donderdag 9 februari 2012

brrrrrrrr...koud hè!

Brrrr wat is het koud! De honden genieten en vinden het heerlijk buiten. Ze rennen en spelen, rollebollen en dagen uit. Voor mij slechts de taak om steeds vers water te voorzien, want in een half uur is de waterbak voorzien van een dikke laag ijs. In het bos is het heerlijk rustig en wordt regelmatig gewandeld terwijl de honden schoon  blijven en ik geen gezeur aan mijn hoofd heb. Dus, de kou heeft vele voordelen!

2 weken geleden was het ook koud, en heb ik in een gekke bui de camper gestart en zijn we naar de Eiffel gereden. Slechts 1,5 uur van hier, en daar stond ik met mijn camper aan de rand van het bos. Heerlijk genieten, rust, en even helemaal ertussen uit. Het leven kan zo mooi zijn :-) De honden genoten van de boswandelingen, en op zulke momenten kom ik er eindelijk weer eens aan toe om een boek te lezen. Het leven is mooi.... Waarom doe ik dit niet vaker?

En dan zomaar tussen alle dagelijkse hectiek door zie ik dat Dwayne nu groter is dan Pooh. Hij moet tijdens boswandelingen echt een clip in zijn haar hebben want hij heeft al zo'n dikke pruik op zijn bol, dat hij weinig daglicht meer in zijn ogen kan vangen. Waar blijft de tijd?
Eigenlijk wel vreemd dat je aftelt naar een geboorte, en vanaf geboorte een pup wel groot 'kan kijken'. Dan vanaf ongeveer 10 weken denk je... ohhh wat leuk, en mag de tijd wel even stilstaan om de "baby" nog even langer "baby te laten zijn".
En dan is er opeens dat moment dat die kleine man een grote man is. Hij is zo groot als de kleinste dames en eigenlijk is hij nu opeens een volwaardige hond en moet ik hem gaan zien als een puber, in plaats van een baby.
Hij neemt de ruimte in van een volwaardige OES, maar hij vindt het nog steeds geweldig om zich als baby te laten wassen door de meiden. Vincent poetst elke avond zijn oren, als ze samen bij me op de bank liggen. En slapen...doet hij nog steeds ondersteboven met 4 voeten in de lucht en een grote blote baby buik in 't zicht.
Opeens ga ik hem als "kereltje" zien en wil ik niet meer dat hij mijn baby is. Maar ik ben hem aan het opmeten en aan het hopen dat hij snel doorgroeit om mijn nieuwsgierigheid te sussen.. zodat ik te weten kom hoe groot hij uiteindelijk zal gaan worden.
Het is spannend en is het zoooooo leuk om een pup te zien opgroeien, de wereld te zien ontdekken en zich te zien ontwikkelen. Ik geniet elke dag van hem en van de 5 andere honden. Elke dag weer.
Yep.. het leven is mooi.