Houden we het droog?

Als Nederlanders praten we graag over het weer..  dus als doorgewinterde Hollanders denken we bij zo'n titel direct aan het weer. Maar niets is minder waar, want we hebben een pup in huis, en tja dan vraag je jezelf ook wel eens af...

 

2 weken geleden hebben we Jake & Passion opgehaald in Hamburg. Lisa was zo lief om ons tegemoed te komen rijden met de tweeling en hun mams in de auto. Zonder het af te spreken had ik hetzelfde idee gehad, want Shanti was als Oma ingepland om de pups op de reis te begeleiden als stabiele factor in de auto. Héérlijk als een fokker dezelfde ideeën heeft! Beide pups zijn dan ook volkomen zonder stress de 10uur reistijd doorgekomen en maakten een fitte vrolijke entree in Nederland.

 

Passion maakte al gauw vrienden met haar nieuwe Nederlandse familie, en opvallend genoeg zoekt ze steeds haar papa op. Nee, honden zien geen enkel verband tussen een dekking (medio december) en een klein opdringerig pupje wat in April de roedel komt opschudden... Maar het is wel leuk om te zien dat papa en dochter een 'klik' hebben. Ook Jake heeft zijn soulmate gevonden in zijn oom/neef Joe, en Anita loopt al dagen met een smile van oor-tot-oor rond... Het "vriendje-voor-Joe" is na 2 jaar wachten nu eindelijk een feit.. en Joe is blij met z'n vriendje!

 

En dan heb je een pup in huis, en moet opeens weer alles op uur en tijd gepland worden. Eten, slapen, plassen etc. Het slapen is geen probleem, ze slaapt als een roosje; de hele nacht door... ik maak haar om half 8 wakker. Braaf pupje!  Maar dat plassen is nog wel ff een issue, aangezien ik niet zo stipt ben...
Ik moest de eerste dagen ook gewoon werken, al was ik dan wel thuis aan het werk. Passion had een 'perfecte match' met mijn vergaderingen, die doorgaans via een conference call plaatsvinden. Dat is makkelijk, want dat kan dus ook vanuit huis.. maar het blijft wel werk en vraagt wel aandacht. (het lijkt bijna op werken..) De match tussen Passion en de calls zat 'm met name in timing;

Op het moment dat ik net in een zware discussie over oplevering van een project verkeer, zie ik 2 meter naast me kleine Passion wakker worden.

Elke puppy eigenaar weet wat dit betekend...

De discussie gaat door en ik probeer me even stil te houden, in de hoop dat mijn Poolse collega nog wel even door blijft praten...

Passion gaapt, en loopt een rondje.

Ik hoor de discussie, en kijk naar mijn pupje... ik maak de afweging of ik 2 minuten afstand kan nemen van de vergadering om Passion snel naar buiten te laten. Ik klik op de "mute button" maar hoor plots mijn naam met een vraag. "Hello, Inge? Inge... what do you think of this proposal?'

Passion draait een kleiner rondje en  ja hoor...

Ik klik weer op de 'unmute' button en geef mijn input op het voorstel, kijk met een schuin oog nog eens naar mijn puppy...

... Passion heeft een mooi plekje gevonden en zit midden in mijn huiskamer op haar gemak te kakken. 

Ik mag daarna nog zeker 15 minuten in de stank zitten, voordat mijn conference call afgelopen is en ik het kan opruimen. Ik zag wel kans om de tuindeuren open te zetten en Passion heeft nu dikke pret in de tuin.

 

Ze is een heerlijk vrolijke pup en past zich snel aan. Ze heeft een méér dan gezonde eetlust, die ze vooral niet van haar papa heeft meegekregen. Wat een verademing om een kleine vreetbeer in huis te hebben! Maar ook wel weer ff opletten dat ze alléén haar eigen bakje leeg eet. Als het aan haar ligt dan gaat ze samen met Oma Shanti na het ontbijt & diner alle lege bakken langs om te checken of er nog wat te vreten valt.

Meestal gaat alles wel goed, maar soms.. als het wat hectisch is  (om 8uur eerste overleg, werklui komen schutting plaatsen, en honden moeten nog eten) dan gaat er wel 'ns wat fout. Ik hoor wat rammelen in het hondenhuis... tel de honden die buiten zijn en realiseer me dat er natuurlijk 1 Knäckerbrödje binnen loopt. De conference call gaat op mute, ik ren naar het hondenhuis en zie ik nog net een glimp van Passion terwijl ze papa z'n bak heeft leeggevreten...  De rest van de dag wordt dus een balansdagje voor de ukkepuk.

 

Ook de camper is tijdens haar socialisatie periode al goed ingeprent. No problem! Ze hopt de camper in-en-uit alsof ze er al jaren woont, ze weet waar ze slaapt en tijdens het rijden ligt ze bij Babs achterin of zoekt papa Dwayne en ome Vincent op om een stabiel plekje in te nemen.

 

Perfecte pup dus: makkelijk, lief, speels, ondeugend. Beetje afwachtend en overweegt/ observeert alles voordat ze het gaat ontdekken... net als haar papa. Groeit als kool -jaja, ze zet er een kilo per week bij... Maar nou dat zindelijk maken nog. Ik maar daar nooit zo'n punt van, en zeker in de zomer vindt dat z'n weg wel... Maar dit kleine draakje heeft wel heel bijzondere ideeën. (dat moet wel Deens zijn, toch?)

Zelfs met tuindeuren open presteert ze het om binnen te plassen. En het is best wel genant als puppy visite (ook dat start nu op voor het aankomend nest) de 'kraamkamer' te zien krijgt, en ik me eerst moet verontschuldigen vanwege de verscheurde kartonnen doos en een dikke drol voor de vitrine kast. (Dank je Passion... ik wist niet dat je deze deur ook al open had gekregen..)

Ach ja, that's life. Maar vandaag was ik de hele dag sneller dan zij! Als ze wakker werd, sprong ik op en zette ik haar buiten. Na de middagmaaltijd, hadden we genoeg tijd om rustig te kakken in de tuin... en zelfs tijdens een conference call vanmiddag heb ik geroepen: "ff wachte mannen, mijn puppy moet NU naar buiten!"

Dus jaaaaaa... het is de hele dag al gelukt.. houden we het de rest van de dag (en morgen) ook droog?