maandag 8 december 2008

Het dagelijkse leven

Ik heb het gevoel dat ik weer op aarde ben geland; Mijn collega's en ik hebben 'tropenweken'achter de rug. 'Business as usual' komt weer terug. Druk, ja nog steeds. Maar wel weer binnen de normale kaders. De komende weken nog wel elke week een buitenland trip, maar dan hebben we daarna zomaar 2 weken vakantie in het vooruitzicht! De overuren moeten op, dus dan nemen we maar vrij. (er zijn ergere dingen om te doen, niet waar?)
En zo komen de dagelijkse dingen ook weer wat meer onder mijn aandacht. Vandaag mocht ik weer terugkomen bij de neuroloog, en helaas... ik zal een CTS operatie moeten ondergaan. Over 3 maanden pas, dat dan weer wel. Ik kan het precies tussen de dubbel show in Fribourg (CH) en Crufts inplannen. En ik heb besloten eerst mijn linker hand te laten doen. Kan ik ff wennen aan de 'single-hand-handicap' voordat ze mijn rechterhand doen. Hopelijk zal het daarna beter gaan, alhoewel de neuroloog daar geen garantie voor wil geven. ( "daarna gaan we verder kijken waar de andere pijn en symptomen vandaan komen") Heel fijn :-( nou ja. Eerst dus maar ff de linker hand, zodat ik wel kan borstelen als ik met Vincent naar Crufts ga. (tja, ik blijf natuurlijk wel mijn prioriteiten stellen, haha)
Helaas moet ik 3 maanden wachten op een plaatsje in het Ok schema, voor Muffin gaat dat gelukkig wat makkelijker. Vandaag heb ik de (emotioneel-) grote stap genomen om de afspraak voor haar sterilisatie te maken. 30 december gaat ze onder het mes. Dan heb ik dus vrij, en kan ik haar na de operatie goed begeleiden. het voelt alsof ik een hoofdstuk ga afsluiten... een boek ga sluiten. Er zullen geen afstammelingen meer op de wereld komen van Raggles en Muffin. Een onwerkelijk idee, maar onvermijdelijk.

Afgelopen weekend weer met alle boppers op pad geweest; 2 dagen show in Kassel. Ik had express alleen Chanel ingeschreven. Ik heb de indruk dat ze vaak niet de eer van de keurmeesters krijgt die ze verdient, omdat haar broertje al met de prijzen aan de haal gaat. Als ik dan een uur later met haar de ring betreed, werkt dit niet in haar voordeel. Nu heeft Vincent toch al zijn eerste CAC in Duitsland, dus heb ik met hem niet zo'n haast om hem daar nu alweer te showen. Chanel niet, en aangezien er minimaal 12 maanden tussen de 1e en laatste CAC moeten zitten voor de Duitse titel, was het de moeite waard om haar op deze dubbele show aan te melden. Dus zodoende alleen Chanel ingeschreven... met resultaat! Mon petit Mademoiselle won haar (pittige) klasse op zaterdag, en haalde het CAC. Bingo! De 2e dag was de klasse met 7 jonge dames bezet, en waren er 20 OES teven ingeschreven. Ze won met glorie weer haar klasse (dus weer een CAC!) en werd ook nog eens achter een mooie 3,5 jaar oude Duitse kampioensteef reserve beste teef! Dit betekend een vol CACIB, waarmee ze haar eerste punt voor de internationale titel ook binnen heeft... dat was wel een vreugde dansje waard!
Tijdens dit weekend werd ik vergezeld door het volle 7-tal, hetgeen weer hylarische momenten opleverde. De eerste nacht werd het record 'in legpuzzel-slapen' verbroken, doordat Vincent had bedacht dat we niet 2-dimensionaal met z'n 6en het bed konden delen... nee, hij heeft de 3 dimensionale versie bedacht.... door boven op zijn 2 zusjes te ploffen, en onverstoord te gaan snurken. De dames wurmden zich onder hem uit, en met een voldane blik liet hij merken dat zijn plannetje gelukt was. Hij lag waar hij wilde, en de dames ruimden het veld.
Ook Bo-Ghy was uiteraard van de partij, en ookal wordt hij een dagje ouder.. hij geniet van deze trips. Zijn vaste plek tijdens het rijden is met Muffin en Coco op de achterbank, en in de caravan heeft hij zijn eigen bank. Oude mannen liggen nu eenmaal niet op de grond, althans...dat vindt Bo-Ghy.
Dat vindt hij thuis ook, en zijn vaste plek is dus ook op de sofa. Soms is hij gewoon net ff te laat, en dan is de plaats al bezet door Muffin. (Vincent en/of Chanel nemen de andere helft van de bank al met mij samen in beslag) In zo'n geval hebben we een probleem, want.... oude mannen kunnen echt niet op de grond gaan liggen. Babs heeft zich inmiddels permanent het Emme-bed toege-eigend, dus dat is ook geen optie. Bo-Ghy kan werkelijk een hele avond lopen 'ijsberen' als hij niet ergens zacht op kan gaan liggen. Dus... de oudste honden, hebben ook speciale 'oudste rechten'.... en ik heb daarom in Kassel een Bo-Ghy-Bed' voor hem gekocht. Hij is er helemaal blij mee, en ligt er heerlijk in te snurken. Nu nog even aan de rest van de roedel vertellen dat zij er niet in mogen gaan liggen... het is echt alleen voor de oude grote man.