Na diverse pogingen om Muffin zwanger te laten worden, hebben we vorig jaar de moed opgegeven. Moeder natuur werkte niet mee. Muffin moest nog steeds gesteriliseerd worden (oh ja, dat moest ook nog) maar telkens werd ze dan of te vroeg loops, of ze was te laat, en dan ivm schijndracht ook niet te opereren. Afgelopen week wilde Muf niet eten. Nu kan dat in geval van Muffin maar 2 dingen betekenen: ze is zwanger, of ze gaat dood. Nah... dat laatste daar was ik niet zo bang voor, aangezien ze in de tuin speelde, lekker op de bank lag te knorren en verder niets aan de hand. Ik ging natellen wanneer ze loops was geweest. Dat was dus inderdaad 3 weken.... zij en Vincent... tja, alles is mogelijk. Ik hield haar extra in de gaten, en ondertussen vlogen de emoties van sky high, tot below level. Ze wordt over 2 maanden 9 jaar.. Oh jeetje, hoe doen we dat dan? Keizersnee? Gaat dat goed? Kan ze het lichamelijk aan? Nou ja, daar hoef ik geen twijfels over te hebben. Mijn Muffin pupjes? wow... geweldig!!! Maar ik heb nu net Pooh... hoe doe ik dat dan? Want als Muffin pups krijgt.....
Enfin, vragen, dilemma's en uitdagingen genoeg. Ik zou toch naar Walter gaan met Pooh voor haar enting, en dan moest Muf maar mee... want ik wil haar eerst van top tot teen onderzocht hebben. Misschien heeft ze toch wat anders onder de leden.
2 dagen nadat dit allemaal begon werd Muf ziek. Het ging heel snel. Binnen enkele uurtjes van 'niets aan de hand' tot doodziek in de kamer liggen met uitvloeiing en koorts. Geen twijfel, en direct naar de dierenarts. Daar aangekomen lag ze binnen 15 minuten op de operatie tafel. Er was geen tijd meer te verliezen, haar baarmoeder stond op springen. Na een zeer vakkundige operatie is haar baarmoeder godzijdank in zijn geheel verwijderd zonder te breken of te bloeden. Ik heb nog nooit zoiets gezien... de baarmoeder vol met pus woog meer dan 3,5 kilo.
Muffin heeft de operatie goed doorstaan maar heeft wel wat tijd nodig om te herstellen. De narcose was heftig, mede omdat ze zo'n hoge koorts had.
Haar eetlust kwam al snel weer terug, en ze vind het leuk om weer buiten te spelen. Wel alles met mate, want ze is nog snel moe.
Er komt dus geen nieuw hoofdstuk in het dagboek van Muffin, en is is nu permanent gesloten.
Nadat ik zeker wist dat Muffin sterk genoeg was, en ik voor haar een lekkere plek lang uit op de achterbank had gemaakt waar ze lang uit kon liggen, ben ik zaterdag middag naar Fredericia (Denemarken) gereden. Er was wel sneeuw voorspeld, maar als we dat telkens moeten geloven en ons moeten aanpassen, dan komen we de deur nooit meer uit deze winter.
Het viel allemaal mee, en er lag niet meer sneeuw dan hier. Het was wel koud daar... bere koud! De caravan was een grote diepvries. De voorraad water voor de honden was bevroren. Ook de bench die op de grond lag tijdens het rijden zat vastgevroren aan het vetbed. Maar, na wat ploeteren en foeteren deed de kachel het uiteindelijk prima, en zaten we er warmpjes bij.
Pooh had zich op de heenweg keurig gedragen. Ze was lekker moe toen we vertrokken, dus sliep ze honderden kilometers aan een stuk op mijn schoot. Af en toe een pens-staafje om te kluiven. Af toe stoppen om te plassen en te spelen.. en zo heeft ze haar globetrotter certificaat met glans verdiend :-)
Op de show had ze haar eigen bench waardoor ze lekker naar iedereen kan gluren. Af en toe spelen, veel geknuffeld worden door alle OES mensen. Gespeeld met de Puli van Jesper (die vond ze wel erg leuk, met al die wapperende dreadlocks!) en natuurlijk ook weer veel geslapen.
Vincent en Chanel wonnen allebei het CAC waardoor ze zich nu Deens kampioen mogen noemen.. dat was natuurlijk wel de kers op de taart!
De terugreis was minder prettig; 200km voor Hamburg begon de sneeuw en ijzel... en we zijn rustig aan naar het zuiden gereden. Gelukkig werd het na Hamburg wel wat beter, en zo konden we om 1 uur vannacht hier weer het hek achter ons sluiten.
Allemaal blij om weer thuis te zijn. Nou ja... de auto met caravan staat nog op de speelplaats, en vanmorgen stonden er 6 grote, en een klein boppertje naast de auto en keken me aan.... Of ik ff de deuren wilde openen, zodat ze in konden stappen!
