zaterdag 4 oktober 2008

Herinneringen

Soms heb je van die dagen, of weken, dat er opeens allerlei zaken uit het verleden opduiken die ook weer oude emoties met zich meebrengen. Soms leuke, soms minder leuke.
Ik las ergens in een clubblad dat er een OES kennel 20 jaar bestond. Op dat moment besefte ik me plots dat ik dat eigenlijk ook heb.. Nou ja, de kennelnaam is pas in 1990 aangevraagd, en toen werd ook het eerste nest (FUN -nest) geboren. Maar in 1988 kwam mijn Max! Dat is dus 20 jaar geleden. Je vraagt je wel eens af hoe oud hij zou zijn geworden als hij niet die prullebak en telefoon had opgegeten.. Nou, 1 ding is zeker; geen 20 jaar. Mijn Max... dat brengt een glimlach en een warm gevoel mee. Ik kijk nog elke dag even naar die foto aan de muur waarin hij met een 'smoel vol sneeuw' uitdagend naar me kijkt.

Een andere herinnering kwam voorbij ik toen ik afgelopen week voor mijn werk naar Copenhagen vloog. Het was inmiddels op de maand nauwkeurig 9 jaar geleden dat ik met Bo-Ghy naar Canada vloog. We hebben eeen geweldige vakantie daar gehad toen.. samen in ontelbare Provencial parcs gelopen en zelfs samen oog in oog met een beer gestaan. Helaas kwam Bo-Ghy op de terugreis getraumatiseerd uit het vliegtuig, en is hij tot de dag van vandaag bang voor bepaalde geluiden (zoals onweer, maar ook als de wasmachine centrifugeert en de houten vloer mee gaat trillen) Terwijl het vliegtuig afgelopen donderdag over de landingsbaan raasde, en ik dat geluid weer hoorde.... wist ik het weer helemaal zeker: daar is Bo-Ghy zo bang van geworden.
Ik zal ook nooit meer - tenzij noodzakelijk- met eeen hond vliegen.

Tja, en dan is het vandaag 4 oktober; dierendag.... exact 4 jaar geleden vond die idioot het een goed idee om mijn huis met al mijn bezittingen tot op de grond af te laten branden. En daar stond ik dan na mijn vakantie met mijn 6 Boppers. Emily 4 maanden uit huis geplaatst om bij Nanda kunnen wonen, Raggles heb ik toen zelfs 5 maanden niet gezien terwijl ze bij Tanya mocht blijven...Ze hadden de beste verzorging -die ik hen niet kon bieden- in die maanden. De andere 4 konden mee op het zolder kamertje bij familie en overdag in hun kennels in een koude schuur. Wat hebben we afgezien met elkaar... maar wat zijn we toen ook geweldig geholpen door veel vrienden die met raad en daad, hand en span diensten ervoor hebben gezorgt dat we op 31 december in ons nieuwe huis konden gaan wonen.

Allemaal bijzondere herinneringen...