dinsdag 26 februari 2008

Reizigers

Het weekend zit er weer op. 4 dagen, 1800km, zon, rust en een titel erbij.

Donderdag avond heb ik Bo-Ghy en Raggles naar Kim gebracht. Wel met een brok in mijn keel, want Bo-Ghy zou vandaar uit weer opgehaald worden door zijn pleegouders, die weer terug zijn van vakantie. We hebben 1 voornemen; Uiterlijk op zijn 10e verjaardag komt hij weer thuis. (dat is 28 mei) Dus aan Muffin nu de schone taak om snel loops te worden en een lief klein puppy meisje op de wereld te zetten.

Vrijdag ochtend zijn we vertrokken naar het zuiden, en konden we meehobbelen in de Nederlandse kolonne van dure grote Yuppen auto's (X5, ML320, XC60 etc..) waar uiteraard 1 of meerdere hutkoffers op gemonteerd waren. Ik sjokte er tussen met mijn Laguna + trekchalet, en had de tijd ervoor genomen om rustig naar Fribourg af te zakken. Als we er maar bij daglicht aan zouden komen.
onderweg uiteraard veel bekijks als ik op een parking de 6 mafkezen uit de auto liet om even de benen te strekken, te plassen en water te drinken. Vincent blijkt zo'n kindervriend te zijn dat ik hem niet veilig los kon laten, want alle "oh's.." en "ahhh kijk mama Samson!" werkten als een magneet op hem. Tja, en van een afstand is zo'n 'samson'wel leuk. Maar als zo'n beer op je af komt hobbelen, is hij wel opeens érg groot...

We waren op tijd in Fribourg waar we een mooi plekje bij een super groot veld kregen toegewezen en waar de Boppers heerlijk konden rennen en keten. Het was warm zonnig weer, en dat maakte ons 'vakantie gevoel' compleet.
Op zaterdag was de eerste show. Ik ben om 6 uur opgestaan, want 6 honden uitlaten tussen 2500 arriverende exposanten is geen pretje. Dat moesten we maar voor zijn. Helaas dachten meer overnachtende exposanten als ik, en liepen we dus toch op het veld met 'tig andere honden.
Op de show bleek dat we een gezellig cluppie OES mensen bij elkaar hadden. Fransen nederlanders en Zwitsersen. Shanti won haar klasse en was dus weer een stapje dichterbij het zwitsers kampioenschap. Na de keuringen werden de trimtafels vrijgemaakt en kwam de wijn, stokbrood, paté etc op tafel. Ook de gezeligheid kwam goed op gang, en met behulp van wat Frans, Engels, Duits gebrabbel incl de nodige gebarentaal was de stemming al gauw super melig; ik spreek prima Engels maar slechts 3 woorden Frans, de Fransen spreken amper Engels en de Zwitsers spreken Duits of Engels. Dikke pret dus!
Ik had Chanel mee naar binnen genomen, die met haar innemende personality de show stal en door diverse mensen stokbrood met pate gevoerd kreeg. Voor haar een goede ervaring om eens op een grote show rond te lopen... en Frans stokbrood te leren eten!
Na de show ging iedereen naar hotel (of huis) en wij terug naar ons (trek-)Chalet. Wij zijn een heerlijke wandeling gaan maken door de velden, waarbij Vincent dacht met een Jack Russel te gaan spelen... Op zijn "bambi manier" stuiterde hij op deze hond af, die hem direct met een (veel te-) grote monde liet weten dat hij hier niet van gediend was. Nadat Vincent (diep onder de indruk) bij me terug kwam, liet Muffin de JR weten dat zij zeker net zo hard kon blaffen als de JR, en zorgde voor een klein hartinfarct bij dit kleine wolfje in schaapskleren. Zijn eigenaar moest er erg om lachen, waarna het een spelletje werd. Wie kan er het hardst op de ander inrennen, fel blaffen, omkeren en gauw terug rennen. haha, wij waren met meer... dus de JR moest het al snel afleggen. Zijn bazin bedankte me, en hoopt dat haar hond zich in de toekomst minder aanstelt. Vincent heeft geleerd dat als je erg hard op een ander afstormt, je wel eens lik-op-stuk kan krijgen. Dus voortaan maar een beetje normaal doen. Na deze wijze les zijn we lekker in de zon gaan zitten, met boek en rose...


Zondagochtend weer op tijd op, honden uitgelaten en met Shanti weer naar de hal gelopen. Ze won weer haar klasse, dus ze is nu Zwitsers kampioen!
Na de keuring heb ik Vincent gehaald en kon hij aan de atmosfeer wennen, en even op tafel om geborsteld te worden tussen al die andere honden en indrukken.
Ook nu was de 'afterparty' weer gezellig, al was de stemming iets minder vanwege de zéér kritische keurmeester. (niet iedereen was blij met de behaalde resultaten)
We konden al vroeg de hal verlaten, dus zaten we om 3 uur al in de zon. Het was zo warm dat ik mijn trui uit heb gedaan en in een hemdje in de zon zat... wat een genot, wat een rust.
Ik zag overal campers en caravans weer vertrekken, en vanuit de parkeer garage stond een file terwijl ik in het zonnetje met de boppers aan mijn voeten mijn boek uitlas.

Om een uur of 6 verdween de zon en koelde het snel af. Dus zijn we gaan inpakken en richting huis gereden. Na 250km had ik geen zin meer en begon de vermoeidheid van een lange dag zijn tol te eisen. Ik wist dat er vlakbij Offenburg een prima 'Autohof' is, waar ik veilig tussen de Truckers kon overnachten. Zo gezegd zo gedaan. Aangekomen eerst de honden laten rennen, en daarna een glas wijn en wat eten. Toen ik de honden eten gaf, dacht ik al wat vreemds te ruiken.
Toen Shanti, nadat ze gegeten had, bij me kwam wist ik het zeker; ze stinkt naar stront! Haar billen bleken schoon en ik weet zeker dat ze nooit in iets smerigs al rollen, en ik was er steeds bij geweest.. dus dat kon niet. Ze had wel door de struiken achteraf lopen struinen..en stonk het vreselijk!
ja hoor... haar hele schouder zat onder de stront. Gatverdamme. Daar zit je dan in je trekchalet, met 6 honden... aan het eind van je water rantsoen en Shanti onder de stront die waarschijnlijk van menselijke afkomst was (hondenpoep hangt nu eenmaal niet in struiken op 40 cm hoogte) gelukkig heb ik mijn 'grote truckendoos' bij me... de tas met showspulletjes. Eerst een tissue met desinfectie glorix doekjes (=standaard uitrusting in de sleurhut)door haar vacht gehaald, daarna de 'droogshampoo' er overvloeidig in gespoten, gevolgt door een half pak maizena en dit allemaal met een handoek er uitgepoetst.
Deze hele actie nam ongeveer een half uur in beslag, en daarna was Shanti weer de queen of showbizz!

Na thuiskomst hebben we Raggles weer snel opgehaald, die zich bij Kim en Roel prima vermaakt bleek te hebben... Ze heeft geeneens de vuilnisbak geplunderd! :-(

Bo-Ghy is alweer helemaal in het ritme van zijn pleegouders, en blijkt echt 2 thuisfronten te hebben. Dat is een heerlijk idee; hij geniet op beide plaatsen van de extra's en eet maar mooi van 2 walletjes op deze manier!