomen, dat we dus écht zonder problemen met alle Boppers met vakantie kunnen. Op de ‘vrije’camperplaatsen in Frankrijk maakt het niemend wat uit hoeveel mensen of honden je meeneemt, en je komt zo ook nog eens op de mooiste plekjes van la Douce France....

Bij thuiskomst zag ik het trieste bericht dat Fleur (Youandi Flibertygibbet) naar de rainbowbridge is gegaan. Fleur was bijna 15 jaar. Wat een gemis in het gezin na zoveel jaar. Eddy, Anita, Britt en Rick.....dank voor zoveel jaar jullie liefde en goede zorgen voor onze "Fleuremuts". Ik hoop dat de talloze mooie herinneringen aan haar snel een glimlach bij jullie zullen terugbrengen.
Het wordt veel te druk daar aan die rainbow brigde...