zaterdag 16 april 2011

Anders

De Dalai Lama zei ooit "waarom zou je je leven plannen, het loopt toch anders..." Wat een wijze woorden, en hoe toepasselijk voor mij.
Schreef ik een maand geleden nog hoe ik 3 weken van zorg verlof zou gaan genieten... die roze wolk dreef snel over en het werd een stuk minder leuk dan verwacht.

De dikke buik van Shanti had me mooi misleid, en de echo bleek toch juist te zijn geweest... er werd 1 pup geboren. Maar wat voor ééntje!!! Wat was ik blij, wat was ik trots. Ook al had ik liever een 'werpkist vol gehad'... MIJN droom is uitgekomen . MIJN reu is geboren, dat is toch alles waar ik het voor had gedaan!
Fokkers over de hele wereld waren blij voor me, en geloof het of niet... Dwayne was 2 dagen oud en hij werd al voor dekkingen over 2 jaar gereserveerd :-)
Natuurlijk is de Nederlandse Bobtailwereld niet blij voor me. Het gros hield zich stil en kreeg ik van een enkele Hollander via Facebook een bescheiden 'vind ik leuk' aantekening. Toppunt -en de bekende druppel- was de mail waarin een NL fokker mij laat weten de geboorte van Dwayne 'een ramp' te vinden.
Dit is dus het niveau van de Nederlandse fokker(s).... succes mensen. Ik had me al gedistancieerd van dat groepje amateurs, en dit is slechts weer een bevestiging dat dat een goede keuze was.
Nu vraagt iedereen hoe het met Dwayne is, en waar de foto's blijven. Ik weet dat mensen om 2 redenen kunnen informeren; nieuwsgierigheid of interesse. Ik heb geen zin meer om de nieuwsgierigen te voorzien van informatie. Ze zijn slechts op zoek naar roddels en slecht nieuws, kunnen toch nooit blij zijn voor een ander. Ze zoeken slechts sensatie omdat ze zelf geen leven hebben. Dus kunnen ze beter gewoon een roddelblad kopen, en heb ik geen zin meer om in die behoefte te voorzien.
Mede hierdoor heb ik besloten voorlopig niks nieuws over Dwayne in de publiciteit te brengen. Het voortbestaan van dit blog ben ik nog serieus aan het overwegen.
Voor de échte geïnteresseerden onder de lezers, vooralsnog dan de volgende updates; Ik ben inmiddels aan mijn linkerhand geopereerd. Een operatie die ik al meer dan een jaar uit had gesteld, maar door de aanhoudende pijn nu toch heb laten uitvoeren. Mijn pezen in mijn vingers hebben meer ruimte gekregen, dit zou de pijn bij belasting moeten gaan voorkomen in de toekomst. Inmiddels gaat het al zo goed dat ik mijn hand alweer wat kan gebruiken, en ik van de ergotherapeut zelfs 15 minuten aanééngesloten mag borstelen. Vincent vindt het maar raar dat hij na een kwartiertje alweer van tafel mag... maar Vince zou Vince niet zijn als hij alles best vindt.
Tja.. en als je dan toch thuis bent, geen volle werpkist en een hand in verband... dan wordt het tijd om maar eens een boek over Joomla te kopen en een nieuwe website te bouwen! Bloed zweet en tranen... héél veel uren.... maar ik ben best een beetje trots op het resultaat. Dmv de nieuwe opzet kan ik veel makkelijker foto's publiceren en toch ook het overzicht bewaren.
En dan zette Muffin afgelopen week nog even alle emoties op zijn kop.... Ze is vorig jaar geopereerd aan een ontstoken melk klier die niet met antibiotica te kalmeren was. Na haar baarmoeder ontsteking was dit een behoorlijke ingreep, en zijn er 3 melk klieren verwijderd. Nu, een jaar later voelde ik tussen al die buikspieren van haar, toch knobbels die steeds groter werden.... Na controle hebben we meteen besloten om zsm een operatie uit te voeren. Er is een flinke tumor verwijderd en doordat er ook veel huid moest worden weggesneden werd het een zeer complexe operatie om huid vanuit haar lies te gebruiken om haar buik te kunnen afdekken. 1,5 uur zwaar werk voor Walter waarna haar buik, poot en lies ontelbare hechtingen bevatten... en daarna het herstel voor Muffin wat ons niet in de koude kleren is gaan zitten.
Nu is Muffin ondanks haar 10 jaar in top conditie (ze loopt Chanel en Pooh er nog steeds uit als we gaan fietsen!) en heeft ze iedereen verbaast door de ochtend na de operatie alweer met haar voetbal aan te komen dragen. Ze snapt er niets van...maar tot op heden moet ze zich echt rustig houden ivm de hechtingen. Dus helaas géén boswandelingen, niet fietsen, niet voetballen. Muffin is het er helemaal niet mee eens.
Gèrem onze Muf...