Ik heb er altijd een hekel aan als mensen alleen maar contact opnemen als het niet goed gaat met honden, en vergeten te melden als het weer goed gaat. Ja geloof me... elke fokker kent de drama-verhalen van honden aan zware diaree, ongelukken, doodziek en koorts. We worden bij nacht en ontij uit ons bed gebeld, staan onze 'puppy' eigenaren bij met raad (en daad..voor zover als mogelijk) Maar vervolgens vergeet men vaak een dag later te melden dat het weer beter gaat, en zit de fokker vaak onterecht nog onverdiend lang in de rats.
oeps, nu merk dat ik dat ik ook zelf bijna doe... Ik meldde een tijdje terug over mijn zorgen en de behandeling van Coco. Ik gaf laatst wel een korte update, maar ik moet nu toch hoognodig wel weer het goede nieuws brengen!
Coco begint weer steeds meer haar 'oude ik' te laten zien. Joepie!
Ze begon op 4 pijnstillers en therapeutische wandelingetjes. Dat gaf snel verbetering. Daarna ging ik de pillen afbouwen naar 3. So far so good. Helaas kreeg ze een terugval toen ze op 2 pijnstillers per dag moest leven.
Dat was een tegenslag, en voor mij weer een zorg erbij. Ik weet nl ook wat de bijwerkingen zijn van dit medicijn... :-(
2 a 3 weken terug ging het zo slecht, dat ik haar telkens eten gaf met vlees erbij, en zo at ze een paar happen. Anders at ze helemaal niets. Nu is Coco altijd wel een beetje 'een doos' geweest, en naar mate honden ouder worden, versterken al dat soort karakter eigenschappen van nature. (heb ik ook bij Emme en Raggles meegemaakt.
Tijdens de trip naar Hillerod at ze ook slecht, maar bleek ze de bak van Chanel wel interessant te vinden. (Vincent en Chanel eten lam-rijst brokken, itt de anderen)
Thuis aangekomen voelde ik er weinig voor om Coco dagelijks met het kunst en vliegwerk aan het eten te houden; met bv blikvoer, en andere lekker-maak-extra's door de brokken. Elke dag verwachtte ze wat anders in haar bak! Coco weigerde haar kale brokken stellig, en heb ik haar maar weer eens de lam/rijst brokken gegeven. Dat had ik al eerder geprobeerd (afwisseling wil nog wel eens helpen) maar dat had toen geen effect op haar eetlust. Deze keer bleek het wel tot hare majesteit haar genoegen, want sindsdien eet ze weer! Soms haar bak schoon leeg, en soms voor 80%. Maar dat is prima, en het is nog altijd beter dan niets of met alle lekkere/ omkoop/ slijm/ push methodes!
Ik merk sinds een week ook weer dat ze levendiger wordt. Ze komt weer schooien om een koekje of probeert mijn boterham tijdens de lunch te jatten, kruipt 's avonds weer zelf bij me op de bank, en vanmorgen bereikten we weer een mijlpaal: ze blafte weer uitdagend naar de anderen toen ze als eerste buiten stond en de anderen zo kon 'opwachten'..
Hoe blij kan je met zo'n irritante gewoonte zijn? :-)
Volgende week gaat ze lekker mee op vakantie, en kan ze nog meer gaan wandelen en meer bespiering opbouwen. De spiraal is weer positief!
